Μάθημα το πάθημα με Ποντένσε

Μνήμες όχι και τόσο ευχάριστες για τους «ερυθρόλευκους», καθώς οι Ακρίτες τηρούν τα τελευταία χρόνια, πιστά την παράδοση που τους θέλει να «δέρνουν» τους Πειραιώτες και να τους κόβουν βαθμούς από το πρωτάθλημα. Ειδικά την τελευταία τριετία στην Ξάνθη λες κι έχουν βάλει στοίχημα με τους εαυτούς τους ότι θα σταματούν με το έτσι θέλω τον Ολυμπιακό, με την συνδρομή μάλιστα της διαιτησίας, χωρίς να θέλω να υπαινιχθώ το παραμικρό σε ατό το κομμάτι. Γράφω με βάση τα γεγονότα και τις αλυσιδωτές συμπτώσεις από την μέρα που ξεκίνησε ο ανένδοτος των αντιπάλων των «ερυθρολεύκων» να… εξυγιάνουν το ελληνικό ποδόσφαιρο…

-Τον Ιανουάριο του 2017 ο Λισγάρας με δολοφονικό τάκλιν λίγο έλειψε να κόψει το ποδόσφαιρο στον Σεμπά. Όμως αντί… δέκα κόκκινων καρτών μαζί, ο κεντρικός αμυντικός της Ξάνθης δέχεται κίτρινη κάρτα (2η) και αποβάλλεται μαζί με τον Σεμπά (!), ο οποίος τρόμαξε με το τάκλιν-καρμανιόλα γιατί φοβήθηκε ότι ο επικίνδυνος για όλα τα γήπεδα κεντρικός αμυντικός θα του έκοβε την μπάλα και αντέδρασε.

-Τον Σεπτέμβριο του 2017, πάλι ο Λισγάρας, αποκρούει με έξοχη επέμβαση που θα ζήλευε και ο Ντε Χέα, με τα χέρια το σουτ του Φορτούνη σε κενή εστία αλλά αντί πέναλτι και αποβολής ο ρέφερι δείχνει κόρνερ! Ο Ολυμπιακός με τα πολλά προηγήθηκε στο σκορ αλλά τον ισοφάρισε ποιος; Ο Λισγάρας που θα έπρεπε να είχε αποβληθεί στο 10’! Τελικό σκορ 1-1!

-Φέτος πάλι στα Πηγάδια, οι παίκτες της Ξάνθης χτυπούσαν στο ψαχνό αλλά την αποβολή πήρε τελικά ο Ποντένσε επειδή δεν άντεξε τα συνεχόμενα κλαδέματα ορισμένων… παλαιστών της τοπικής ομάδας, που μπέρδεψαν το ποδόσφαιρο με το ράγκμπι και χτύπησε ανόητα εντελώς, αντίπαλο του, μετά μάλιστα από φάουλ που είχε κερδίσει. Τελικό σκορ κι εδώ 1-1…

Πιστεύω ακράδαντα ότι η φιλοσοφία της Ξάνθης δεν θα αλλάξει ούτε σε αυτό το παιχνίδι κι ας αφορά το Κύπελλο που οι αγώνες είναι διπλοί. Ισα-ίσα που για να πάρει αποτέλεσμα και να έχει ελπίδες για πρόκριση στη ρεβάνς του Φαλήρου, θα προσπαθήσει ακόμη περισσότερο να παίξει… κατς! Και όποιος νατέξει…

Δεν ξέρω ποια ομάδα θα κατεβάσει ο Μαρτίνς ενόψει του γολγοθά που ακολουθεί, όμως όποιοι κι αν αγωνιστούν ένα πράγμα θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους. Ότι θα φάνε την κλωτσιά της… αρκούδας και όχι μόνο του Λισγάρα και του κάθε Λισγάρα. Και θα πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι ότι επειδή ο αντίπαλος αγωνιστικά δεν μπορεί να τους αντισταθεί θα κινηθεί με άλλα μέσα. Ξύλο, καθυστερήσεις, σπρωξίματα, λαβές, ο,τιδήποτε δεν έχει σχέση με ποδόσφαιρο. Για να τους εκνευρίσει, να τους βγάλει εκτός ρυθμού, να τους αποσυντονίσει και γιατί όχι να κερδίσει και καμία αποβολή όπως συνέβη στο παιχνίδι του πρωταθλήματος με την αποβολη Ποντένσε τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε ισοφαρίσει, κυριαρχούσε στον αγωνιστικό χώρο και ήταν θέμα χρόνου το δεύτερο γκολ και η ανατροπή.

Δεν θέλω να ασχοληθώ με τη διαιτησία σε αυτό το ματς για να μη θεωρηθεί ότι στοχοποιούνται οι ρέφερι. Όμως όταν τη μία δεν βλέπει ο ένας, την επόμενη δεν βλέπει το ξύλο ο δεύτερος, την τρίτη δεν βλέπει ο άλλος και οι γηπεδούχοι καταλαβαίνουν ότι τους παίρνει, τότε οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος να νικήσεις και τους Καλογερόπουλους, τους Μάνταλους, τους Τζήλους, τους Ζαχαριάδηδες. Και μη ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός στα Πηγάδια είχε πέντε σερί νίκες πριν γκελάρει δύο σερί χρονιές με ισάριθμες ισοπαλίες (1-1). Συνεπώς στο μυαλό των παικτών του θα πρέπει να είναι πως θα νικήσουν απέναντι σε έναν αντίπαλο που θα επιστρατεύσει το σκληρό παιχνίδι πιθανότατα με την ανοχή του ρέφερι και να μην «τσιμπήσουν» όπως την είχε πατήσει πριν από ένα μήνα ο Ποντένσε. Και όλα αυτά με την επισήμανση ότι το Κύπελλο κρύβει κι άλλου είδους παγίδες…