Έπεσε «μαύρο» στο… ήδη μαύρο Μουντιάλ

Το Μουντιάλ του Κατάρ θα ήταν εκ προοιμίου κάτι πρωτόγνωρο. Είναι άλλωστε η πρώτη φορά που μια χώρα της Αραβικής Χερσονήσου αναλαμβάνει τη διεξαγωγή του σημαντικότερου, μαζί με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γεγονότος του παγκόσμιου αθλητισμού.

Ήδη κατά την πρώτη ημέρα, την ώρα που στο εκπληκτικό «Αλ Μπαΐτ», οι εθνικές ομάδες του Κατάρ και του Ισημερινού έκαναν την πρώτη σέντρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, περισσότεροι από 200 Ινδοί εργαζόμενοι στην τροφοδοσία έμειναν έξω από το στάδιο για έξι ώρες χωρίς φαγητό και νερό.

Όμως και πάλι, σε ποιόν μπορούν να προκαλέσουν έκπληξη τα παραπάνω; Ξεχνά κανείς τις καταγγελίες για περισσότερους από έξι χιλιάδες νεκρούς εργάτες από τις συνθήκες εργασίας στο κράτος του Κόλπου ενόψει των προετοιμασιών για το Μουντιάλ; Ξεχνά κανείς την διάρρηξη του ποδοσφαιρικού ημερολογίου, η οποία θα αφήσει για έναν μήνα χωρίς μεροκάματο εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν από το «οικοσύστημα» του ποδοσφαίρου; Αναρωτήθηκε άραγε κανείς τι θα κάνει σε αυτό το διάστημα ο άνθρωπος που τυπώνει το επίσημο πρόγραμμα των αναμετρήσεων σε μια ομάδα της Super League ή εκείνος που πουλάει αναψυκτικά ή κασκόλ έξω από το γήπεδο;

Φυσικά, αυτά είναι ερωτήματα τα οποία θα έπρεπε να είχαν τεθεί το μακρινό 2010, όταν η Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποφάσιζε να αναθέσει, αντί για τις ΗΠΑ που ήταν συνυποψήφιες, στο Κατάρ, μια πολύ μικρή και υπό ολική ανοικοδόμηση χώρα την διοργάνωση του Μουντιάλ.

Εννέα ημέρες πριν από την οριστική απόφαση της FIFA, στις 23 Νοεμβρίου του 2010, ο τότε πρόεδρος της UEFA και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της FIFA, Μισέλ Πλατινί, υποδέχθηκε στα Ηλύσια τον πάλαι ποτέ Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί λίγες ώρες αφότου ο τελευταίος είχε βρεθεί με δύο ανώτερους αξιωματικούς του Κατάρ, τον διάδοχο του θρόνου Ταμίμ Χαμάνταλ-Θάνι και τον πρωθυπουργό Χαμάντ Μπεν Τζασέμ. Ύστερα από αυτό το γεύμα ο Πλατινί τηλεφώνησε στον τότε πρόεδρο της FIFA Σεπ Μπλάτερ για να του πει ότι θα ταχθεί υπέρ του Κατάρ στην εν λόγω ψηφοφορία.

Το αποτέλεσμα αυτού του γεύματος ήταν σύμφωνα με τους ανακριτές της Γαλλικής Εισαγγελίας μια «συμφωνία» μεταξύ Γαλλίας και Κατάρ, η οποία πέραν της ψήφου για τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου εκτεινόταν από την εξαγορά της Παρί Σεν Ζερμέν και όλων της των χρεών από το Κατάρ αντί 76 εκατομμυρίων ευρώ μέχρι την υπογραφή στρατιωτικών συμβάσεων με την αγορά από το κράτος του Κόλπου 24 γαλλικών αεροσκαφών Ραφάλ αντί 6,3 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Επομένως, το ζήτημα έγκειται στο ότι ελάχιστοι ασχολήθηκαν με την ουσία της ανάθεσης του Μουντιάλ στο Κατάρ. Το εν λόγω κράτος, το οποίο μόλις τα τελευταία χρόνια απέκτησε κοινοβούλιο, βρίσκεται εν τω μέσω δύο ηπείρων, της Αφρικής και της Ασίας. Έτσι, η κοσμοθεωρία των σχετικά λίγων (κάτι περισσότερο από δύο εκατομμύρια) κατοίκων του απέχει παρασάγγας από τη δική μας, δυτική οπτική για τα πράγματα.

Ενώ από τη στιγμή που ουδείς αντέδρασε ή επέδειξε ενδιαφέρον να μάθει τι συνέβαινε εκεί τα τελευταία δώδεκα χρόνια, θα ήταν άκαιρο αλλά και ανούσιο να επιδείξει σήμερα έκπληξη για τα όσα γίνονται γνωστά για τις συνθήκες που επικρατούν στο Κατάρ ή τα όποια προβλήματα θα συντρόφευαν σε κάθε περίπτωση την διοργάνωση. Το «μαύρο» που έπεσε στον ΑΝΤ1+ είναι απλώς το πιο πρόσφατο ζήτημα που προέκυψε…