Ολυμπιακός: Οι χαμένες ευκαιρίες στο Νόριτς

Δεν ήταν καλός γενικά ο Ολυμπιακός στο φιλικό με τη Νόριτς και η ήττα έχει πολλές αιτιολογίες. Από τις αλλαγές που έκανε στο βασικό σχήμα ο Μαρτίνεθ, την κόπωση όλων των παικτών μετά την ωραία προσπάθεια στην Σκωτία, τα εύκολα γκολ που δέχτηκε η ελληνική ομάδα σε καίρια χρονικά σημεία και πάνω που επιχειρούσε να πάρει τον έλεγχο του αγώνα.

Η παρουσία του Φρέιρε έδωσε ξεκάθαρα την αίσθηση ότι από τις μεταγραφές του ο Ολυμπιακός θα πρέπει να περιμένει την απόλυτη ετοιμότητα που έδειξε από το πρώτο ημίωρο της παρουσίας του ο Αργεντινός στόπερ. Κάτι που συνέβη και με τον Ιμπόρα (όχι σε αυτό το ματς που ήταν το τρίτο σερί και λογικά δεν μπορούσε να έχει ανάλογη συνέχεια) και με τον Κίνι (ο οποίος δεν αγωνίστηκε καθόλου στο συγκεκριμένο ματς).

Αυτό που προβλημάτισε αρκετά είχε να κάνει με το θέμα των ευκαιριών. Όχι για τις ευκαιρίες που δεν είχε ή που δέχτηκε ο Ολυμπιακός, αλλά για τις ευκαιρίες που δεν αξιοποίησαν αρκετοί ποδοσφαιριστές ώστε να πείσουν ότι αξίζουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Κι είναι πολύ σημαντικό για τους ίδιους και για την ομάδα να μπορέσουν να αλλάξουν την εικόνα τους για τη συνέχεια. Τουλάχιστον όσοι μείνουν.

Ο Αγκιμπού Καμαρά έπαιξε βασικός και στο μεγαλύτερο κομμάτι της συμμετοχής του θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη συνεισφορά. Φάνηκε κυρίως προς το τέλος του πρώτου μέρους, όταν με δικά του κλεψίματα ο Ολυμπιακός προσπάθησε να κάνει φάσεις ισοφάρισης. Δεν ήταν αρκετό. Ο Ραμόν ως βασικός αριστερός μπακ - κάτι που σπάνια έχει συμβεί από τότε που αποκτήθηκε - έβγαζε διάθεση όμως χωρίς αντίστοιχη επιτυχία ειδικά επιθετικά. Ο Τζολάκης ήταν επηρεασμένος από το γκολ που είχε δεχτεί από την Σμπάχ, αλλά σε αυτό το επίπεδο δεν επιτρέπεται να επηρεάζεται και να μην έχει την απαιτούμενη συγκέντρωση. Ειδικά με την εικόνα που είχε δείξει στο τέλος της προηγούμενης σεζόν ο διεθνής γκολκίπερ.

Ευκαιρία ήταν και για τον Μπιέλ να ηγηθεί επιθετικά καθώς δεν ήταν στο αρχικό σχήμα ο Φορτούνης, όμως ο Ισπανός είχε μόνο μεμονωμένες ενέργειες και αρκετές αποτυχημένες. Έπαιξε για κάποιο διάστημα πίσω από τον φορ, δεν δοκιμάστηκε ως σέντερ φορ όπως είχε κάνει αρκετές φορές στην προηγούμενη ομάδα του. Γενικά δεν ήταν και πάλι αποφασιστικός.

Ο Μπουχαλάκης που είχε και την ατυχία στο πρώτο γκολ δεν μπόρεσε να κάνει πράγματα στο κέντρο και στη λειτουργία του παιχνιδιού, ενώ ο Βρουσάι δεν φάνηκε στο πρώτο μέρος και η πραγματική καλή στιγμή του ήταν όταν τον ελευθέρωσε ο Φορτούνης στις αρχές της επανάληψης. Κι ο Ανδρούτσος που έπαιξε για ένα ημίχρονο μαχητικός ήταν όπως πάντα, αλλά δεν έκανε τη διαφορά ούτε επιθετικά ούτε αμυντικά.

Δεν είναι εύκολο για κανέναν να παίζει σε ενδεκάδες χωρίς ομοιογένεια ή να ξέρει πως βασικοί προορίζονται άλλοι, όμως όταν παίρνεις ευκαιρίες στον Ολυμπιακό ακόμη και σε φιλικά θα πρέπει να τις αξιοποιείς. Και αρκετοί παίκτες στο Carrow Road δεν το έκαναν.