«Χαραμίζονται» στην τρίτη κατηγορία

Στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο, που οι επιτελείς του κατάφεραν μέχρι και την τελευταία αιχμή της τεχνολογίας, το VAR, να το απαξιώσουν, δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο σε σχέση με την οργάνωση και λειτουργία του σε ό,τι αφορά τις μικρότερες κατηγορίες.

Η στήλη ήταν από αυτές που «φώναζαν» για το «έγκλημα» που συντελέστηκε με την αναδιάρθρωση των κατηγοριών, που άφησε προίκα –και επί της ουσίας, χρέος- ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης.

Η δημιουργία-έκτρωμα της ενδιάμεσης τρίτης κατηγορίας, που με πολλή δόση χιούμορ μπορεί κάποιος να τη λέει και με την επίσημη ονομασία της, Football League, είχε ως συνέπεια να υποβαθμιστούν και «στριμωχτούν» εκεί ομάδες πρώτης γραμμής που έχουν πολλά να δώσουν στο υψηλότερο επίπεδο.

Για όσους δεν είχαν αντιληφθεί τα μεγέθη που «παίζουν μπάλα» στα τόσο χαμηλά στρώματα, έπειτα από τη διαβόητη αναδιάρθρωση, ήρθαν τα ματς Κυπέλλου της περασμένης εβδομάδας για να τα αναδείξουν.

Τα Τρίκαλα, η Καβάλα, η Καλαμάτα φιλοδώρησαν με τριάρες ομάδες της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας και θα μπορούσαν να βρίσκονται ήδη στους «16» της διοργάνωσης αν και εκεί δεν ίσχυε η άλλη «ομορφιά» των διπλών αγώνων από τόσο νωρίς, ώστε να στερούνται οι «μικροί» τη δυνατότητα στην έκπληξη.

Και πέρα από αυτές τις ομάδες, η Βέροια, ο Ολυμπιακός Βόλου, το Αιγάλεω και ο Ιωνικός. Όλοι αυτοί απέχουν μεταξύ τους τρεις βαθμούς στην κατάταξη και μόνο δύο στο φινάλε της περιόδου θα ανέβουν στη Β’ Εθνική.

Εκεί όπου θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται, αν γινόταν ορθολογικά η διαδικασία της αναδιάρθρωσης και όχι με αυτήν την αδιανόητη πατέντα που σκαρφίστηκε η πρώην ηγεσία του υπουργείου. Αντί για 12 ομάδες στη δεύτερη και 14 στη νέα τρίτη κατηγορία, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας πανίσχυρος όμιλος 20 ομάδων, όπως ισχύει στις περισσότερες προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες.

Με όλους τους συλλόγους που προαναφέραμε και με ξεσκαρτάρισμα δύο-τριών ομάδων από τη Β’ και τη Γ’ Εθνική που ακόμα και τώρα συμμετέχουν απλά για να συμπληρώνουν τις αντίστοιχες κατηγορίες. Ή αν ήθελαν να τους κρατήσουν όλους, ας χώριζαν τη δεύτερη κατηγορία σε δύο ομίλους των 13-14 ομάδων έκαστος, με γεωγραφικά κριτήρια, όπου και πάλι θα γινόταν ο κακός χαμός και το ενδιαφέρον θα χτυπούσε κόκκινο για την άνοδο και τον υποβιβασμό.

Αντί λοιπόν να ενισχυθεί το προϊόν με μια πολύ δυνατή κατηγορία, την έσπασαν στα δύο και υποχρεώνουν ομάδες με αγωνιστική και οικονομική υγεία να «σκοτώνονται» στα «υπόγεια» μιας κουτσουρεμένης τρίτης κατηγορίας και εις γνώσιν τους πως οι πέντε – έξι από αυτούς δεν θα καταφέρουν καν να ανέβουν και οι επενδύσεις τους σε τόσο δύσκολες εποχές θα πάνε στον βρόντο.

Ακόμα μια ευκαιρία και συγκυρία για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο και το ελληνικό ποδόσφαιρο να ανέβει επίπεδο από τα χαμηλά προς τα ψηλά πήγε χαμένη και με έναν μοναδικό τρόπο αυτοί που ασχολήθηκαν «κατάφεραν» και τα έκαναν χειρότερα απ’ ό,τι ήταν πριν.