Φταίνε όλοι για την αποτυχία
Την παραμονή του αγώνα με τη Φράιμπουργκ ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ μίλησε με σιγουριά για την κατάσταση της ομάδας του, τονίζοντας πως είναι πιο ώριμη από το πρώτο ματς με τους Γερμανούς. Η εικόνα που παρουσίασε, όμως, στο γήπεδο όχι απλά δεν τον δικαίωσε αλλά δημιούργησε απορίες αν ο Ισπανός ήξερε τι συμβαίνει στον Ρέντη ή απλά τα έλεγε γιατί έπρεπε.
Για όσα είδαμε το βράδυ της Πέμπτης, όμως, φταίει μόνο ο Μαρτίνεθ; Φυσικά και όχι, όσο κι αν είναι εύκολο να τα χρεωθεί όλα. Ο Μαρτίνεθ έχει σοβαρές ευθύνες για την κακή εικόνα του Ολυμπιακού. Εκείνος είναι στις προπονήσεις και προετοιμάζει την ομάδα και αποδείχτηκε πως δεν την είχε έτοιμη για ένα ματς σε γερμανικό γήπεδο. Ο Μαρτίνεθ αποφάσισε να παίξει με πίεση ψηλά στο γήπεδο, όταν γνωρίζει πως οι επιστροφές των παικτών του είναι πιο αργές και από τα… ριπλέι. Ο Μαρτίνεθ είναι αυτός που έδειχνε σε όλες τις προπονήσεις ότι θα ξεκινήσει με Ιμπόρα και Μασούρα για να έχει ύψος και τελικά έβαλε τον Ποντένσε και τον Αλεξανδρόπουλο. Ήξερε ακόμα ότι η Φράιμπουργκ είναι δυνατή στις στατικές φάσεις σε αντίθεση με την ομάδα του που δεν μπορούσε μερικές μέρες πριν να πάρει κεφαλιά από τους στόπερ του Παναιτωλικού. Κι όμως, είδαμε τον Ολυμπιακό ανέτοιμο και σε αυτό.
Όλα αυτά είναι ένα μέρος του προβλήματος, αλλά όχι και το ίδιο το πρόβλημα. Ο Ολυμπιακός δεν έφτασε τυχαία να έχει δεχτεί μέσα σε έναν μήνα τέσσερα γκολ από τον ΠΑΟΚ και πέντε από τη Φράιμπουργκ. Όλο αυτό είναι η κατάληξη μιας κατάστασης που έχει δημιουργηθεί από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας ο Μαρτίνεθ. Ευθύνες, λοιπόν, για όλο αυτό που βλέπουμε έχουν όλοι όσοι βρίσκονται στην ομάδα, στον Ρέντη και στην πλατεία Αλεξάνδρας. Ο Μαρτίνεθ σε καμία στιγμή απ' όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού δεν αισθάνθηκε ισχυρός. Ήταν αναγκασμένος να δίνει απαντήσεις συνεχώς και να αποδεικνύει πως αξίζει να βρίσκεται στον πάγκο του Ολυμπιακού, λες και πήρε μόνος του τη θέση. Στον Πειραιά την τελευταία διετία πηγαίνουν κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική με αποτέλεσμα το ίδιο το άθλημα να τιμωρεί σκληρά αυτήν την τακτική. Το περασμένο καλοκαίρι έγινε μια προσπάθεια να επιστρέψει η ομάδα σε μια λογική πιο σοβαρή, πάτησε σε άλλες βάσεις, αλλά στην πορεία το χάλασε πάλι. Την ίδια στιγμή, όμως, το ίδιο το κλαμπ έδειχνε να μη στηρίζει όλη αυτήν την προσπάθεια, να μην πιστεύει στο πρότζεκτ του Μαρτίνεθ και να τον έχει μονίμως με την πλάτη στον τοίχο. Είναι δύσκολο για έναν προπονητή που βρίσκεται διαρκώς σε καθεστώς πίεσης και απαντήσεων να μπορέσει κιόλας να φτιάξει την ομάδα. Όταν έχει 17 νέους παίκτες, πρέπει να ελπίζει στα αποτελέσματα για να επιβιώσει. Εάν αυτά δεν έρθουν, ξέρει ότι και στα μάτια των παικτών θα είναι πάντα χαμηλά.
Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ κάνει τη διαφορά
Κάπως έτσι φτάσαμε και στο αποτέλεσμα της Γερμανίας, με παίκτες που αλλού πάταγαν και αλλού βρίσκονταν και έναν προπονητή που είχε… πιει θάλασσα γιατί δεν μπορούσε να τους εμπνεύσει. Το ίδιο το κλαμπ έφερε την ομάδα σε αυτήν την κατάσταση διότι δεν υπήρξε στήριξη και πίστη στον προπονητή. Το γιατί συνέβη αυτό και συμβαίνει τα τελευταία χρόνια υπάρχει άνθρωπος να το βρει και να το λύσει. Το σίγουρο είναι πως μία ομάδα που μέσα σε ενάμιση χρόνο έχει αλλάξει πέντε προπονητές και έχει χρησιμοποιήσει πάνω από 55 παίκτες δεν είναι απλό να βρει τον δρόμο της…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
