Από τη θεοποίηση στη μουρμούρα…. 

Η ΑΕΚ πήγε λαβωμένη, με αμυντική γραμμή εκτάκτου ανάγκης, στην Αγγλία να παίξει με μία από τις πιο φορμαρισμένες -πλην άπειρη στην Ευρώπη- ομάδες της Premier League και κόντρα σε όλα τα προγνωστικά νίκησε και άφησε έκπληκτους ακόμη και τους οπαδούς της. «Όποιος δεν πιστεύει, θα πιστέψει» δήλωσε μετά τη νίκη ο Ματίας Αλμέιδα και απάντησε όχι στους αντιπάλους της ομάδας του αλλά στους υποστηρικτές της, που επέμεναν μέχρι προχθές να τη θάβουν μαζί με τον ίδιο, τους παίκτες, τη διοίκηση που κοροϊδεύει λέει (ξανά…).

Κλασικός Έλληνας οπαδός που μέσα στην καφρίλα του δεν αναγνωρίζει τίποτα παρά μόνο τη νίκη με οποιοδήποτε τίμημα και κόστος. Που μετά την γκέλα με τις Σέρρες, την ισοπαλία με τον Ολυμπιακό και τη δύσκολη νίκη με τον Βόλο έβγαλαν το άχτι τους. Μηδενισμός, ισοπέδωση, στάχτη όλα. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα οι οπαδοί σε αναγάγουν σε Θεό ή σε θεωρούν άχρηστο από παιχνίδι σε παιχνίδι.

Μήπως τα ίδια δεν συμβαίνουν -αντίστροφα τώρα- στον Ολυμπιακό μετά την ήττα από τους Γερμανούς και ειδικά από τη στιγμή που νίκησαν οι τρεις ανταγωνιστές του; Ισοπέδωση των πάντων. Και τον ισοπεδώνουν οι ίδιοι που τον αποθέωναν μέχρι προχθές. Πρώτα θα «κρεμάσουν» τον προπονητή και μετά τους παίκτες. Κανείς δεν αναλογίστηκε με ποιους έπαιξε ο Ολυμπιακός που τώρα «χτίζεται» στα πρώτα επίσημα ματς. Ας αφήσουμε τα δύο πρώτα παιχνίδια με την Γκενκ και την πρεμιέρα με τον Πανσερραϊκό, όπου ήταν ακόμη ανέτοιμος. Στη συνέχεια έπαιξε πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά με αδύναμους αντιπάλους, που δεν αποτελούν κριτήριο για τις φετινές δυνατότητές του. Με Τσουκαρίτσκι, Ατρόμητο, Λαμία. Στα δύο δύσκολα που ακολούθησαν, με ΑΕΚ και Φράιμπουργκ, έπαιξε ωραία μπάλα για 25 λεπτά στην «OPAP Arena» και προχθές με τη γερμανική ομάδα αναδείχθηκαν όλες οι αμυντικές του αδυναμίες. Δείγμα ότι θέλει ακόμη πολλή δουλειά για να γίνει πολύ καλή ομάδα. Οι «ερυθρόλευκοι» χτίζονται από παιχνίδι σε παιχνίδι και είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό αυτή η ισοπέδωση από μεγάλη μερίδα οπαδών του ποιους ωφελεί; Και διαβάζουμε από προχθές βράδυ στις διαδικτυακές «δίκες» για τον Πασχαλάκη που… κοιμάται, για το ότι η ομάδα δεν έχει στόπερ, δεν έχει αριστερό μπακ, δεν έχει αμυντικούς χαφ. «Δείξε μου τα εξάρια σου -έγραψε κάποιος- να σου πω τι ομάδα έχεις» (!), δεν έχει εξτρέμ, ο ένας κοροϊδεύει, ο άλλος δεν μπορεί, ο Μαρτίνεθ είναι λίγος! Αυτά τα γράφουν οπαδοί της ομάδας, όχι αντίπαλοι...

Ο Παναθηναϊκός έλαμψε όχι γιατί κέρδισε τη Βιγιαρεάλ, που δεν έχει σχέση με την ομάδα που πριν από τρία χρόνια κέρδισε το Europa League, αλλά γιατί το πιο σοβαρό στοιχείο του ήταν η σοβαρότητα και η πειθαρχία του στο πλάνο του κόουτς. Όχι ρίσκα, όχι τρέλες, υπομονή, μυαλό, σιγουριά.

Τέλος, ο ΠΑΟΚ στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων απέναντι στην πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου του, την Ελσίνκι. Με την προσθήκη του Ντεσπόντοφ, επιθετικά τουλάχιστον θα κάνει ζημιές, αλλά τα αμυντικά κενά του πρέπει να διορθωθούν το γρηγορότερο δυνατό. Και μιλάμε για τα ευρωπαϊκά ματς και όχι του ελληνικού πρωταθλήματος, γιατί η Ευρώπη αποτελεί σοβαρό κριτήριο. Εκεί αναδεικνύονται οι δυνατότητες και οι αδυναμίες των ελληνικών ομάδων και όχι κόντρα σε ομάδες της Super League...