Το παράδειγμα του Άβιλα εξηγεί πολλά
Ο Βαλμπουενά δείχνει κάθε φορά το επίπεδο παικτών που πρέπει να έχει σε ποιότητα ο Ολυμπιακός και ο Άβιλα εξηγεί γιατί οι μεταγραφές δεν κρίνονται θετικά ή αρνητικά από το ξεκίνημα.
Για τον Ματιέ Βαλμπουενά έχω γράψει ότι όσο υπάρχει στο ποδόσφαιρο μέσα στις τέσσερις γραμμές θα αποτελεί απόλαυση για το θεατή, ειδικά στους αγώνες του Ολυμπιακού με την κατοχή μπάλας σε μεγάλα ποσοστά και με τον αντίπαλο να είναι σε θέση άμυνας. Οργανωμένης ή μη δεν έχει σημασία. Ο άνθρωπος θα βρει τον τρόπο να κάνει ό,τι πρέπει με απλότητα ή με πιο περίπλοκες ενέργειες. Θα δημιουργήσει για όλους, θα ελευθερωθεί και θα το βάλει και ο ίδιος. Το κεφάλι του είναι γεμάτο ποδοσφαιρικό μυαλό, καμιά φορά το χρησιμοποιεί και για να σημαδεύει εστίες, βγάζοντας από τη δύσκολη θέση συμπαίκτες και προπονητή.
Αυτός είναι ο Βαλμπουενά και όσο παίζει στον Ολυμπιακό αυτά θα κάνει. Κι όταν έχει ακραίους που τον βοηθούν σε συνεργασίες μικρών χώρων και υψηλού επιπέδου, οι φάσεις θα είναι πολλές. Τόσες πολλές όσες ήταν στο πρώτο δεκάλεπτο του αγώνα με τον ΠΑΣ και τόσο ποιοτικές σαν το γκολ που ο ίδιος έβαλε και αυτό στο οποίο συμμετείχε με την πάσα του Ελ Αραμπί και το τελείωμα του Ραντζέλοβιτς.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Ακραίοι που βοήθησαν τον Βαλμπουενά στην πρεμιέρα ήταν και ο Κούτρης με τον Ντε Λα Φουέντε και ο Άβιλα με τον Ραντζέλοβιτς. Ανέβαιναν καλά οι μπακ, έκαναν δουλεμένες κινήσεις οι εξτρέμ, ήξερε ο Βαλμπουενά πώς θα συνεργαστεί. Γιατί όσο κι αν ήταν πιο «δεκάρι» απ΄όσο τον έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό, πάλι στις άκρες έκανε τα ωραιότερα.
Για τον Άβιλα κάτι ξεχωριστό. Συνεχίζει αυτό το πολύ καλός σε ένα παιχνίδι, πολύ κακός στο επόμενο. Από την εικόνα μεγάλης βοήθειας στην Μπρατισλάβα, σε αυτή του έντονου προβληματισμού στη Λευκωσία και κόντρα στον ΠΑΣ πάλι με μεγάλη επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας όταν πήρε τη θέση του Ανδρούτσου. Συνέχεια μπροστά, καλές θέσεις, ανοίγματα για να διευκολύνει τον Ματιέ, εκμετάλλευση υπεραριθμιών, ένας πάρα πολύ καλός και μοντέρνος μπακ μεγάλης ομάδας.
Σκεφτόμουν να γράψω ότι κάποια στιγμή πρέπει να μας εξηγήσει ο Άβιλα τι είδους παίκτης είναι, αλλά τελικά αυτό που μας «εξηγεί» είναι ότι οι μεταγραφές θέλουν ένταξη σε πλάνο και προσαρμογή. Πολλές φορές με τέτοιες ανισορροπίες σε απόδοση, όπως αυτή του Ισπανού στο ξεκίνημα της παρουσίας του στον Ολυμπιακό. Με περισσότερο χρόνο βέβαια απ' όσο λογικά θα είχε αν ήταν καλά ο Βρσάλικο, γι΄αυτό και θα πρέπει να τον αξιοποιεί
