Ολυμπιακός: Ο Χουάνγκ και η επιπολαιότητα που εμφανίζει ο Άρης κυρίως εκτός «Κλ. Βικελίδης»

Το προβάδισμα που απέκτησε ο Ολυμπιακός με το 1-0 επί του Άρη ενόψει της ρεβάνς του «Κλ. Βικελίδης» δεν είναι μεγάλο. Δεν είναι και μικρό όμως… Κι αυτό, γιατί ο Άρης στα δύο ματς που έδωσε απέναντι στους «ερυθρόλευκους», παρουσιάστηκε φλύαρος και στα όρια της επιπολαιότητας. Και κυρίως «δυσκοίλιος» με το γκολ.

Ο Ολυμπιακός δικαίως μπορεί να καυχιέται ότι μετά το 2-2 στα Γιάννενα έχει δεχτεί γκολ μόνο στο αδιάφορο – κακά τα ψέματα – ματς Κυπέλλου του Περιστερίου με τον Ατρόμητο (2-2). Στα υπόλοιπα ματς έχει κρατήσει ανέπαφη την εστία του.

Με τον Άρη πάντως υπήρχε η εξής ιδιαιτερότητα. Είναι η ομάδα που δημιούργησε τις περισσότερες φάσεις ή τις περισσότερες υποψίες ευκαιριών από τις υπόλοιπες που αντιμετώπισαν οι πρωταθλητές μετά το 2-2 των «Ζωσιμάδων».

Οι «κίτρινοι» ξέρουν να κυκλοφορήσουν την μπάλα. Είναι μία ομάδα που βγάζει αυτοματισμούς, που έχει ποιότητα μεσοεπιθετικά και αυτό φάνηκε και στα δύο ματς με τον Ολυμπιακό. Δείχνει όμως ολοφάνερη αδυναμία στο σκοράρισμα. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Άρης στάθηκε άτυχος στο ματς Κυπέλλου λόγω του δοκαριού του Καμάτσο. Για τη φάση του γκολ που ακυρώθηκε, ακόμη και επιθετικό φάουλ να μην δινόταν (σφυρίχτηκε πριν από την κεφαλιά του Ιτούρμπε), μέσω VAR θα ακυρωνόταν το γκολ, γιατί ο Αμπουμπακάρ που ήταν σε θέση οφσάιντ, επηρέαζε το οπτικό πεδίο του Τζολάκη.

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος που προβληματίζει τους Θεσσαλονικείς: Η έλλειψη καθαρού μυαλού, είτε αφορά την τελική προσπάθεια, είτε την τελική πάσα. Ο Άρης δίνει την εντύπωση ότι έχει τη δυνατότητα να τα κάνει όλα άριστα έξω από την περιοχή, αλλά όταν φτάνει η στιγμή της κρίσιμης απόφασης για μία πάσα ή για ένα σουτ, τότε παθαίνει κρίση πανικού ή οι παίκτες του βιάζονται να πασάρουν και να σουτάρουν.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε δύο φορές τον Άρη μέσα σε λίγες μέρες, έχοντας ένα κακό πρώτο ημίχρονο στο ματς πρωταθλήματος και ένα πρώτο μισάωρο στο ματς Κυπέλλου που έψαχνε τα πατήματά του λόγω του εκτεταμένου ροτέισον της ενδεκάδας. Στα καλά του διαστήματα πάντως βρήκε λύσεις και θα μπορούσε να μην περιοριστεί στο ισχνό 1-0. Αποδείχθηκε κι εκείνος επιπόλαιος σε κάποιες περιπτώσεις, όπως με τον Ελ Αραμπί (και στα δύο ματς) ή με τον Μπουχαλάκη (στο Κύπελλο). Ο Ολυμπιακός όμως έχει το… ιστορικό ότι στα προηγούμενα παιχνίδια του δεν ήταν το ίδιο αναποτελεσματικός.

Αντιθέτως, ο Άρης έχει πάρει «master» στην επιπολαιότητα μακριά από το Χαριλάου! Παρότι κατάφερε να πατήσει περιοχή, να κερδίσει κάποια κόρνερ, να βγάζει την εικόνα ομάδας που μπορεί να προκαλέσει κινδύνους, τα έκανε μαντάρα στην τελική πάσα ή προσπάθεια.

Τι πρέπει να προσέξουν στον Ολυμπιακό; Ότι ο Άρης είναι μία διαφορετική ομάδα στο «Κλ. Βικελίδης». Μπορεί να μην σκοράρει «κατά ριπάς », αλλά φέτος έχει δώσει 13 παιχνίδια και έχει σκοράρει στα 11. Αυτό από μόνο του αναγκάζει τον Ολυμπιακό να είναι πολύ πιο προσεκτικός στον επαναληπτικό και να μην δώσει τη δυνατότητα στον Άρη να πατήσει περιοχή, όπως έκανε στο πρώτο μισάωρο και στο τελευταίο τέταρτο του δεύτερου μέρους του πρώτου προημιτελικού.

Μπορεί να μην τρόμαξε ο Τζολάκης με τις απόπειρες του Άρη, αλλά και ο Άρης από την πλευρά του έδειξε ότι δεν φοβάται τον Ολυμπιακό. Είναι δεδομένο, όμως, ότι στον επαναληπτικό του «Κλ. Βικελίδης» οι Πειραιώτες θα βρουν περισσότερους χώρους, γιατί οι Θεσσαλονικείς θα κοιτάξουν από το ξεκίνημα να στριμώξουν τον Ολυμπιακό με τη βοήθεια του κόσμου τους για να βρουν ένα γρήγορο γκολ και να βάλουν «φωτιά» στην πρόκριση.

Για το τέλος αφήσαμε τον Χουάνγκ Ιν Μπομ. Τί να πρωτοπείς για τον Νοτιοκορεάτη; Πάλι ήταν παντού! Πάλι ήταν ο παίκτης – πασπαρτού του Ολυμπιακού! Πάλι ήταν ο παίκτης που αν και παρουσίασε σημάδια κόπωσης στο φινάλε, έτρεξε στις καθυστερήσεις για να καλύψει το αριστερό άκρο της άμυνας και να ανακόψει μία αντεπίθεση του Άρη! Και τα κατάφερε! Υποκλινόμαστε…