Ο Μαρτίνς και ο κοινός παρονομαστής των Σισέ - Λαλά

Για να παίξει κάποιος ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο και δη σε ομάδες με υψηλές απαιτήσεις και ασφυτική πίεση όπως είναι ο Ολυμπιακός, δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση που χτίζεται μέσα από μία σειρά αγώνων.

Αν τον περασμένο Απρίλιο λέγαμε ότι ο Παπέ Σισέ θα αποτελούσε τον βασικό στόπερ των Πειραιωτών τη σεζόν 2021-22, τότε το πιθανότερο ήταν οι περισσότεροι από εσάς να προσπερνούσατε την είδηση και να μην μπαίνατε καν στον κόπο να διαβάσετε το ρεπορτάζ.

Δεν θα σας αδικούσαμε φυσικά, καθώς τον Απρίλιο ούτε ο ίδιος ο Σισέ δεν πίστευε ότι θα έμενε στο λιμάνι. Ίσως ούτε και ο Μαρτίνς. Υπήρχε μία αίσθηση εκείνη την εποχή ότι από τη στιγμή που η Σεντ Ετιέν αδυνατούσε να καλύψει την υψηλή οψιόν αγοράς, τότε θα επιχειρούσε ο Ολυμπιακός να τον δώσει κάπου αλλού στην Γαλλία όπου είχε χτίσει καλό όνομα, είτε με αγορά, είτε ακόμη και με δανεισμό.

Τελικά, τα πράγματα εξελίχθηκαν με ταχύτατο τρόπο και ο Σισέ από εκεί που ήταν στο «φεύγει», βρέθηκε στο «μένει και δεν πρόκειται να πάει πουθενά».

Έφτασαν υψηλές προτάσεις (7 εκ. ευρώ από την Τρουά), αλλά ο σύλλογος ήταν ανένδοτος. «Με 10 εκατομμύρια και... βλέπουμε», ήταν η απάντηση που έδινε η ΠΑΕ.

Τί άλλαξε λοιπόν; Τί μεσολάβησε και από εκεί που ετοίμαζε ξανά τις βαλίτσες του για άλλες πολιτείες, βρέθηκε να έχε... βιδωθεί στην ερυθρόλευκη ενδεκάδα.

Πρώτον, το βέτο του Μαρτίνς που θεωρούσε ότι ωρίμασε κι άλλο τον Σισέ η ολιγόμηνη θητεία του στην Σεντ Ετιέν και βλέποντάς τον στην προετοιμασία, αντιλήφθηκε αμέσως ότι έχει στα χέρια του έναν βελτιωμένο κεντρικό αμυντικό.

Δεύτερον, οι κουβέντες που έκανε μαζί του. Πολλά τα τετ α τετ, πολλές οι κατ’ ιδίαν συζητήσεις και κυρίως πολύ ευχάριστα ήταν αυτά που ήχησαν στα αφτιά του Αφρικανού στόπερ. Όταν ακούει τον προπονητή του ότι αν του αποδείξει στο χορτάρι ότι δεν πρόκειται να βγει από την ενδεκάδα εφόσον εμφανιστεί καλύτερος από τους υπόλοιπους του ρόστερ, είναι λογικό να το βλέπει ως πρόκληση και να πηγαίνει με άλλη ψυχολογία στις προπονήσεις. Η αλήθεια είναι ότι τον Ιανουάριο με τον ερχομό του Παπασταθόπουλου ήταν απολύτως φυσιολογικό να ψαχτεί να φύγει. Είχε χάσει ήδη τη θέση του και έπεφτε αρκετά στην ιεραρχία των κεντρικών αμυντικών.

Τώρα όμως οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Μια συζήτηση λοιπόν με τον προπονητή αρκούσε για να του αναπτερώσει το ηθικό και να μην ιδρώνει καν το αφτί του για τις διάφορες «Σειρήνες» κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Τις τελευταίες μέρες πάει να συμβεί το ίδιο με τον Κένι Λαλά. Εδώ και μέρες αγνοούσαμε την τύχη του. Εμφανίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο με την Φενέρμπαχτσε, έκανε ματσάρα στην Τουρκία και ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακού σε ένα όχι τόσο καλό ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο Γάλλος μπακ, ωστόσο, ήταν εκείνος που ξεχώριζε από το ξεκίνημα του αγώνα.

Η περίπτωση του Λαλά έχει έναν κοινό παρονομαστή με τον Σισέ. Μία κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχε με τον Μαρτίνς, εκεί όπου προφανώς ο Πορτογάλος τού εξήγησε τι ακριβώς περιμένει από τον ίδιο λίγες μέρες πριν από την Φενέρ. Ένα «τσίγκλισμα», να του «ενεργοποιήσει» τον ποδοσφαιρικό εγωισμό εν ολίγοις... Τελικά, τα αποτελέσματα ήρθαν άμεσα.

Ο Σισέ έχει πλέον καθερωθεί, καθώς για δύο-τρεις μήνες είναι μεταξύ των διακριθέντων. Ο Λαλά έχει περάσει με επιτυχία τις τελευταίες δύο εξετάσεις. Έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του για να φτάσει σε σημείο να πιστεύει ότι δεν κινδυνεύει η θέση του στο αρχικό σχήμα. Η αρχή έχει γίνει πάντως. Πλέον, είναι καθαρά στο δικό του χέρι αν θα καθιερωθεί ή όχι.