Ολυμπιακός: Δεν είναι «τελικός» το ντέρμπι, αλλά είναι πρόκληση για Μαρτίνεθ και... Παναθηναϊκό!

Θεωρούμε ότι δεν έχει κανένα νόημα να μπούμε στη διαδικασία να χαρακτηρίσουμε ότι το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό έχει χαρακτήρα «τελικού» για τους Πειραιώτες. Το ημερολόγιο γράφει 22 Οκτωβρίου 2023 και όχι Απρίλιος ή Μάιος του 2024. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις υπερβολές και τα άνευ λόγου μέτρα πίεσης που μπορεί να ασκηθούν στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο με τέτοιου είδους «ταμπέλες». Ήταν ένα σοκ η ισοπαλία στην Μπάτσκα Τόπολα, αλλά μην δημιουργούμε και καταστάσεις ενόψει ντέρμπι από εκεί που δεν πρέπει να υπάρχουν.

Κανένας δεν διαφωνεί ότι πρόκειται για ένα ντέρμπι που θέλει οπωσδήποτε να το κερδίσει ο Ολυμπιακός για μία σειρά από λόγους, είτε έχει να κάνει με τη βαθμολογία, είτε με την ψυχολογία, είτε με το γόητρο, είτε για να φύγει χαρούμενος ο κόσμος από το κατάμεστο Καραϊκάκη, είτε για να πάρει και το πρώτο του «μεγάλο» ματς ο Μαρτίνεθ.

Η σφοδρή επιθυμία των Πειραιωτών για τη νίκη δεν σημαίνει αυτομάτως ότι το ντέρμπι έχει αποκτήσει χαρακτήρα «αγώνα δίχως αύριο». Κι αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν άπαντες, ακόμη κι αν δεν καταφέρει ο Ολυμπιακός να κερδίσει το «τριφύλλι». Αυτό τουλάχιστον επιτάσσει η ποδοσφαιρική λογική για μία ομάδα που όλα τα κομμάτια του παζλ δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμη στο 100%. Άλλο η στενοχώρια στο ενδεχόμενο μη νίκης του Ολυμπιακού και άλλο το «ανάθεμα».

Το ντέρμπι είναι σπουδαίο για τους «ερυθρόλευκους» και παράλληλα είναι «μεγάλο» ματς για τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ, ο οποίος καλείται να πάρει με πειστική εμφάνιση το πρώτο του «μεγάλο» παιχνίδι από την ημέρα που κάθισε στην άκρη του ερυθρόλευκου πάγκου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τον τρόπο που διαχειρίστηκε τη διακοπή του πρωταθλήματος. Οι προπονήσεις θύμιζαν προετοιμασία στην Αυστρία. Η λεπτομερέστατη «μελέτη» και ανάλυση του Παναθηναϊκού ήταν μέρος της καθημερινότητας σε έντονο βαθμό. Πλέον, ο λόγος περνάει στους παίκτες και όλα όσα θα δούμε στο χορτάρι. Ο Μαρτίνεθ λοιπόν το θέλει πολύ το ματς, γιατί πολύ απλά θέλει να ξεκινήσει από ένα ντέρμπι μία σειρά επιτυχημένων αποτελεσμάτων σε τόσο υψηλών απαιτήσεων παιχνίδια.

Με την Γκενκ ισοφάρισε ο Αλεξανδρόπουλος στο τέλος, με την ΑΕΚ έφυγε με το 1-1 από τη Ν. Φιλαδέλφεια, από την Φράιμπουργκ έχασε και με την Μπάτσκα Τόπολα έφερε ισοπαλία στη Σερβία. Δεν λαμβάνουμε υπόψη τις επιβλητικές νίκες επί της Τσουκαρίτσκι, γιατί δεν ήταν αντίπαλος υψηλού επιπέδου.

Σίγουρα είναι ένα «δέλεαρ» και για τον προπονητή να φύγει θριαμβευτής από το Καραϊσκάκη στη μάχη των πάγκων. Όπως «δέλεαρ» είναι και για τον Παναθηναϊκό που δεν έχει κερδίσει στα τελευταία πέντε ντέρμπι κι εκείνος καίγεται/αγχώνεται περισσότερο ως προς το βαθμολογικό κομμάτι. Δεν θέλει με τίποτα να βρεθεί στο -6 από τον Ολυμπιακό.

Οι Πειραιώτες θα βγουν από τα αποδυτήρια με το... πόδι στο γκάζι. Αυτή τουλάχιστον είναι η εντολή του προπονητή. Το αν θα τα καταφέρουν, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τις διαθέσεις του Παναθηναϊκού.

Η ουσία είναι ότι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε άπαντες ότι ναι μεν πρόκειται για τη «μητέρα των μαχών» και το αντάμωμα δύο διαφορετικών κόσμων, αλλά ούτε οι μεν, ούτε οι δε πρέπει να αρχίσετε τα... αναθέματα στους προπονητές ανάλογα με το ποιος θα χάσει ή ποιος δεν θα δει την ομάδα του να «εμφανίζεται» στο Καραϊσκάκη. Σε μία ποδοσφαιρική χρονιά υπάρχουν και οι κακές βραδιές. Μην το ξεχνάτε αυτό...

Τόσο ο Μαρτίνεθ, όσο και ο Γιοβάνοβιτς με τα όποια λάθη τους έχουν κάνει καλή δουλειά στις ομάδες τους, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Όποιος δεν το βλέπει και στέκεται μόνο στο 2-2 με την Μπάτσκα Τόπολα και στο 2-3 από τη Φράιμπουργκ ή στο 1-2 από την ΑΕΚ στη Λεωφόρο και το 2-2 με τον ΠΑΟΚ στο «Απ. Νικολαϊδης», πολύ απλά δεν θέλει να το δει...