Όταν πας κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική
Ο Ολυμπιακός προετοιμάζεται για μία νέα ευρωπαϊκή υπέρβαση και οι αντίπαλοί του τρώνε τις σάρκες τους και τα μουστάκια τους για να σώσουν ό,τι (δεν) σώζεται για φέτος, αντί να ασχοληθούν με τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν.
Από τη μία ο Ολυμπιακός που βρίσκεται στο +16 από τους δεύτερους (Άρη, ΑΕΚ), στα ημιτελικά του Κυπέλλου και έχει μπροστά του την πρόκληση της Άρσεναλ.
Από την άλλη ο ΠΑΟΚ που είδε τον Ρέμπε να φεύγει άρον-άρον για να αναλαμβάνει τεχνικός διευθυντής στην Νυρεμβέργη, τον Πασχαλάκη να τσακώνεται με τους οπαδούς, τον Καγκάβα να έρχεται ως... Μεσσίας και να είναι σκέτη απογοήτευση και έναν κόσμο να αναζητάει τον Ιβάν Σαββίδη στο Ροστόφ.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Οι δε ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού κοιμήθηκαν το βράδυ της Κυριακής (7/3) γνωρίζοντας ότι «τελειώνει» ο Μπόλονι και μία μέρα μετά είδαν τον Ντρεοσί να πείθει τον Αλαφούζο και να διατηρεί τον Ρουμάνο τεχνικό στη θέση του.
Στην ΑΕΚ μια από τα ίδια... Ανακατατάξεις σε διοικητικό επίπεδο, μια ομάδα που κέρδισε τον Απόλλωνα Σμύρνης και έμοιαζε λες και έκανε... κατόρθωμα και «πιάσιμο» του Άρη στη δεύτερη θέση.
Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού από το ξεκίνημα της σεζόν, για να μην πούμε από το τέλος της προηγούμενης, διατυμπάνιζαν ότι θα ρίξουν τους Πειραιώτες από την κορυφή και τελικά έκαναν μία τρύπα στο νερό.
Ο Ολυμπιακός όταν τελείωσε η κακή σεζόν του 2017-18, αφού άφησε στην άκρη την τακτική «μου φταίνε μόνο όλοι οι άλλοι» και έκανε την αυτοκριτική του, έκλεισε τον προπονητή του τρεις μήνες νωρίτερα, έδιωξε όλους όσους έκαναν του κεφαλιού τους και το σημαντικότερο είναι ότι διατήρησε τον Μαρτίνς στο πόστο του, μολονότι δεν κατέκτησε κανέναν τίτλο στην πρώτη του χρονιά.
Κι όλα αυτά, γιατί υπήρχε ένα πλάνο, ένα πρότζεκτ που έπρεπε να στηριχθεί και μία διαδικασία που παρέπεμπε σε έναν οργανισμό που λειτουργούσε με καθαρά ποδοσφαιρική λογική.
Τα όσα έχουν κάνει τα τελευταία δύο χρόνια ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ (κυρίως οι δύο «Δικέφαλοι») και δευτερευόντως ο Παναθηναϊκός (τουλάχιστον οι «πράσινοι» δεν έκαναν ποτέ λόγο για διεκδίκηση πρωταθλήματος), είναι ο ορισμός των ποδοσφαιρικών εγκλημάτων. Αποδεκάτισαν τις ομάδες τους, πήγαν σε προπονητές αμφιβόλου αξίας, κυνηγούσαν ποδοσφαιριστές που προτείνονταν στον Ολυμπιακό και απορρίπτονταν από τους Πειραιώτες (σ.σ. κάποιες μεταγραφικές τους κινήσεις τις παρουσίαζαν και ως «νίκες» απέναντι στον Ολυμπιακό), άλλαζαν τους τεχνικούς διευθυντές σαν τα πουκάμισα και έχουν φτάσει πάλι στο σημείο να βρίσκονται στο «ράβε - ξήλωνε» ενόψει της επόμενης σεζόν.
Όποιος πάει κόντρα στην λογική και στους νόμους του ποδοσφαίρου, δεν έχει καμία πιθανότητα να βγει κερδισμένος στο φινάλε.
Η δε επιτυχία του Ολυμπιακού γίνεται ακόμα μεγαλύτερη απέναντι στους υποτιθέμενους συνδιεκδικητές του τίτλου, καθώς είχε να αντιμετωπίσει το πολύ επίπονο πρόγραμμα στο Champions League στον α’ γύρο, την απώλεια βασικών ποδοσφαιριστών του που δεν αντικαταστάθηκαν επάξια και κατά συνέπεια, έγιναν τον Γενάρη μεταγραφές για να φύγουν οι... μεταγραφές του καλοκαιριού.
Ο ΠΑΟΚ επένδυσε στο οπαδιλίκι του Πάμπλο Γκαρσία, η ΑΕΚ επέμεινε στον Καρέρα που είχε φτιάξει μία άμυνα - ελβετικό τυρί, πήγε στη λύση του Χιμένεθ τον οποίο είχε διώξει προ ετών επειδή δεν ταίριαζε στα πλάνα της και ο Παναθηναϊκός στον Πογιάτος δίχως περαιτέρω σχόλια.
Η ποδοσφαιρική λογική πάντοτε στο τέλος κερδίζει... Ο Ολυμπιακός έπαθε μια χρονιά και έμαθε.
Οι δύο «Δικέφαλοι» εδώ και δύο χρόνια μόνο... παθαίνουν!
Για ποιο λόγο κάνουμε το συγκεκριμένο σχόλιο; Επειδή φαίνεται στον ορίζοντα ότι με τα μυαλά που κουβαλούν οι αντίπαλοι των Πειραιωτών, θα είμαστε «στο ίδιο έργο θεατές» και την επόμενη σεζόν.
Ο μεν Ολυμπιακός έχει προχωρήσει σε μία σειρά ανανεώσεων συμβολαίων και θα έχει τον Μαρτίνς σίγουρα και του χρόνου, ενώ οι αντίπαλοί του αντί να έχουν ήδη ξεκινήσει τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς, παλεύουν για να βγουν Ευρώπη!