Νίκος Αναστόπουλος: «Το αβαντάζ του Ολυμπιακού είναι ο Μαρτίνς»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Το παράξενο είναι ότι ενώ έχουμε κάνει πολλές συνεντεύξεις, πάντα υπάρχει κάτι καινούργιο να τον ρωτήσω για τα παλιά! Και βέβαια για το σήμερα. Νίκος Αναστόπουλος στο «ΦΩΣ» για Καλαμάτα, Ολυμπιακό, Μαρινάκη, Μαρτίνς, μεταγραφές, αντίπαλους Ολυμπιακού, ΕΠΟ, Ζαγοράκη, Γιούρο και για τα παλιά.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 14/7/2021

Ξεκίνημα από την Καλαμάτα. Πες μου ό,τι θες για αρχή, και σε ρωτάω στη συνέχεια.

Ό,τι υποσχεθήκαμε το κάναμε πράξη. Η Καλαμάτα στέφθηκε πρωταθλήτρια και έκανε το πρώτο βήμα για να γυρίσει στη φυσική της θέση. Με υπομονή, επιμονή, πολλή δουλειά και με συγκεκριμένο πλάνο ήρθαν τα αποτελέσματα. Δεν δεχτήκαμε γκολ στο γήπεδό μας, πράγμα σπάνιο στην Ευρώπη ολόκληρη! Όταν πέρσι όχι μόνο έτρωγε γκολ, αλλά είχε κάνει 11 ήττες και 2 στο Κύπελλο, 13!

Πού αφιερώνεις το πρωτάθλημα;

Στον κόσμο της Καλαμάτας, που στερήθηκε την ομάδα, αλλά τώρα τον θέλουμε να βοηθήσει με τα διαρκείας. Γιατί ενάμιση χρόνο ο πρόεδρος της ομάδας κύριος Πρασσάς μόνο πληρώνει χωρίς να έχει έσοδα. Του αξίζει του προέδρου το πρωτάθλημα. Γιατί χωρίς αυτόν ούτε εγώ θα ερχόμουν στην ομάδα ούτε καλοί παίκτες. Επίσης αξίζει και στον αντιπρόεδρο και παλιό πρόεδρο κύριο Ράλλη. Αυτοί στήριξαν την ομάδα με νύχια και με δόντια.

Ποιος είναι ο στόχος για την επόμενη σεζόν;

Υποσχόμαστε πάλι να δουλέψουμε με τον ίδιο ζήλο.

Βρε, άσε τα κοινότοπα. Είστε νεοφώτιστοι στη Β’ Εθνική. Θα στοχεύσετε την άνοδο ή όχι ακόμα;

Έχουμε έναν περιορισμό στις μεταγραφές όπως άλλες ομάδες, δεν πήραμε αδειοδότηση και μπορούμε να κάνουμε μόνο τρεις μεταγραφές πάνω από 25 χρονών. Αλλά ως 25 χρονών μπορούμε να πάρουμε όσους Έλληνες θέλουμε. Και τρεις ξένους -δεν μιλάω για κοινοτικούς- κάτω από 23 χρονών. Στενεύουν τα περιθώρια, αλλά είμαστε η Καλαμάτα, μια ομάδα που πρέπει πάντα να πρωταγωνιστεί.

Τι έγινε με τα πανηγύρια; Είδα κόσμο να σε σηκώνει στα χέρια.

Χαμός έγινε! Ο κόσμος της Καλαμάτας φημίζεται για τον ενθουσιασμό του. Ξέσπασε για όλα όσα είχε τραβήξει η ομάδα. Έχανε από την Ερμιονίδα 2-3, έχανε από την Ιεράπετρα, έτρωγε 5-0 από τον Ασπρόπυργο!

Έχεις συμφωνήσει ότι θα συνεχίσεις;

Έχω τριετές συμβόλαιο από πέρσι. Αλλά η σχέση μου με τον κύριο Πρασσά είναι τέτοια που τα συμβόλαια πάνε σε δεύτερη μοίρα. Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσει ο κόσμος της Καλαμάτας, να βοηθήσει με τα διαρκείας, έχουν διψάσει να δουν την ομάδα από κοντά. Θα βλέπουν μια ομάδα που όλα τα ματς θα τα παλεύει, είτε εντός είτε εκτός.

Από τον Ολυμπιακό θα ζητήσεις παίκτες;

Ο Ολυμπιακός τώρα ετοιμάζει τον Ολυμπιακό Β’ και θα είναι δύσκολο. Ο κύριος Πρασσάς είναι Ολυμπιακός από μικρό παιδί, αγαπάει το ποδόσφαιρο, δεν είναι επαγγελματίας παράγοντας, κάνει άλλες δουλειές στο Σικάγο. Θέλει να φέρει την Καλαμάτα εκεί που της αξίζει, στα «μεγάλα σαλόνια». Δεν θα είναι εύκολο, θέλει πολλή δουλειά. Ο κόσμος της Καλαμάτας πρέπει να πάρει 2.000 διαρκείας για να δείξει τι εστί έδρα.

Πέρσι μου είχες πει ότι θα ανεβάσεις την Καλαμάτα και ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει περίπατο.

Όντως είχα πει στο «ΦΩΣ» και τα δύο αυτά.

Φέτος τι λες για τον Ολυμπιακό;

Η διαφορά από τους άλλους είναι μεγάλη. Και από τον ΠΑΟΚ και από την ΑΕΚ. Και δεν βλέπω να κάνουν κινήσεις οι άλλοι για να κλείσουν τη διαφορά. Ο Ολυμπιακός πήρε τον Κούντε που ήδη έδειξε ότι θα κάνει τη διαφορά. Πήρε τον Τικίνιο, που είναι παικταράς, αλλά ο τραυματισμός του θα τον πάει δύο μήνες πίσω. Δεν πειράζει. Και ο Ελ Αραμπί Σεπτέμβριο με Οκτώβριο άρχισε να παίζει βασικός στον Ολυμπιακό την πρώτη του χρονιά. Πήρε και τον Τσέχο, που είναι σπουδαίος τερματοφύλακας, στη θέση του Σα. Ο Μαρινάκης ενώ έχει πάρει 9 πρωταθλήματα συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο να θέλει κι άλλα. Είναι η αγάπη του για τον Ολυμπιακό, ο εγωισμός του και η τρέλα του να βλέπει ψηλά την ομάδα. Τι να κάνουμε, αλήθεια είναι αυτά που λέω. Είναι και κάτι άλλο όμως που δίνει αβαντάζ στον Ολυμπιακό έναντι των αντιπάλων του.

Για πες μου.

Για τέταρτη σερί χρονιά θα έχει τον ίδιο προπονητή! Και με στήριξη που του παρέχει ο πρόεδρος. Είναι τυχερός ο Μαρτίνς. Διοίκηση του Ολυμπιακού και προπονητής έχουν πολύ καλή χημεία μεταξύ τους.

Χωράνε μαζί Ελ Αραμπί με Τικίνιο;

Αυτό είναι θέμα για το οποίο η αρμοδιότητα είναι του Μαρτίνς. Άλλωστε σε αρκετά ματς έχουν παίξει μαζί ο Ελ Αραμπί με τον Χασάν, ο οποίος είναι πιο στατικός από τον Τικίνιο.

Εσύ έπαιζες ποτέ με δεύτερο φορ;

Αμέ.

Με ποιον;

Με τον Κωστίκο. Με τον Ορφανό.

Με τον Προτασόφ.

Σωστός. Θυμάμαι μάλιστα το πρώτο ματς του Προτασόφ, ένα 3-0 με τον Λεβαδειακό, στο οποίο είχα κάνει δύο γκολ, το ένα από πάσα του Προτασόφ και το άλλο από σέντρα του Χατζίδη. Παικταράς ο Χατζίδης! Και να σου πω κάτι; Και με Μητρόπουλο στις αρχές, έτσι έγινε. Σέντερ φορ ήταν στην αρχή ο Μητρόπουλος.

Για λέγε, τα γουστάρει ο κόσμος αυτά. Εσύ εξτρέμ ήσουν στον Πανιώνιο.

Εξτρεμάρα! Τέτοια ματς που έκανα ως εξτρέμ στον Πανιώνιο, δεν τα ξαναέκανα πουθενά αλλού.

Αυτό μου το έχεις πει. Εκείνο που δεν μου έχεις πει είναι πώς έγινες φορ.

Έξω δεξιά ήμουν στον Πανιώνιο και έτσι ήρθα στον Ολυμπιακό. Θυμάμαι κάναμε ανακαίνιση στον χλοοτάπητα του Καραϊσκάκη και δίναμε φιλικά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Προπονητής τότε ο συχωρεμένος Αλκέτας Παναγούλιας. Παίζουμε φιλικό με τον Εθνικό, πήδαγε για κεφαλιές ο Μητρόπουλος κι εγώ τι έκανα; Από μόνος μου χωνόμουν μέσα, έκλινα προς τα μέσα. Ενώ ήμουν εξτρέμ, τότε οι εξτρέμ έπαιζαν έξω. Με πιάνει ο Παναγούλιας και μου λέει «ρε μουστάκια» -έτσι με έλεγε- «τι είναι αυτά που κάνεις;». Του λέω «συγγνώμη, κόουτς, πηδάει ο Μητρόπουλος για κεφαλιές και μου λες να μένω έξω ανοιχτός, να κάνω τι κοντά στη γραμμή; Άσε με να χώνομαι, να σπάσει την μπάλα δίπλα ή να εκμεταλλευτώ την αναμπουμπούλα. Εγώ πρέπει λόγω ταχύτητας εκεί κοντά να είμαι».

Τι σου είπε;

Επειδή ήταν πολύ καλός στη διπλωματία και επειδή κατάλαβε ότι έχω δίκιο, μου είπε «καλά, κάνε ό,τι θέλεις». Και έτσι άρχισα να παίζω φορ.

Εσύ ως παιδί ποιον είχες αφίσα; Και αυτό δεν σου το έχω ρωτήσει ποτέ.

Μεγαλύτερος σε ηλικία όταν ήμουν γούσταρα πολύ τον Δεληκάρη. Αλλά πρώτες μνήμες να σου πω ποιον πρόλαβα;

Ποιον;

Τον Σιδέρη! Ήμουν μέσα στο γήπεδο στο τελευταίο ματς του Σιδέρη όταν γύρισε από το εξωτερικό! Με την Παναχαϊκή 3-2, είχε βάλει ο Σιδέρης δύο γκολ.

Πού να φανταστεί ο κόσμος ότι δεν έχω έτοιμη ούτε μία ερώτηση. Σε ακούω και μου βγαίνουν ερωτήσεις. Πώς έγινες Ολυμπιακός;

Ο αδελφός του πατέρα μου έπαιζε παλιά μπάλα.

Ο Ντουνιάς που μου έλεγε ο Αλέφαντος;

Όχι, ο Ντουνιάς ήταν αδελφός της μάνας μου. Μεγάλη καριέρα στον Πανιώνιο ο Ντουνιάς, τον είχε πάρει και στα Γιάννινα μαζί του ο Αλέφαντος. Αυτός ο θείος είχε πει στον Αλέφαντο να έρθει να με δει που ήμουν μικρός και έπαθε πλάκα ο συχωρεμένος προπονητής μαζί μου. Εγώ όμως σου λέω για άλλο θείο μου, τον αδελφό του πατέρα μου, ο οποίος έπαιζε μπάλα στην Υπεροχή Νεάπολης στα Εξάρχεια, την ομάδα όπου είχε παίξει ο Στεφανάκος. Αυτός ο θείος μου λοιπόν ήταν Ολυμπιακός και με έπαιρνε από παιδί στα γήπεδα να βλέπω τον Ολυμπιακό!

Ο πατέρας σου τι ομάδα ήταν;

Τίποτα, δεν γούσταρε το ποδόσφαιρο καθόλου. Και εδώ θέλω να δώσω μία συμβουλή. Μη χώνονται οι πατεράδες στα παιδιά τους όταν παίζουν ποδόσφαιρο! Δεν τα βοηθάνε, κακό τούς κάνουν. Εγώ είχα πατέρα που με βοήθησε; Όχι. Για αυτό προχώρησα. Ο πατέρας μου άκουγε ποδόσφαιρο και με απειλούσε ότι θα μου κόψει τα πόδια!

Ποιες είναι οι πρώτες μνήμες που έχεις από εσένα και την μπάλα;

Μόνο εμένα με την μπάλα θυμάμαι! Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο. Θυμάμαι τη μάνα μου τη συχωρεμένη να με πηγαίνει στα αγγλικά από τη μία πόρτα και εγώ να την κοπανάω από την άλλη πόρτα να πάω για μπάλα! Είναι πολύ σημαντικό στον άνθρωπο να κάνει αυτό που αγαπάει. Αυτό που θέλει να γίνει. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να παίζω μπάλα.

Πού; Το πρώτο γήπεδο που θυμάσαι;

Στο γήπεδο της Γυμναστικής Ακαδημίας, όπου έκανε προπόνηση η Δάφνη. Την αγαπώ πολύ τη Δάφνη, γιατί εκεί μεγάλωσα. Εκεί γεννήθηκα, εκεί έβλεπα τα παιχνίδια, δέκα χρονών μάζευα τα ρούχα των παικτών μαζί με έναν φίλο μου φροντιστή. Εκεί έπαιζα ποδόσφαιρο και μπάσκετ από το πρωί ως το βράδυ.

Τώρα που είπες «μπάσκετ», πες μου για τον Σπανούλη αλλά όχι τα κλασικά. Έχω γράψει ότι διαφωνώ με αυτό που είπαν «ο μεγαλύτερος αρχηγός όλων των εποχών σε όλα τα σπορ του Ολυμπιακού». Πώς καπελώνουν το ποδόσφαιρο, τον Μουράτη, τον Ρωσσίδη, τον Μπέμπη, τον Σιδέρη, τον Γιούτσο, τον Αναστόπουλο και τόσους άλλους μετά, ως τον Τζόρτζεβιτς; Από το ποδόσφαιρο έγιναν όλοι Ολυμπιακοί. Εσύ τι άποψη έχεις;

Ο Σπανούλης δεν το συζητάμε ότι ήταν παικταράς και άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού στο μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Όμως εγώ, που το αγαπώ το μπάσκετ, έχω δει και άλλους μεγάλους. Ο Ολυμπιακός είχε μύθους παλιά, τον Γιατζόγλου, τον Καστρινάκη, τον Διάκουλα, τον Μελίνι, για παλιούς σού λέω, δεν μιλάω για πιο πρόσφατους. Επίσης μην ξεχνάμε σε άλλες ομάδες, τον Γκάλη τον θεό. Μην ξεχνάμε τον Γιαννάκη, τον Τάκη Κορωναίο, μην τους πω όλους. Ο Σπανούλης ήταν παικταράς που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού. Το αγαπώ το μπάσκετ. Όμως άλλο πράγμα το ποδόσφαιρο. Έχει αρχηγούς συγκλονιστικούς το ποδόσφαιρο του Ολυμπιακού, παίκτες που έκαναν πολύ κόσμο Ολυμπιακούς.

Επίσης δεν σε έχω ρωτήσει ποτέ. «ΦΩΣ» από πότε διάβαζες; Διαβάζεις ακόμα, το ξέρω.

Θυμάμαι το «ΦΩΣ» από τότε που είχε 1,5 δραχμή!

Είσαι υπέρ να γυρίσει ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ στην Α1;

Να γυρίσει να κάνει τι; Να παίζει 28 δευτερόλεπτα και να του σφυρίζουν 11 φάουλ; Αυτό όμως είναι κάτι που θα το αποφασίσουν οι Αγγελόπουλοι με τον Μπαρτζώκα.

Ποιον συμπαίκτη σου θαύμαζες πιο πολύ από όσους είχες στον Ολυμπιακό;

Ο Ντέταρι ήταν παικταράς. Αλλά όλοι οι μεγάλοι παίκτες έχουν τις ιδιορρυθμίες τους... Έπεσε σε εποχή με οικονομικά προβλήματα και ήθελε μετά να επιβάλει τον Κόμορα... Επίσης, ο Νόιμαν ήταν παικτάρα. Και να σου πω κάποιον που δεν ήξερε πολλή μπάλα αλλά έτρεχε ασταμάτητα; Ο Μπάριος. Έτρεχε ασταμάτητα, όπως είχε πει μία ατάκα ο απίθανος Νίκος Βαμβακούλας, ο αμίμητος Βαμβακούλας. Παίζουμε με τον Άγιαξ στο ΟΑΚΑ, είναι παράταση και ρωτάει δημοσιογράφος τον Βαμβακούλα «τι θα γίνει, ο Άγιαξ φημίζεται για την καλή του φυσική κατάσταση». Και απαντάει ο Βαμβακούλας: «Είναι αλήθεια. Τρέχουν και δεν σταματάνε!».

Γελάς τώρα.

Ετοιμάζω ένα βιβλίο που δεν θα αφορά τα γκολ μου ή την απόδοσή μου. Το βιβλίο θα περιλαμβάνει τις πλάκες που κάναμε εκείνες τις εποχές με τον Ολυμπιακό και με την Εθνική. Περιστατικά σαν αυτό που σου είχα πει ότι είχα κάνει στον Βασίλη Κωνσταντίνου πριν από το 4-0, που τον είχα πάρει τηλέφωνο στο ξενοδοχείο. Είναι ατέλειωτες οι ιστορίες. Επίσης, μέσα από το βιβλίο θέλω να βοηθήσω νέα παιδιά πώς να ακολουθήσουν τον δρόμο του πρωταθλητισμού. Διότι άλλο κάνω αθλητισμό και άλλο κάνω πρωταθλητισμό.

Ο Σλούκας μπορεί να πάρει τον Ολυμπιακό στην πλάτη του;

Ο Σλούκας είναι παικταράς και πρέπει να ηγηθεί πλέον. Όπως και ο Παπανικολάου.

Ιταλία - Αγγλία άξιζαν να πάνε στον τελικό; Τώρα που μιλάμε δεν έχει γίνει ο τελικός, είπαμε να κάνουμε τη συνέντευξη πριν από τον τελικό και να σε ξαναπάρω για ένα συμπλήρωμα μετά.

Ναι, άξιζαν αυτές οι δύο ομάδες να είναι στον τελικό. Η Ιταλία κατά τη γνώμη μου ήταν η πιο σταθερή ομάδα στο τουρνουά. Βασίστηκε στην ομαδική δουλειά και όχι σε ονόματα. Η Ιταλία δεν έχει Κέιν όπως η Αγγλία.

Οι Άγγλοι τι είχαν αυτή τη φορά;

Είχαν μια ομαδικότητα, μια δίψα, πάθος, κατάλαβαν ότι φέτος ήταν η ευκαιρία τους να κάνουν αυτό που δεν έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τους βοήθησε και η έδρα, ευνοήθηκαν από το «Γουέμπλεϊ». Όμως οι Ιταλοί δεν καταλαβαίνουν από «Γουέμπλεϊ» και τέτοια!

Πώς θες να κλείσουμε;

Δεν είναι καλό που έβαλαν τον τελικό Κυπέλλου εδώ τόσο αργά. Και έχει δίκιο ο Ολυμπιακός που διαφωνεί. Στην Αγγλία, όπου ο τελικός Κυπέλλου είναι ιερός θεσμός, κι όμως γίνεται πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Πότε θα προλάβουν να ξεκουραστούν οι παίκτες εδώ; Έχουμε καταλάβει ότι πολύ σύντομα θα παίξουμε προκριματικά για την Ευρώπη; Πότε θα πάρουν οι παίκτες τις ανάσες τους; Εγκυμονούν τραυματισμοί τόσο αργά που βάζουν τον τελικό Κυπέλλου και δεν δίνουν περισσότερες μέρες στους παίκτες για διακοπές. Αυτό το θέμα ο Ζαγοράκης, που είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, πρέπει να το κοιτάξει. Διότι το έχει βιώσει ως παίκτης και πρέπει να το διορθώσει.

Μιλάμε τώρα μετά τον τελικό. Πώς είδες την παρδαλή φόρα που πήρε στο πέναλτι των Άγγλων ο Ράσφορντ;

Κατά την εκτίμησή μου νόμιζε ότι με αυτά τα κόλπα θα έκανε τον Ντοναρούμα να κινηθεί και να δει πού πέφτει ο τερματοφύλακας. Όμως έτσι όπως είχε το σώμα του προς τα πίσω τη στιγμή που σούταρε αύξανε τις πιθανότητες να το χάσει.

Τις αλλαγές του προπονητή, που έβαλε δύο παίκτες νέους στο τέλος να χτυπήσουν τα πέναλτι και αστόχησαν, πώς τις είδες;

Χωρίς να θέλω να κάνω κριτική, μου έκανε αρνητική εντύπωση να βάλει τρεις νέους σε ηλικία να χτυπήσουν τα τελευταία πέναλτι που είναι τα πιο κρίσιμα. Το πέναλτι, Θέμη, δεν είναι εύκολο, όπως νομίζουν πολλοί. Είναι δύσκολο. Πρέπει να έχεις κάνει πολλή προπόνηση. Και ειδικά με αντίπαλο τον Ντοναρούμα που πέταγε. Πέναλτι έχει χάσει και ο Μαραντόνα και ο Μπάτζιο, χαμένοι τίτλοι. Πώς βάζεις εσύ ως προπονητής τρία παιδάκια;

Εσύ είχες πει από νωρίς ότι έβλεπες την Ιταλία φαβορί.

Ναι, από τα μέσα του Γιούρο που με είχαν βγάλει στην τηλεόραση. Ήταν η πιο πλήρης ομάδα. Και στον τελικό, παρ’ ότι δέχθηκαν ψυχρολουσία στην αρχή και τους πήρε ένα ημίχρονο να συνέλθουν, είδα παιχνίδι υπομονής από αυτούς, όχι πανικό, είδα τακτική και ψυχραιμία. Τον Μαντσίνι τον έχω παρακολουθήσει από κοντά, παίζει 4-3-3 με σχέδιο. Χωρίς τους μεγάλους παίκτες. Άγγλους προπονητές με τακτική μην ψάχνεις να βρεις!.. Δίκαια το πήρε η Ιταλία, σε όλο το Γιούρο ήταν η ομάδα που το άξιζε περισσότερο.