Ο «Ιρανός Μέσι» θυσιάζει μια καριέρα στο όνομα της μητέρας του

Η πορεία του με την εθνική ομάδα του Ιράν προκάλεσε αίσθηση. Ακόμα μεγαλύτερη όμως, η απόφασή του να βάλει τέλος στην καριέρα του με το εθνόσημο από τα 23 του μόλις χρόνια, έπειτα από την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων του συγκροτήματος στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας. Ο λόγος για τον Σαρντάρ Αζμούν ή αλλιώς τον «Ιρανό Μέσι», όπως τον αποκαλούν, που «θυσίασε» μία υπέρλαμπρη καριέρα στην εθνική που μόλις είχε ξεκινήσει, με τίμημα… να σώσει τη μητέρα του.

Οι Ιρανοί συμπατριώτες του τον έκαναν «θεό» βλέποντάς τον στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου να είναι ο πρώτος σκόρερ της εθνικής ομάδας και να την οδηγεί στα τελικά της διοργάνωσης. Ήταν όμως και αυτοί που τον πρόδωσαν στα γήπεδα της Ρωσίας, έπειτα από τον αποκλεισμό του συγκροτήματος από τη φάση των ομίλων του Μουντιάλ, επειδή δεν κατάφερε να ξεχωρίσει, να σκοράρει και να τη βοηθήσει να προχωρήσει στο θεσμό. Ο ίδιος σήκωσε το «σταυρό» της σκληρής κριτικής. Όχι όμως και η μητέρα του…

«Η μητέρα μου ξεπέρασε μια σοβαρή ασθένεια και ήμουν χαρούμενος, όμως, δυστυχώς, εξαιτίας της αγένειας κάποιων ανθρώπων και τις προσβολές που εγώ και οι συμπαίκτες μου δεν άξιζαν με κανένα τρόπο, η ασθένειά της έχει γίνει πλέον σοβαρή. Αυτό με έχει βάλει σε μια δύσκολη θέση, όπου πρέπει να επιλέξω το ένα ή το άλλο. Και ως αποτέλεσμα επιλέγω τη μητέρα μου», ανέφερε μεταξύ άλλων ο παίκτης στον προσωπικό του λογαριασμό στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γνωστοποιώντας την απόφασή του να αποχωρήσει από την εθνική.

Στη σύντομη πορεία του με την ανδρική ομάδα της εθνικής του κατέγραψε 36 εμφανίσεις και 23 γκολ κι έγινε στα 23 του ο 5ος σκόρερ όλων των εποχών στο Ιράν βαδίζοντας στα χνάρια του θρυλικού Αλί Νταεΐ που είναι πρώτος με 109 τέρματα σε 149 εμφανίσεις. Νωρίτερα όμως, είχε αγωνιστεί και στις «μικρές» ομάδες της εθνικής του. Από το 2009 ως το 2011 πέτυχε 7 γκολ σε 6 ματς με την Κ17, ενώ στα τρία χρόνια της παρουσίας του με την Κ20 είχε 19 τέρματα σε ισάριθμες εμφανίσεις.

Τέλος, στην Κ23 σκόραρε 4 φορές και ισάριθμα παιχνίδια και στη συνέχεια κλήθηκε στην πρώτη ομάδα τον Οκτώβρη του 2013 από τον Κάρλος Κεϊρόζ. Για την ιστορία, είχε συμπεριληφθεί και στην προεπιλογή του συγκροτήματός του για το Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία, αλλά ήταν ένας από τους πέντε παίκτες που τελικά «κόπηκαν» από την τελική λίστα.

Από το βόλεϊ στο ποδόσφαιρο και από το Ιράν στη Ρωσία

Ο Σαρντάρ Αζμούν έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε ηλικία εννέα ετών στην πατρίδα του. Παράλληλα όμως, ασχολούνταν και με το βόλεϊ και μάλιστα είχε κληθεί να αγωνιστεί στην εθνική του ομάδα κάτω των 15 ετών. Τα… γονίδια άλλωστε υπήρχαν, αφού ο πατέρας του ήταν πρώην βολεϊμπολίστας στο Ιράν! Εκ του αποτελέσματος βέβαια, ο «βασιλιάς των σπορ» ήταν τελικά αυτός που τον κέρδισε και στα 15 του ο Αζμούν εντάχθηκε στις ακαδημίες της Σεπαχάν. Παρότι δεν πρόλαβε να κάνει καμία επαγγελματική εμφάνιση με το σύλλογο της πατρίδας του, εν τούτοις τον ανακάλυψαν σκάουτερ της Ρούμπιν Καζάν και στα 17 του έγινε ο πρώτος Ιρανός ποδοσφαιριστής και συνάμα ο νεότερος που αγωνίστηκε στο ρωσικό πρωτάθλημα.

Στην πρώτη του σεζόν στη Ρωσία αγωνίστηκε στη δεύτερη ομάδα της Ρούμπιν Καζάν και πέτυχε δύο γκολ σε οκτώ εμφανίσεις. Την επόμενη περίοδο όμως, όχι μόνο έπαιξε στην πρώτη ομάδα, αλλά πήρε μέρος και στο Γιουρόπα Λιγκ σκοράροντας μάλιστα σε βάρος της Μόλντε. Μοιραία τα βλέμματα των «μεγάλων» έπεσαν πάνω του. Η Άρσεναλ κατέθεσε επίσημη πρόταση ύψους δύο εκατομμυρίων λιρών για να τον αποκτήσει, ενώ την ίδια στιγμή ενδιαφέρον υπήρξε παράλληλα από Λίβερπουλ, Τότεναμ, Μίλαν, Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα. Τα διεθνή Μέσα ενημέρωσης τον χαρακτήριζαν νέο «Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς», λόγω του ύψους του (1.86) και της υψηλής τεχνικής του κατάρτισης, ωστόσο αυτό που υπερίσχυσε τελικά ήταν το «Ιρανός Μέσι».

Η Ρούμπιν Καζάν αρνήθηκε τελικά τις προτάσεις για την πώλησή του και τον κράτησε στις τάξεις της, ώσπου το Φεβρουάριο του 2015 τον παραχώρησε δανεικό στη Ροστόφ, η οποία έδινε τότε μάχη για τη σωτηρίας της στη μεγάλη κατηγορία του ρωσικού πρωταθλήματος. Ο νεαρός Αζμούν συνέχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του και να σκοράρει… κατά ριπάς και η Ροστόφ έμεινε στην κατηγορία και ανανέωσε το δανεισμό του νεαρού άσου για ακόμα έναν χρόνο.

Τη σεζόν 2015/16 η Ροστόφ όχι μόνο δεν πάλεψε και πάλι για την παραμονή της, αλλά τερμάτισε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας (!) με μόλις δύο πόντους λιγότερους από την πρωταθλήτρια ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Πήρε το «εισιτήριο» για τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο Αζμούν πέραν του ότι ήταν από τους πρώτους σκόρερ της κατηγορίας παράλληλα αναδείχτηκε και πέμπτος πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος.

Η μάχη για τα δικαιώματά του, το «CAS» και η επιστροφή στην Ρούμπιν Καζάν

Το καλοκαίρι του 2016 ξεκίνησε ο «πόλεμος» ανάμεσα στη Ροστόφ και την Ρούμπιν Καζάν για τα δικαιώματά του. Η πρώτη υποστήριζε πως κατέβαλε το ποσό της ρήτρας αποδέσμευσης του παίκτη για να τον αποκτήσει, η δεύτερη αρνιόταν ότι υπήρχε τέτοιος όρος στο συμβόλαιο του ποδοσφαιριστή κάνοντας παράλληλα και διαμαρτυρία στη ΦΙΦΑ και η υπόθεση οδηγήθηκε τελικά στο «CAS», το οποίο αποφάσισε την προσωρινή παραμονή του παίκτη στη Ροστόφ.

Με την τελευταία πήρε μία «γεύση» και από το Τσάμπιονς Λιγκ και στη φάση των ομίλων βρήκε δίχτυα κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης κι έγινε ο πρώτος Ιρανός που σκόραρε σε γκρουπ της διοργάνωσης από το 2005 και τον Αλί Καρίμι. Δεν έμεινε όμως μόνο εκεί… Λίγο αργότερα σκόραρε σε βάρος και της Μπάγερν Μονάχου και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 3-2 επί των Βαυαρών. Στο τέλος της σεζόν επέστρεψε τελικά στην Ρούμπιν Καζάν και πέρσι σημείωσε 5 τέρματα σε 28 εμφανίσεις του σε όλες τις διοργανώσεις.

Στη Ρούμπιν Καζάν παραμένει εκεί μέχρι σήμερα και συνεχίζει την πορεία του. Όσο για την εθνική του ομάδα; Μετά το σοκ από την ανακοίνωση της απόφασής του πλέον ελπίζουν να ανακαλέσει και να επιστρέψει. Αν θα το πράξει, θα το δούμε στην πορεία…