Αγκομάχησε ο ΠΑΟΚ, δεν πείθει ο Άρης

Ο αγώνας του ΠΑΟΚ με τον Άρη έφερε στο μυαλό τη ρήση «στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος», με τον «Δικέφαλο του Βορρά» να είναι εν προκειμένω ο… μονόφθαλμος της υπόθεσης απέναντι σε έναν ανήμπορο αντίπαλο.

Πέρα από ένα πολύ καλό διάστημα στο δεύτερο μισό του α’ μέρους, όταν και δημιούργησε τη συντριπτική πλειονότητα των ευκαιριών του στο παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν ενθουσίασε αλλά κλείστηκε στο… καβούκι του σε ολόκληρο το δεύτερο 45λεπτο. Σαν να αντιμετώπιζε κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη (ή μήπως επειδή γνωρίζει το «ταβάνι» της;), η ομάδα του Λουτσέσκου έκατσε πίσω και περίμενε τον αντίπαλό της, δημιουργώντας μόλις μία και μοναδική καλή ευκαιρία σε όλο το β’ ημίχρονο του ντέρμπι.

Από την άλλη πλευρά ο Άρης πολύ απλά δεν πείθει με τέτοιες εμφανίσεις. Ο Πάρντιου δοκίμασε μεν πράγματα στο γήπεδο, όμως οι ποδοσφαιριστές του δεν τον δικαίωσαν. Σε κάποια διαστήματα του αγώνα οι «κίτρινοι» έδειχναν να τα περιμένουν όλα από τον -παροπλισμένο για μεγάλο διάστημα στο πρόσφατο παρελθόν- Μαντσίνι, έχοντας στερέψει από ιδέες και επιθετικές εμπνεύσεις.

Ο Άρης είχε συνολικά στο ματς τέσσερις τελικές προσπάθειες όλες κι όλες. Αν, μάλιστα, συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι στο ημίχρονο που θεωρητικά θα έπρεπε να τα δώσει όλα για να ανατρέψει το αποτέλεσμα μέτρησε μόλις ΜΙΑ τελική, τότε συμπεραίνει εύκολα ακόμα και κάποιος που δεν έχει δει λεπτό από τον αγώνα ότι η ομάδα του Πάρντιου δεν άξιζε τίποτα περισσότερο από αυτό που πήρε εντέλει από τη συγκεκριμένη αναμέτρηση: το απόλυτο μηδέν.

Η εμφάνιση των «κιτρίνων» μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμα πιο αποκαρδιωτική, αν αναλογιστεί κανείς τι είχαν να αντιμετωπίσουν στο β’ ημίχρονο του ντέρμπι της Θεσσαλονίκης: έναν ΠΑΟΚ φοβισμένο, ο οποίους τους έδινε την κατοχή και το δικαίωμα να επιτεθούν (ο Άρης είχε ποσοστό κατοχής περίπου 70% σε όλο το δεύτερο 45λεπτο), κάνοντας κι αυτός μόνο τα απολύτως απαραίτητα για να διασφαλίσει το εύθραυστο 1-0.

Περνάμε στα άλλα δύο χθεσινά ματς της 16ης αγωνιστικής και ξεκινάμε από την Τρίπολη, όπου ο Αστέρας επιβεβαίωσε δύο πράγματα με την εμφατική του νίκη επί της Λαμίας. Πρώτον, το αυτονόητο, ότι είναι καλύτερη ομάδα από τους Φθιωτούς και το απέδειξε μέσα σε μόλις 45 λεπτά στο α’ μέρος, διάστημα στο οποίο σκόραρε και τα τρία του γκολ. Δεν θυμόμαστε την τελευταία φορά που οι Αρκάδες είχαν πετύχει τρία τέρματα σε ένα ματς, πόσω μάλλον μέσα σε ένα ημίχρονο!

Δεύτερον, επιβεβαιώθηκε το γεγονός ότι ο Αστέρας αδικείται από τη βαθμολογική του συγκομιδή. Δεν είναι κακή ομάδα οι «κυανοκίτρινοι», κάτι που ισχύει και για τους άλλους «κυανοκίτρινους» που κέρδισαν χθες. Ο λόγος για τον Παναιτωλικό, ο οποίος κατάφερε να φτάσει στην πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα μετά τις 13 Νοεμβρίου και μόλις τη δεύτερη στα τελευταία δέκα παιχνίδια του.

Αν ο Παναιτωλικός θέλει να παραμείνει σχετικά ψηλά στην κατάταξη και να αποφύγει… μπλεξίματα και περιπέτειες στο φινάλε της σεζόν, τέτοια ματς στην έδρα του οφείλει να τα «καθαρίζει». Και τέτοια νοοτροπία έδειξε στο β’ μέρος του αγώνα με τον Ατρόμητο, όντας αποφασιστικός απέναντι σε μια ομάδα που εξακολουθεί να έχει σκαμπανεβάσματα.