Αντρέι Γιουσκόβιακ: Το «θωρηκτό» από την Πολωνία (pics)

Μπεντ Κρίστενσεν, Φαμπιάν Εστάι, Γκενάντι Λιτόφτσενκο και σήμερα τη σκυτάλη παίρνει ο 48χρονος πλέον Αντρέι Γιουσκόβιακ (γεννηθείς στις 3 Νοεμβρίου 1970). Ο Πολωνός «μπόμπερ» που έκανε σπουδαία καριέρα σε Πορτογαλία και Γερμανία, ήρθε στα μέρη μας για λογαριασμό του Ολυμπιακού το καλοκαίρι του 1995, μία χρονιά πριν ξεκινήσει η αυτοκρατορία των «ερυθρολεύκων». Πού να το ήξερε ότι εκείνη η σεζόν θα ήταν η τελευταία χρονιά που ο Ολυμπιακός δεν θα έπαιρνε το πρωτάθλημα στην λεγόμενη εποχή των «πέτρινων χρόνων». Αν το ήξερε, θα έμενε για ακόμη μία σεζόν στο λιμάνι. Ο αγαπημένος «Γιούσκο» της ερυθρόλευκης εξέδρας είναι ο σημερινός «καλεσμένος» της στήλης «Πού είσαι εσύ;» και σίγουρα παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η πορεία του από το καλοκαίρι του 1996, όταν αποφάσισε με δική του θέλησε να αναζητήσει αλλού την τύχη του.

Γκολ με το «καλημέρα» στη Βουλγαρία

Ο Γιουσκόβιακ που αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 1995 με τη μορφή δανεισμού από την Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, κατάφερε με το «καλημέρα» να δείξει τις… άγριες διαθέσεις του, καθώς στο ντεμπούτο του με τα ερυθρόλευκα στις 8 Αυγούστου 1995 είχε βρει δίχτυα απέναντι στην Σλάβια Σόφιας στην Βουλγαρία σε εκείνο το 2-0. Στη ρεβάνς του Καραϊσκάκη με ένα υπέροχο τακουνάκι βρήκε τον Ίλια Ίβιτς για να πετύχει το 1-0 που ήταν και το τελικό σκορ, «σφραγίζοντας» την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Δεν σταματούσε να «πυροβολεί»

Στο πρωτάθλημα έκανε ντεμπούτο στον Βύρωνα απέναντι στον Αθηναϊκό και στο νικηφόρο 1-0, σε ένα παιχνίδι που έκρινε την αναμέτρηση ο Ηλίας Σαπάνης στο 77’. Τη 2^η αγωνιστική του πρωταθλήματος σκόραρε στο 2-1 επί του Πανιωνίου στη Ν. Σμύρνη, δείχνοντας ότι ο Ολυμπιακός πέτυχε διάνα στην επιλογή του. Λίγες μέρες αργότερα οι «ερυθρόλευκοι» φιλοξένησαν την Μάριμπορ και το σκορ στο μετέπειτα νικηφόρο 2-0 άνοιξε ο «Γιούσκο» με ένα ευθύβολο αριστερό σουτ. Γενικότερα είχε και τα δύο πόδια ο 25χρονος – τότε - Πολωνός, δεν καταλάβαινε τίποτα και πάντοτε δοκίμαζε τα πόδια του. Συνολικά πέτυχε 15 γκολ σε σύνολο 31 αγώνων, δηλαδή σκόραρε μία φορά ανά δύο ματς. Ποιο γκολ θυμάται ο ίδιος; Φυσικά αυτό κόντρα στην Σεβίλλη στο Καραϊσκάκη στις 31 Οκτωβρίου 1995. Ο Σαπάνης είχε ισοφαρίσει το σκορ του Σάντσεθ Πιθχουάν (1-0), το ματς οδηγήθηκε στην παράταση, ο Ολυμπιακός κέρδισε πέναλτι και το εκτέλεσε ο Γιουσκόβιακ γράφοντας στο 93’ το 2-0, αλλά ήρθε ο Σούκερ με ένα άπιαστο φάουλ να νικήσει τον Ράντο στο 103’ και να δώσει στο τέλος την πρόκριση στους Ανδαλουσιάνους.

Τρομερή συνύπαρξη με Ίβιτς και Αλεξανδρή

Είχε ταιριάξει μια χαρά τόσο με τον Ίβιτς, όσο και με τον Αλεξανδρή. Ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού, Σταύρος Διαμαντόπουλος προσπαθούσε πότε να τον χρησιμοποιήσει μαζί με τον Ίβιτς και πότε με τον Αλέκο. Το μείγμα ήταν εκρηκτικό, με τον Γιουσκόβιακ να έχει όμως τρομερή επαφή με τα δίχτυα, καθώς στους πρώτους 20 αγώνες του είχε σημειώσει 13 τέρματα, τη στιγμή που οι Ίβιτς και Αλεξανδρής είχαν σκοράρει από τρεις και τέσσερις φορές αντίστοιχα.

Το δύσκολο δίμηνο

Ο Γιουσκόβιακ πέρασε και δύσκολη περίοδο στον Ολυμπιακό. Δεν του πήγαν όλα όπως θα ήθελε. Για παράδειγμα για ένα δίμηνο δεν κατάφερε να βρει δίχτυα και όλα είχαν ξεκινήσει ουσιαστικά από μία λευκή ισοπαλία που είχε πάρει η ομάδα στην Τούμπα. Ακολούθησε η εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό με το γκολ του Καπουράνη στις καθυστερήσεις (1-2) και τότε άρχισε να υπάρχει γκρίνια γενικότερα μέσα στην ομάδα. Ο Διαμαντόπουλος αμφισβητήθηκε έντονα και από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές, γενικότερα δεν έκανε «γκελ» στον κόσμο και τελικά απομακρύνθηκε αρχές του 1996, με τον Τάκη Περσία να τον διαδέχεται. Ο Γιουσκόβιακ βρήκε τελευταία φορά δίχτυα στις 19 Νοεμβρίου (2 φορές μάλιστα) κόντρα στην Καλαμάτα στο Καραϊσκάκη (4-1 το σκορ) και μετά στο διπλό του Ολυμπιακού στην Ξάνθη (2-1) στις 21 Ιανουαρίου 1996.

Το φινάλε…

Το τελευταίο του γκολ το πέτυχε με τον Πανιώνιο στις 4 Φεβρουαρίου 1996 στο Καραϊσκάκη και ουσιαστικά ήρθε σε ρήξη με ορισμένα μέλη της διοίκησης στις 10 Μαρτίου 1996 όταν σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο, χτύπησε έναν αντίπαλό του εκτός φάσης, ο διαιτητής τον απέβαλε, ο Πολωνός έβρισε τον ρέφερι και τιμωρήθηκε με 4 αγωνιστικές. Κάπου εκεί αποφάσισε εν μέρει και ο ίδιος ότι ο κύκλος του στον Ολυμπιακό είχε κλείσει.

Έφυγε με τη θέλησή του

Τον ήθελε ο Κόκκαλης, πήγε στην Γκλάντμπαχ

Μάιος του 1996. Η χρονιά δεν είχε κλείσει για τον Ολυμπιακό, καθώς στα τελειώματα είχε γνωρίσει μεταξύ άλλων ήττες από τον Παναθηναϊκό (εκτός με 1-0), τον ΟΦΗ (εκτός με 2-1) και την Λάρισα (εκτός με 3-2). Σαν να μην έφτανε αυτό ήρθε και το 0-3 από τον Απόλλωνα Αθηνών στο Καραϊσκάκη για να ξεσηκώσει τον κόσμο. Ο Γιουσκόβιακ σε όλα αυτά τα ματς είχε αγωνιστεί μόνο με τον Παναθηναϊκό. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τον φώναξε στο γραφείο του μόλις ολοκληρώθηκε η σεζόν και τον ενημέρωσε ότι ήταν διατεθειμένος να συζητήσει με την Σπόρτινγκ Λισσαβώνας για να τον κρατήσει στον Ολυμπιακό που θα έφτιαχνε (αυτόν που πήρε τελικά τα 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα). Είχαν ακουστεί τρομερά ποσά. Ακόμη και για 500 εκατομμύρια δραχμές ότι ήταν διατεθειμένος να δώσει ο Κόκκαλης στους Πορτογάλους. Ωστόσο, ο Γιουσκόβιακ είχε πάρει την απόφασή του να φύγει. Μόλις πληροφορήθηκε από τον μάνατζέρ του για την πρόταση της Γκλάντμπαχ, αποφάσισε να πάει στην Γερμανία. Λίγα χρόνια αργότερα δήλωνε ότι «δεν μπορούσα να αρνηθώ την προοπτική της Μπουντεσλίγκα. Ο Κόκκαλης με ήθελε, αλλά είχα πάρει την απόφασή μου να φύγω από την Ελλάδα, γιατί το πρωτάθλημα εκεί δεν ήταν στην πρώτη γραμμή. Θεωρούσα ότι η μετακόμιση στην Γερμανία θα έκανε καλό στην καριέρα μου». Αποτέλεσμα; Είχε 16 γκολ σε 59 παρουσίες με τη φανέλα της Γκλάντμπαχ στη διετία που έμεινε εκεί (1996-98).

Έφτιαξε όνομα στην Γερμανία

Μετά την Γκλάντμπαχ έφυγε και πήγε στην Βόλφσμπουργκ. Αγαπήθηκε στους «λύκους». Τότε η Βόλφσμπουργκ έδωσε κοντά στο 1 δισεκατομμύριο δραχμές για να τον αποκτήσει από την Γκλάντμπαχ και δικαιώθηκε με την επιλογή της, καθώς αποτέλεσε για μία τετραετία ένα από τα βαριά πυροβολικά της. Από το 1998 εώς το 2002 σκόραρε για λογαριασμό των «λύκων» 39 φορές σε σύνολο 108 αγώνων. Το όνομά του το είχε φτιάξει για τα καλά στην Γερμανία, ωστόσο, μία ρήξη με την τότε διοίκηση της Βόλφσμπουργκ, είχε ως αποτέλεσμα να ζητήσει να φύγει. Στα 32 του μετακόμισε στην Κότμπους όπου είχε 5 γκολ σε 24 συμμετοχές τη σεζόν 2002-03. Έκλεισε την καριέρα του στα 37 του στην Άουε, έχοντας παίξει μία τριετία (2004-07), πετυχαίνοντας 33 γκολ σε 110 παιχνίδια.

Η περιπέτεια στη Ν. Υόρκη

Ο Γιουσκόβιακ είχε παιδικό όνειρο, αν δεν γινόταν ποδοσφαιριστής, να πήγαινε να σπουδάσει στις ΗΠΑ. Τελικά, πήγε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, όχι για να γίνει φοιτητής, αλλά για να παίξει ποδόσφαιρο. Το μετάνιωσε όμως σχεδόν από τον πρώτο μήνα. Το καλοκαίρι του 2003 σε ηλικία 33 ετών και αφού είχε ολοκληρώσει τη συνεργασία του με την Κότμπους, πήρε το αεροπλάνο για τη Νέα Υόρκη για να παίξει ποδόσφαιρο στους Μέτροσταρς. Έχοντας απορρίψει προτάσεις από την Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, την Βόλφσμπουργκ που τον ήθελε πίσω, την Ντόρτμουντ και πολλών ακόμα γερμανικών ομάδων, ήθελε να ζήσει το «american dream». Ένα όνειρο όμως που εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Παρότι έμενε στη Νέα Υόρκη, στο κέντρο του κόσμου ουσιαστικά, όλη αυτή η βαβούρα του «Μεγάλου Μήλου» αποτέλεσε ουσιαστικά τον βασικό λόγο για να αποχωρήσει. Συν φυσικά τα πολύ κακά γήπεδα, καθώς τότε το MLS έκανε τα νηπιακά του βήματα. Τα γήπεδα είχαν πλαστικό χλοοτάπητα και φοβόταν για τα γόνατά του ο Γιουσκόβιακ. Θεωρούσε ότι αν έβγαζε όλη τη χρονιά στη Ν. Υορκη, το πιθανότερο ήταν να σταματούσε την μπάλα στα 33 του. Μάζεψε λοιπόν τις βαλίτσες του και επέστρεψε άρον – άρον στην Γερμανία για λογαριασμό της Άουε.

Τον ήθελε η ΑΕΚ και η Λάρισα!

Τι λέει ο μανατζερικός μύθος το καλοκαίρι του 2002, όπου διένυε τον τελευταίο χρόνο συμβολαίου του στην Κότμπους ; Ότι μία από τις ομάδες που τον είχαν πλησιάσει ήταν η ΑΕΚ. Αλλά για ποιον μύθο μιλάμε; Το είχε παραδεχτεί ο ίδιος σε δηλώσεις του. «Ο μάνατζέρ μου με είχε ενημερώσει για την ΑΕΚ που τότε θα έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Έχοντας όμως την προϋπηρεσία μου στον Ολυμπιακό και επειδή ήθελα να παραμείνω στην Γερμανία, προτίμησα να μην την αποδεχτώ την πρόταση». Τρία χρόνια αργότερα είχε ακουστεί ότι τον ήθελε και ο Γιώργος Δώνης στην ΑΕΛ, αλλά δεν το συζήτησε καν ο Πολωνός που τότε είχε φτάσει στα 35 του.

Φιλικό προς τιμήν του

Τον Μάιο του 2007 ανακοίνωσε το «αντίο» από την ενεργό δράση. Η Άουε για να τον ευχαριστήσει για την προσφορά του, αποφάσισε να διοργανώσει ένα φιλικό προς τιμήν του. Επικοινώνησε με την Λεχ Πόζναν που ήταν η ομάδα που ουσιαστικά τον ανέδειξε. Σε εκείνο το φιλικό που έγινε στην Γερμανία, ο Γιουσκόβιακ έπαιξε από ένα ημίχρονο και με τις δύο ομάδες, με όλο το γήπεδο της Άουε να φωνάζει από το 1^ο εώς το 90ό λεπτό το όνομα του «θωρηκτού» από την Πολωνία.

Προπονητής και παράγοντας σε Λεχ Πόζναν

Με το που κρέμασε τα παπούτσια του το καλοκαίρι του 2007 αποφάσισε να βγάλει σχολή προπονητή. Αφού πήρε το πτυχίο του, κάθισε μετά από δύο χρόνια στον πάγκο της Λεχ Πόζναν δίπλα στον Γιάτσεκ Ζιελίνσκι. Ο πολύπειρος Πολωνός προπονητής του είχε αναθέσει να κάνει ειδική προπόνηση στους επιθετικούς. Στο διάστημα της διετούς παρουσίας του στην Λεχ Πόζναν είχε εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό, με αποτέλεσμα ο πολωνικός σύλλογος να τον ξεχωρίσει για το «μάτι» του και να του δώσει τον τίτλο – έστω και άτυπα – του τεχνικού διευθυντή. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 2011 αποχώρησε από την Λεχ Πόζναν εξαιτίας των πολλών αλλαγών που αποφάσισε να κάνει η τότε διοίκηση.

Διετέλεσε πρόεδρος και αντιπρόεδρος!

Ο Γιουσκόβιακ ψάχτηκε πολύ μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα να παραμείνει στον χώρο του ποδοσφαίρου. Το 2011 ανέλαβε την προεδρία μίας μικρής ομάδας της Πολωνίας. Επρόκειτο για την Βινογκράντι Πόζναν, η οποία δεν έκανε κάποια σοβαρή πορεία στην ιστορία του πολωνικού πρωταθλήματος, ωστόσο η εμπειρία του σε αυτό το πόστο στάθηκε αρκετή για να ανοίξει τους ορίζοντές του και να βλέπει π.χ. από μία διαφορετική ματιά τη διαχείριση ενός κλαμπ, ανεξάρτητα από το μέγεθός του. Για μερικούς μήνες πέρασε και από το πόστο του αντιπροέδρου. Όχι στην Βινογκράντι, αλλά στην Λέγκια Γκντανσκ. Από τον Φεβρουάριο του 2014 εώς τον Οκτώβριο του ίδιου έτους έμεινε στο Γκντανσκ και ουσιαστικά αποχώρησε μόνος του γιατί διαφωνούσε με τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ.

Και με τις ακαδημίες της Σπόρτινγκ

Ο Γιουσκόβιακ είχε φίλους παντού. Φυσικά η Σπόρτινγκ Λισσαβώνας που ήταν ένα μεγάλο κομμάτι στη ζωή του, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Συμφώνησε τον Ιανουάριο του 2011, όταν παράλληλα ήταν πρόεδρος στην Βινογκράντι, να ανοίξει μία ακαδημία στην Πολωνία για λογαριασμό της Σπόρτινγκ. Ο τότε πρόεδρος των Πορτογάλων, Μπρούνο Ντε Καρβάλιο συμφώνησε αμέσως και για αρκετό χρονικό διάστημα ήταν ο επικεφαλής των ακαδημιών της Σπόρτινγκ σε όλες τις μεγαλουπόλεις της Πολωνίας.

Έγινε και «σκάουτ» ταλέντων

Τον Ιούλιο του 2013 βρέθηκε στο τμήμα σκάουτινγκ της Άουε, της ομάδας στην οποία αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην καριέρα του. Οι Γερμανοί τού είχαν ζητήσει να βρίσκει ταλεντάκια από την Ανατολική Ευρώπη. Τα πήγε μια χαρά, καθώς αρκετοί ποδοσφαιριστές πήγαν στην Άουε χάρη στις δικές του υποδείξεις, βγάζοντας μάλιστα η γερμανική ομάδα και αρκετά καλά χρήματα με διάφορες μεταπωλήσεις που έκανε τα χρόνια που ακολούθησαν.

Στην Εθνική Ελπίδων ως βοηθός και… press officer!

Ο Γιουσκόβιακ τα έχει δοκιμάσει όλα μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Το 2012 διετέλεσε για μερικούς μήνες βοηθός προπονητή στην Εθνική Ελπίδων της Πολωνίας. Μη νομίζετε όμως ότι είχε μόνο αυτό τον ρόλο. Από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Πολωνίας είχε αποφασιστεί να εκτελεί και χρέη… press officer στην Ελπίδων για περίπου τρεις μήνες (Φεβρουάριος εώς Απρίλιο 2012). Να ενημερώνει δηλαδή εκείνος τους δημοσιογράφους για την πορεία των μικρών Εθνικών ομάδων της χώρας του. Ήταν κάτι που του άρεσε, όμως τα «έσπασε» με την ομοσπονδία και αποτέλεσε γρήγορα παρελθόν από το πόστο του υπεύθυνου επικοινωνίας.

Από τους πιο σκληρούς τηλεσχολιαστές

Αφού λοιπόν πέρασε απ’ όλα τα πόστα, παράλληλα με τις διάφορες δουλειές που έκανε στην Άουε (σκάουτ) ή στην Λέγκια Γκντανσκ (αντιπρόεδρος), εργαζόταν και ως τηλεσχολιαστής της αντίστοιχης «Αθλητικής Κυριακής» της Πολωνίας. Το 2012 μάλιστα είχε αποφασιστεί να είναι ο επίσημος σχολιαστής του Euro 2012 στους αγώνες της Πολωνίας, όμως, με παρέμβαση της ομοσπονδίας «κόπηκε» λόγω των αρνητικών σχολίων που είχε κάνει για τον τότε ομοσπονδιακό τεχνικό Φράντσισεκ Σμούντα. Ακόμη και τώρα όμως εξακολουθεί να έχει έναν ρόλο τηλεσχολιαστή σε πολωνικά δίκτυα και ουσιαστικά λέγεται ότι είναι από τους πιο σκληρούς τηλεσχολιαστές. Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω και δεν χαρίζεται σε κανέναν!

ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ

2 Πρωταθλήματα Πολωνίας: Λεχ Πόζναν (1990, 1992).

1 Κύπελλο Πολωνίας: Λεχ Πόζναν (1988).

1 Κύπελλο Πορτογαλίας: Σπόρτινγκ Λισσαβώνας (1995).

Ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992

Πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992

Αρχισκόρερ στην Πολωνία το 1990.

3 φορές Καλύτερος Πολωνός παίκτης της χρονιάς: Λεχ Πόζναν (1991, 1992), Σπόρτινγκ (1995).

Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ

ΣΕΖΟΝ ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΚΟΛ

1987-1992 Λεχ Πόζναν 95 43

1992-1995 Σπόρτινγκ Λισσαβώνας 74 25

1995-1996 Ολυμπιακός 31 15

1996-1998 Γκλάντμπαχ 59 16

1998-2002 Βόλφσμπουργκ 108 39

2002-2003 Κότμπους 24 5

2003-2004 Μέτροσταρς Ν. Υόρκης 5 1

2004-2007 Άουε 110 33

Το ξέρατε ότι…

* Ο Γιουσκόβιακ είχε κάνει θραύση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 με την Εθνική του. Η Πολωνία βγήκε δεύτερη και ο Αντρέι είχε κατακτήσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με 7 γκολ. Στον τελικό είχε ηττηθεί από την Ισπανία του Γκουαρδιόλα, του Κίκο, του Λουίς Ενρίκε, του Αμπελάρδο και του Κανιθάρες.

* Το καλοκαίρι του 1992 με το που τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πήρε μεταγραφή στην Σπόρτινγκ. Περίπου 200 εκατομμύρια δραχμές κόστισε. Όχι και λίγα για την εποχή…

* Κυκλοφορούσε έντονα σαν φήμη το καλοκαίρι του 2010 όταν ο Λεβαντόφσκι πήγε από την Λεχ Πόζναν στην Ντόρτμουντ, ότι ο Γιουσκόβιακ τον είχε προτείνει στον Ολυμπιακό το 2008. Προτού δηλαδή πάει ο Λεβαντόφσκι από την άσημη Ζνιτς Προυσκόφ στην Λεχ Πόζναν. Λέγεται ότι δεν τον είχαν πάρει στα σοβαρά τότε οι άνθρωποι των Πειραιωτών τον Αντρέι. Πλέον ο Λεβαντόφσκι είναι ένας εκ των κορυφαίων επιθετικών του πλανήτη με 111 γκολ σε 135 ματς με τη φανέλα της Μπάγερν Μονάχου. Ο ίδιος πάντως ο Γιουσκόβιακ ποτέ δεν τον επιβεβαίωσε. Οι δυο τους πάντως είναι πολύ καλοί φίλοι.

* Για να μαθαίνουν και οι νεότεροι που προφανώς δεν πρόλαβαν τον Αντρέι, τη σεζόν 1995-96 υπήρχε μία παραλλαγή στο παλαιό σύνθημα «Έμπαινε Γιούτσο» για τον μεγάλο Νίκο Γιούτσο που διέπρεψε τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Στο ξεκίνημα της σεζόν που έβαζε το ένα γκολ πίσω από το άλλο, ακουγόταν από την εξέδρα το «Έμπαινε… Γιούσκο»!

* Το καλοκαίρι του 2012 ο Ολυμπιακός πήγε για ένα φιλικό στην Λισσαβώνα για να αντιμετωπίσει την Σπόρτινγκ. Προπονητής τότε ο Ζαρντίμ. Ο Γιουσκόβιακ βρισκόταν στην Πορτογαλία τότε και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να επισκεφθεί το ξενοδοχείο του Ολυμπιακού για να συναντήσει παλιούς του φίλους και γνωστούς…