Μουντιάλ και ανθρώπινα δικαιώματα, το Κατάρ δεν πρωτοτυπεί

Πολλή κουβέντα έγινε στα δυτικά Μέσα για όλες τις καινοφανείς συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022. Η αλήθεια είναι όμως ότι το μόνο πρωτοφανές στο Μουντιάλ του Κατάρ είναι πως διεξάγεται χειμώνα.

Αφού σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διεξαγωγής, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εργαλοειοποίησή του ως μέσο προπαγάνδας, το Κατάρ απλώς προστίθεται στην σειρά προηγούμενων διοργανώσεων υπό παρόμοιες περιστάσεις.

Μουντιάλ στην σκιά του φασισμού

Κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου, τα απολυταρχικά καθεστώτα κυριάρχησαν με την Ναζιστική Γερμανία και την Φασιστική Ιταλία να αποτελούν έναν βαρύ βραχνά στην Γηραιά Ήπειρο. Και ενώ στο 2022 φαντάζει ουτοπικό να διεξάγει για παράδειγμα η Βόρεια Κορέα ένα Μουντιάλ, το 1934 η Ιταλία του Μουσολίνι πήρε το χρίσμα.

Ο Ιταλός δικτάτορας είδε την λαοφιλία του ποδοσφαίρου ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να «ξεπλύνει» το καθεστώς του στα μάτια της κοινής γνώμης. Δαπάνησε υπέρογκα ποσά και εκσυγχρόνισε τις εγκαταστάσεις της χώρας.

Είναι χαρακτηριστικό πως το γήπεδο όπου διεξήχθη ο τελικός στην Ρώμη ονομαζόταν «Στάδιο του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος»... Τα υψωμένα χέρια των Ιταλών διεθνών, σε φασιστικό χαιρετισμό, κατά την τελετή έναρξης του τελικού του Μουντιάλ του 1934, αποτέλεσαν ουσιαστικά ιστορικό προηγούμενο και προπομπό όσων θα συμβούν δύο χρόνια αργότερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Τότε που πρωταγωνιστής θα είναι ένας άλλος δικτάτορας: ο Αδόλφος Χίτλερ...

Μοιραία προκύπτει η σύγκριση με τα 200 και πλέον δισεκατομμύρια που δαπάνησε το Κατάρ ( με τι περιθώριο κέρδους άραγε; ) προκειμένου να «κρύψει» την καταπάτηση των εργασιακών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αλά Γκέμπελς προπαγάνδα που έφθασε μέχρι την… Ευρωβουλή.

Το Μουντιάλ του Πούτιν

Μπορεί σήμερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν να θεωρείται από τον δυτικό κόσμο «persona non grata», ωστόσο η δική του Ρωσία ήταν που φιλοξένησε το αμέσως προηγούμενο Μουντιάλ από το… καινοφανές του Κατάρ.

Κι αν οι απαγορεύσεις σχετικά με το αλκόολ ή τους ομοφυλόφιλους στο Κατάρ καταδικάζονται συλλήβδην από την δυτική κουλτούρα, σε τί διαφέρουν άραγε από τις συνθήκες που συνάντησαν οι φίλαθλοι στο Μουντιάλ του Πούτιν; Ας μην λησμονούμε πως οι ΛΟΑΤ+ στην Ρωσία έχουν ελάχιστα έως και σχεδόν ανύπαρκτα δικαιώματα. Λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ δε, η ρωσική αστυνομία, η οποία δεν φημίζεται για την δημοκρατική της λειτοπυργία συνέλαβε τον ακτιβιστή από το Ηνωμένο Βασίλειο, Πίτερ Τάτσελ καθώς διαμαρτυρόταν για την αντιμετώπιση των ΛΟΑΤ+ από το Ρωσικό κράτος.

Μια σύλληψη στην οποία εάν ανατρέξουμε, φέρνει στο προσκήνιο την αντιμετώπιση που έτυχαν όσοι «τόλμησαν» να φορέσουν το περιβραχιόνιο με το ουράνιο τόξο στο πλαίσιο της διοργάνωσης στο Κατάρ.

Το καθεστώς του Βιντέλα

Ένα ακόμη παράδειγμα ενός «αιματοβαμμένου» Μουντιάλ είναι εκείνο της Αργεντινής του Χόρχε Βιντέλα το 1978. Σε απόσταση αναπνοής από την γιορτή του σταδίου «Ελ Μονουμεντάλ», μόλις λίγους δρόμους παρακάτω, στην δενδροφυτεμένη περιοχή της Σχολής Μηχανικών Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού του Μπουένος Άιρες, συνέχιζε να λειτουργεί το κέντρο βασανιστηρίων της χούντας. Βασανισμοί, εκτελέσεις και χιλιάδες εξαφανίσεις αντιφρονούντων επιχειρήθηκε να «θαφτούν» κάτω από την λάμψη του Μάριο Κέμπες, του Ρομπ Ρένσενμπρινκ και του Ντιναμίτε. Το σκάνδαλο στο Αργεντινή-Περού ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Ενώ κανείς δεν θα ξεχάσει τις απειλές που δέχθηκε ο Γιόχαν Κρόιφ και η οικογένειά του για να μην ταξιδέψει στην Αργεντινή με τους «οράνιε»:

Σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Catalunia» ο αείμνηστος Ολλανδός αστέρας είχε αναφέρει πως: «Για να παίξεις σε ένα παγκόσμιο κύπελλο θα πρέπει να είναι 200% συγκεντρωμένος. Εμένα με σημάδευαν στο κεφάλι και ήμουν δεμένος μαζί με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου στο διαμέρισμα μας στη Βαρκελώνη. Είναι στιγμές που υπάρχουν άλλες αξίες στη ζωή».