Όταν «οι καλύτεροι γίνουν αυτοί που παίζουν» στον Ολυμπιακό...
Η ατάκα του Μίτσελ για τους «καλύτερους που πάντα είναι όσοι δεν παίζουν» αποτελεί νόμο στο ποδόσφαιρο, αλλά υπάρχει και ο αντίλογος. Η λύση για τον Ολυμπιακό και η ασπίδα του προπονητή στους ποδοσφαιριστές και στις επιλογές του.
Ο Μίτσελ έκανε με τις δηλώσεις του ενόψει του αγώνα του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό κάτι πολύ σωστό. Κάτι που αποτελεί έναν βασικό ποδοσφαιρικό κανόνα και αν δεν ξέρει ο Μίτσελ τους βασικούς ποδοσφαιρικούς κανόνες, τότε ας πάρουμε όλοι ένα πτυχίο ποδοσφαίρου να το περιφέρουμε στα social media και να γελάει ο κόσμος (του ποδοσφαίρου και όλος) μαζί μας.
Έγινε, λοιπόν, ο Ισπανός «ασπίδα» για τους παίκτες του, όπως πρέπει να κάνει κάθε προπονητής σε κάθε ομάδα, ειδικά σε τέτοιο μέγεθος και επίπεδο. Και κυρίως όταν αυτή η ομάδα δεν τα πηγαίνει καλά, όπως συμβαίνει με τον Ολυμπιακό που έχει μείνει πίσω από την κορυφή τόσο πολύ και τόσο νωρίς. Το τι λέγεται μέσα στην ομάδα είναι άλλο, το τι πρέπει να λέγεται για την ομάδα είναι επίσης διαφορετικό. Πριν από ματς που έχουν πια παντού χαρακτήρα τελικών και πάντα με το στόχο να κάνει ο Ολυμπιακός μερικές σερί νίκες χωρίς παρενθέσεις ώστε να πάρει τα πάνω του.
Βαθμολογία Super League: Μόνος στην κορυφή ο Ολυμπιακός
Είπε και κάτι άλλο που αποτελεί ποδοσφαιρικό κανόνα, ο προπονητής του Ολυμπιακού. Πώς πάντα στην κριτική, καλύτεροι παίκτες είναι όσοι δεν έχουν αγωνιστεί. Αυτό βέβαια έχει τη μία όψη και έχει και την άλλη. Διότι όταν μια ομάδα έχει καλή πορεία και αποτελέσματα, όπως και πρέπουσα αγωνιστική εικόνα, τότε συνήθως οι καλύτεροι είναι εκείνοι που... παίζουν.
Όταν, λοιπόν, ο Ολυμπιακός καταλήξει σε σταθερές επιλογές και σε θετικά αποτελέσματα (άλλο αν υπάρχουν τραυματισμοί, γιατί πολλές φορές γίνονται αλλαγές κι όταν δεν υπάρχουν ούτε τραυματισμοί ούτε νόημα), τότε τόσο ο προπονητής όσο και οι ποδοσφαιριστές δεν θα έχουν την πίεση της αρνητικής κριτικής. Ούτε ο Μίτσελ γι΄αυτούς που βάζει ή που δεν βάζει, αλλά ούτε και εκείνοι που θα παίζουν. Διότι δικαίως θα παίζουν...