Ο διπλός ρόλος και η ανάγκη για Αγκιμπού

Στα δύο τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, με την ΑΕΚ για τα play off και την Σαχτάρ στο φιλικό για την ειρήνη, ο Αγκιμπού Καμαρά αγωνίστηκε σε κάποιο διάστημα ως δεύτερος κεντρικός μέσος. Πιο πίσω δηλαδή από τον ρόλο που συνήθως έχει από την αρχή της καριέρας του στον Ολυμπιακό, είτε σαν «δεκάρι» είτε στα άκρα της επίθεσης. Πολλές φορές και σαν δεύτερος φορ, πίσω από τον βασικό στράικερ, όταν η ομάδα πιέζει ψηλά.

Η σκέψη να μονιμοποιηθεί σε έναν τέτοιο ρόλο ο Αγκιμπού δεν μοιάζει πιθανή. Μην ξεχνάμε ότι συνέβη λόγω ιδιαίτερων συνθηκών. Στο ντέρμπι με την ΑΕΚ επειδή ο Μαρτίνς θέλησε να παίξει φουλ επίθεση, με τους δύο σέντερ φορ στο γήπεδο και μόνο με τον Εμβιλά αμυντικό χαφ. Ενώ στο φιλικό με την Σαχτάρ ο Εμβιλά ήταν εκτός και όταν τραυματίστηκε ο Μπουχαλάκης κάποιος έπαιξε να βρεθεί δίπλα στον Μαντί.

Ο μικρός Καμαρά έχει πολλά πλεονεκτήματα στο παιχνίδι του, τα οποία όλοι πλέον ξέρουμε καλά. Το κυριότερο όλων είναι η πίεση που ασκεί στην αντίπαλη άμυνα και η εξαιρετική ικανότητά του στα κλεψίματα. Στην ανάκτηση μπάλας και στη δημιουργία δεύτερων επιθέσεων σε ευνοϊκές συνθήκες για χώρους και με τον αντίπαλο ανασταλτικά απροετοίμαστο.

Αυτό που επίσης είναι ευδιάκριτο το τελευταίο διάστημα έχει να κάνει με το ντεφορμάρισμα του Αγκιμπού, για μια σειρά από λόγους. Πρώτη φορά σε σεζόν υψηλού επιπέδου, πολλά παιχνίδια και κόπωση, ταξίδια στην Αφρική με τραυματισμό κλπ. Δεν παύει όμως ο νεαρός άσος να είναι κομβικός για τη λειτουργία του Ολυμπιακού και τον τρόπο με τον οποίο θέλει να παίζει ο Μαρτίνς. Στα προσεχή ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, εφόσον ο Πορτογάλος προπονητής επιμείνει στη χρησιμοποίηση του παίκτη στην ενδεκάδα, το πιο πιθανό/λογικό είναι ότι θα τον έχει σε πιο προωθημένο ρόλο. Όπως συνήθως, δηλαδή και όχι όπως... εκτάκτως. Με μεγάλη σημασία να μπορέσει το παιδί να ανεβάσει ρυθμό και απόδοση, αποτελώντας επιθετική δύναμη για τον Ολυμπιακό σε ματς που η παρουσία του μπορεί να αποδειχτεί καθοριστική.