Ευτυχώς (για την Αργεντινή) που υπάρχει η Νιγηρία!

Αρκετά συχνά σε ποδοσφαιρικές συζητήσεις κάνουμε λόγο για «πελάτες», αν και τις περισσότερες φορές πρόκειται για υπερβολές ή πειράγματα. Στην περίπτωση, όμως, της Αργεντινής και της Νιγηρίας ο όρος δεν θα μπορούσε να είναι ακριβέστερος, προκειμένου να περιγράψει την ποδοσφαιρική σχέση των δύο συγκεκριμένων ομάδων όταν διασταυρώνουν τους δρόμους τους σε Παγκόσμια Κύπελλα -και όχι μόνο...

Η εθνική Αργεντινής του 2018 δεν έχει καμία σχέση με παλιότερες ομάδες της λατινοαμερικάνικης χώρας. Σίγουρα απέχει παρασάγγας από αυτή του 2014 (όχι τόσο σε ποιότητα, όσο κυρίως σε οργάνωση και συγκεκριμένο πλάνο στον αγωνιστικό χώρο), η οποία έφτασε -όπως έφτασε- μέχρι τον τελικό. Ωστόσο, η ιστορία αποδεικνύει ότι σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται η «Αλμπισελέστε», τη Νιγηρία θα βρίσκει πάντα τρόπο να την κερδίζει!

Το έκανε το 2014 με 3-2 και ξανά σκόρερ τους Μέσι (τότε είχε βρει δις τα δίχτυα) και Μάρκος Ρόχο! Το έκανε το 2010 με 1-0 και σκόρερ τον Γκαμπριέλ Χάιντσε. Το έκανε το μακρινό πλέον 2002 με σκόρερ τον Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Δεν φτάνουν αυτά; Ας προσθέσουμε τότε και τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008, όταν η Αργεντινή είχε επικρατήσει και πάλι της Νιγηρίας με 1-0 χάρη στο γκολ του Ντι Μαρία, κερδίζοντας έτσι το χρυσό μετάλλιο!

Η διαφορά, ίσως, του αγώνα της Τρίτης (26/6) σε σχέση με παλαιότερους κόντρα στους Νιγηριανούς, ήταν ότι η τωρινή Αργεντινή είναι ένα... συνοθύλευμα, χωρίς καν στοιχειώδες αγωνιστικό πλάνο. Ένα σύνολο που -για να λέμε την αλήθεια- ίσως δεν θα έπρεπε καν να είχε περάσει τη φάση των ομίλων, βάσει της εικόνας που είχε δείξει στα δύο πρώτα παιχνίδια κόντρα σε Κροατία και Ισλανδία (η οποία ηττήθηκε δίκαια από τα δευτερότριτα της Κροατίας...).

Ευτυχώς, όμως, για την Αργεντινή, υπάρχει η Νιγηρία! Και αυτή τη φορά οι Λατίνοι «χρειάζονταν» τους «Σούπερ Αετούς» όσο ποτέ άλλοτε, αφού μόνο η παράδοση και η... ρέντα (εν προκειμένω του Μάρκος Ρόχο) θα μπορούσαν να τους... ξελασπώσουν, αντισταθμίζοντας την έλλειψη σχεδίου, ψυχολογίας, αυτοματισμών και... σοβαρού προπονητή που χαρακτηρίζουν την «Αλμπισελέστε».

Το καλό, λοιπόν, για τους Αργεντινούς είναι ότι προκρίθηκαν, έστω κι αν χρειάστηκαν τη σέντρα ακριβείας του Μερκάδο και τον Ρόχο να πετυχαίνει το γκολ της ζωής του με το «κακό» του πόδι. Το... κακό είναι ότι τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τη Γαλλία. Και -όσο κι αν οι «τρικολόρ» δεν έχουν εντυπωσιάσει μέχρι στιγμής- η Γαλλία δεν είναι Νιγηρία...