Ολυμπιακός: «Κομμένος και ραμμένος» για Ευρώπη

Αμέσως μετά το 2-2 με τον Λεβαδειακό είχαμε αναφέρει ότι ο Ολυμπιακός στο Μάλμε θα είναι ένας άλλος Ολυμπιακός. Δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι οι παίκτες βλέπουν με άλλο μάτι τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Έχει να κάνει καθαρά και με τις άμυνες που συναντούν στην Ευρώπη. Τα ματς του Γιουρόπα τον βολεύουν. Έτσι όπως έχει χτιστεί ο Ολυμπιακός, είναι ομάδα που δεν θα πρέπει να την φοβόμαστε για την Ευρώπη, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει βρει τις απαιτούμενες ισορροπίες στις εντός των συνόρων υποχρεώσεις του.

Υπάρχει εξήγηση φυσικά για αυτό… Τα έχουμε αναλύσει πολλάκις. Απέναντι σε κλειστές άμυνες αντιμετωπίζει προβλήματα. Δεν έχει τους χώρους για να κυκλοφορήσει την μπάλα όπως θα ήθελε ο Μεντιλίμπαρ. Απέναντί του βρίσκει ομάδες με διπλές ζώνες άμυνας που υποχρεώνουν τον Ολυμπιακό να πάει το παιχνίδι σε γιόμες και σέντρες.

Η Μάλμε ήταν μία ομάδα που ταίριαζε «ταμάμ» στο στυλ παιχνιδιού των Πειραιωτών. Επειδή είναι μία φύσει επιθετική ομάδα και όχι κάτι το ιδιαίτερο ανασταλτικά, ο Ολυμπιακός είχε ένα πλάνο με φουλ πίεση ψηλά, με ανάκτηση της μπάλας και άμεσο ποδόσφαιρο. Το κλασικό ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ δηλαδή. Ένα πλάνο που οι παίκτες του το εφάρμοσαν πιστά και στο πρώτο ημίχρονο ισοπέδωσαν τους Σουηδούς.

Η Μάλμε έδειξε και στα προηγούμενα παιχνίδια της ότι βγάζει μία έλλειψη συνεννόησης μεταξύ της μεσοαμυντικής της γραμμής και αφήνει κενά γενικότερα ανάμεσα στις γραμμές της. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει δεχτεί γκολ σε όλα της τα παιχνίδια, γιατί παρουσιάζει μία ανισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας. Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση ως προς το αν θα έβρισκε δίχτυα ή όχι.

Ο Ζέλσον που βρίσκει κλειστές άμυνες στην Ελλάδα είναι λογικό να δυσκολεύεται. Όταν βρίσκει πολλά στρέμματα μπροστά του στην Ευρώπη, είναι λογικό να κάνει τη διαφορά. Κι αυτό συνέβη χθες.

Η Μάλμε δεν έλαβε υπόψη της τα σημάδια με το δοκάρι και τις χαμένες ευκαιρίες. Δεν κοίταξε να συμμαζευτεί, αλλά συνέχισε να πορεύεται με το αρχικό της πλάνο. Με «build up» δίχως να έχει τα κατάλληλα «υλικά» να υπηρετήσουν κιόλας το συγκεκριμένο πλάνο και προσπαθούσε με την μπάλα κάτω να πατήσει στην περιοχή του Τζολάκη. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός είχε κλείσει τόσο καλά τις γραμμές του που δεν άφηνε περιθώρια.

Επιθετικά έπαιξε ρόλο η κλάση του Ζέλσον στη φάση του γκολ (σ.σ. για την εκτελεστική δεινότητα του Ελ Κααμπί δεν χρειάζεται γράψουμε κάτι) και κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για το πολύ σημαντικό διπλό στη σκανδιναβική χώρα.

Σε όλα αυτά προσθέστε ότι έφτασε σε μία άνετη επικράτηση, παίζοντας αναγκαστικά με τον Πιρόλα αριστερό μπακ και εν συνεχεία με τον Κοστίνια στα αριστερά εξαιτίας των τραυματισμών των Ορτέγκα και Πιρόλα.

Στο δεύτερο ημίχρονο που θα περίμενε κάποιος μία αντίδραση από τους Σουηδούς, την είδαμε τελικά μόνο για 15 λεπτά στο ξεκίνημα. Από το 60’ κι έπειτα είδαμε την αποθέωση της… φλυαρίας από πλευράς Μάλμε και έναν πειθαρχημένο Ολυμπιακό που έφτασε πολύ πιο άνετα στο τρίποντο απ’ ό,τι δείχνει το τελικό σκορ. Δεν στεκόμαστε μόνο στη φάση του χαμένου πέναλτι, αλλά και στο γεγονός ότι στο τέλος της βραδιάς ο Μεντιλίμπαρ έχει να λέει ότι δεν χρειάστηκε κανένας Τζολάκης για να κρατήσει το μηδέν η ομάδα του.

Τώρα αναζητάει να βρει την απαιτούμενη ισορροπία και στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, που λόγω των συνθηκών που διαμορφώνονται από τους αντιπάλους του, είναι λογικό να δυσκολεύεται περισσότερο. Την Κυριακή (27/10) τον περιμένει η Τρίπολη. Εκεί όπου οι Πειραιώτες δεν θα βρουν τους κενούς χώρους που τους πρόσφεραν οι Σουηδοί. Κόντρα στον Αστέρα θα πρέπει ο Ολυμπιακός να δημιουργήσει τους κενούς χώρους με συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Θα τα καταφέρει; Θα το δούμε σε δύο 24ωρα.