Η κυριαρχία του Κάρλος και η οπισθοχώρηση του Πέδρο

Ξεκινά, λοιπόν, απόψε ο Κάρλος Κορμπεράν μπροστά στο απαιτητικό κοινό του Ολυμπιακού, που κραύγαζε και πέτυχε την απόλυση του Πέδρο Μαρτίνς πριν από μία εβδομάδα...

Για να είμαστε δίκαιοι, ο Μαρτίνς παρέλαβε τον Απρίλιο του 2018 έναν κακοφτιαγμένο Ολυμπιακό και παρουσίασε σύντομα μια καινούργια και θεαματική ομάδα που κατακτούσε τίτλους, νίκες και διακρίσεις. Γι' αυτό και έγινε ο μακροβιότερος προπονητής του κλαμπ και θα έμενε 6 χρόνια αν δεν τα θαλάσσωνε. Για διάφορους λόγους έχασε την εμπιστοσύνη των παικτών του την περασμένη περίοδο, δεν ήταν δίκαιος, τα αποδυτήρια έβραζαν και τα αποτελέσματα φάνηκαν το βράδυ της 27ης Ιουνίου.

Βέβαια, μπορεί να μην έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά, αν ισχύουν τα λόγια του Κλοπ: «Κάποια στιγμή οι παίκτες κουράζονται να ακούν τα ίδια και τα ίδια από τον ίδιο άνθρωπο. Αλλά και οι προπονητές κουράζονται να τα λένε στους ίδιους παίκτες». Μαζί του συμφωνεί και ο Πεπ Γκουαρντιόλα, που πιστεύει ότι ο κύκλος ενός προπονητή στην ίδια ομάδα κρατάει 4-5 χρόνια.

Καλό όμως είναι να μην κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα, ο Ολυμπιακός έχασε τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ στο ξεκίνημα της προσπάθειάς του και κανένας δεν εγγυόταν ότι θα τα κατάφερνε αν περνούσε τη Μακάμπι. Υπήρχαν άλλα δύο εμπόδια, γι’ αυτό καλύτερα που έφυγε νωρίς από την κορυφαία διοργάνωση και αποχώρησε νωρίτερα ο Μαρτίνς.

Ο Κορμπεράν έχει μπροστά του έναν… Γολγοθά, γιατί αν προκριθεί ο Ολυμπιακός σε όμιλο ευρωπαϊκού κυπέλλου, που είναι και το ζητούμενο, έως τα μέσα Νοεμβρίου θα κληθεί να δώσει 23 αγώνες. Θα παίζει ανά τρεις ή τέσσερις μέρες. Και πότε θα προλάβει να βάλει τη φιλοσοφία του στην ομάδα; Μέσα από τα παιχνίδια.

Τα πρώτα του λόγια ήταν ότι ο Ολυμπιακός θα παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας και αυτός είναι ο πόθος των οπαδών. Αυτό άρεσε επί Βαλβέρδε, αυτό και στα πρώτα χρόνια του Μαρτίνς, άσχετα αν για ανεξήγητους λόγους άλλαξε στυλ τον τελευταίο χρόνο και περίμενε τον αντίπαλο.

Μα είναι 39 χρόνων, όσο και ο Βαλμπουενά, είναι η ένσταση, με απάντηση «ναι, αλλά έχει ήδη 16 χρόνια πορείας» και στα 27 του είχε επιβληθεί σε παίκτες όπως ο δύσκολος Αριέλ Ιμπαγάσα και ο Καθόρλα στη Βιγιαρεάλ. Θήτευσε, εξάλλου, δίπλα στους σπουδαίους Βαλβέρδε, Μπιέλσα και του αρέσει το ρίσκο. Άφησε σίγουρο συμβόλαιο με τη Χάντερσφιλντ γιατί το πρότζεκτ της νέας περιόδου δεν ήταν φιλόδοξο και έμεινε άνεργος.

Το ρίσκο αρέσει και στον Βαγγέλη Μαρινάκη, σε όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του, γι’ αυτό και πόνταρε σε έναν 39χρονο, όπως η Μπαρτσελόνα με τον 42χρονο Τσάβι, η Μπάγερν με τον 35χρονο Νάγκελσμαν, η Εσπανιόλ με τον 41χρονο Μαρτίνεθ, η Άρσεναλ με τον 40χρονο Αρτέτα και η Βέρντερ με τον 34χρονο Βέρνερ.

Ό,τι έπρεπε να γίνει έγινε και τώρα η σκυτάλη περνάει στον κόσμο του Ολυμπιακού, που πρέπει να στηρίξει την ομάδα και τους παίκτες που αποδοκίμαζε πριν από λίγες μέρες. Σιγά σιγά θα μπουν και οι νέοι, που δεν διάλεξε βέβαια ο Ισπανός προπονητής, και για να πετύχει το νέο εγχείρημα, όλοι οφείλουν να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους. Με υπομονή, χωρίς μιζέρια, χωρίς κακοπροαίρετη κριτική, χωρίς εγωισμούς και με μια φωνή «Ολυμπιακός».