Φύλακας - άγγελος για Ολυμπιακό και νίκη - προάγγελος για το τετραήμερο Τούμπα - «Αγιά Σοφιά»

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Κώστα Τζολάκη όχι γιατί έπιασε το πέναλτι του Γκρέι και έδωσε την πρόκριση στον Ολυμπιακό ή επειδή έκανε αποκρούσεις στα πάντα στο «Βικελίδης» απέναντι στον Άρη (ακόμη και τα σουτ που πήγαιναν έξω εκείνος τα απέκρουε), αλλά κυρίως γιατί είναι πολύ δύσκολο ένας γκολκίπερ που δεν είναι βασικός και παίζει μια στο τόσο να βρίσκεται σε σούπερ ετοιμότητα. Όπως αξίζουν συγχαρητήρια και στον Μίτσελ που τον εμπιστεύτηκε σε ένα ματς, στο οποίο ο αποκλεισμός για τον Ολυμπιακό θα σήμαινε περισσότερα από έναν αποκλεισμό από το Κύπελλο.

Τον Άρη ο Ολυμπιακός τον βγάζει έξω από το Κύπελλο στην Θεσσαλονίκη με διάφορους τρόπους. Με σε βάρος του πέναλτι και με δέκα παίκτες - όπως τώρα - να τον κερδίζει κιόλας στο τέλος ή με το γκολ-κρυφτό του Μπουχαλάκη στον Κουέστα στην προ διετίας ρεβάνς στο ίδιο γήπεδο. Ο Τζολάκης ήταν το κεντρικό πρόσωπο αυτής της βραδιάς και κάνει καλό στον εαυτό του, στην ομάδα του και στον Πασχαλάκη που με τον ανταγωνισμό θα γίνεται κι εκείνος καλύτερος.

Κι επειδή πολλά τα παιδιά από την Κρήτη ή με τις κρητικές καταλήξεις, έρχεται και ομάδα από την... Κρήτη στο «Καραϊσκάκης», πριν από τα δύο εκτός έδρας ντέρμπι μέσα σε λίγες μέρες στις αρχές Φλεβάρη. Με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα για το πρωτάθλημα και «καπάκι» με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός μόνο με τον ΟΦΗ πρέπει να ασχολείται, για τα άλλα θα ασχοληθεί αφού πρώτα νικήσει την ομάδα της Κρήτης που έχει πάρει ισοπαλίες από Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ και θα πάει να κάνει αποτέλεσμα και στο Φάληρο. Με τον Ολυμπιακό σε αυτό το ματς να μην έχει Ντόι, ο Ρέτσος να είναι τραυματίας και δίπλα στον Σωκράτη να αναμένεται ο εδώ και καιρό υπό μεταγραφή Σισέ.

Το «διπλό» και η πρόκριση στο Χαριλάου ήταν μια μίνι-προσομοίωση των αγώνων του «καυτού» τετραημέρου στις έδρες του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Ο χαρακτήρας του Ολυμπιακού φυσικά θα πρέπει να είναι ακόμη σκληρότερος σε εκείνα τα ντέρμπι για τα αποτελέσματα που θέλει, όμως πρώτα ο ΟΦΗ και μετά αυτά. Με τον Άρη ήταν αντίδραση από μια ομάδα που δεν είχε εμφανιστεί στο Περιστέρι. Βελτίωση μπορεί να υπάρξει και είναι απαραίτητη, αλλά κόντρα στον Άρη που ήθελε σαν τρελός αυτή την πρόκριση και πάλεψε όσο μπορούσε, ο Ολυμπιακός των αρκετών νέων προσώπων δεν ήταν και τόσο... κακός όσο κάποιοι τον σχολιάζουν. Κάθε άλλο. Μπορεί πολύ καλύτερα, αλλά αυτά τα παιχνίδια με περίπου τέτοια νοοτροπία κερδίζονται.

Υ.Γ. Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Άλκη και έχουν γίνει πάρα πολλά από τον Άρη και όλες τις ομάδες για να αφήσει η τραγική απώλεια αυτού του παιδιού κάτι πιο αγνό. Κάτι σαν εκείνον. Για τη μνήμη του. Πριν από λίγες ώρες η μητέρα του μιλούσε με αξιοθαύμαστο τρόπο στο δικαστήριο. Γιατί έπρεπε να ανεβεί στο «Βικελίδης» ένα τέτοιο πανό; Στην εξέδρα της ομάδας του Άλκη... Για μανάδες... Και γιατί θα πρέπει να γίνεται κουβέντα για τους λόγους που δεν κατέβηκε αυτό το πανό, αντί να αναρωτιόμαστε με ποια λογική ανέβηκε; Λογική;