Δάσκαλος και στις... απαντήσεις ο Βαλμπουενά

Ίσως πέρασε κάπως πιο επιδερμικά απ' όσο της άξιζε η κριτική για την εμφάνιση του Ματιέ Βαλμπουενά στον αγώνα του Ολυμπιακού με την Σλόβαν και η συμβολή του στην επικράτηση της ελληνικής ομάδας που τη φέρνει - εκτός περίπτωσης θαύματος - στη φάση των ομίλων του Europa League.

Μπορεί ο Σισέ πράγματι να έκανε από τα καλύτερα ματς της καριέρας του με απόλυτη ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, αλλά και μεγάλη ψυχραιμία σε κάθε ενέργειά του. Ή οι... Καμαράδες να ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί στο κέντρο και πιο μπροστά, με τον Μαντί μάλιστα να έχει το υπέροχο πρώτο γκολ που άνοιξε το δρόμο. Στα δικά μου μάτια ο Βαλμπουενά έκανε εξαιρετικό ματς και ηγήθηκε της νίκης του Ολυμπιακού, παρόλο που ο Βάις είχε πάνω του από την αρχή του αγώνα για να τον προσέχει έναν καλό χαφ όπως ο Γεωργιανός Κανκάβα που ακολουθούσε παντού τον Γάλλο και προσπαθούσε να περιορίσει τις πρωτοβουλίες του.

Για τον Βαλμπουενά ήταν μια δύσκολη βραδιά, με την έννοια ότι είχε προηγηθεί το χαμένο πέναλτι στην Βουλγαρία, το οποίο είχε αποδειχτεί μοιραίο για μια πρόκριση εκατομμυρίων. Το βάρος δεν ήταν μικρό, ακόμη και για έναν ποδοσφαιριστή με την εμπειρία, τις παραστάσεις και τη δύναμη του Ματιέ. Ήξερε ότι έπρεπε να δώσει άμεσες απαντήσεις κι ήταν κάτι που σαφώς περίμενε και ο Μαρτίνς καθώς τον επέλεξε για το αρχικό σχήμα αντί του Ονιεκούρου που θεωρητικά και να ταίριαζε περισσότερο, από τη στιγμή που σε οργανωτικό ρόλο στον άξονα είχε επιλεγεί ο Αγκιμπού Καμαρά.

Ο Ματιέ έκανε το κλασσικό παιχνίδι του, με κινήσεις σε όλους τους χώρους. Στα πλάγια, κεντρικά, πιο πίσω. Παντού. Ασταμάτητος, να ζητάει μπάλες για να οργανώνει. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να μην μπλέκεται με τον Αγκιμπού, ο οποίος κάποιες φορές άρχισε να τραβιέται πιο πλάγια. Με τον Ματιέ να κάνει το «δεκάρι» και τον μικρό μαζί με τον Μασούρα να παίζουν τη δεξιά πλευρά πάνω στον Μποζίκοφ, ο οποίος είχε εντοπιστεί ως αδύναμος κρίκος στην άμυνα της Σλόβαν.

Πολύ καθοριστικές ήταν οι εκτελέσεις του στα κόρνερ ή στα φάουλ. Αυτή τη φορά έκαναν τη διαφορά, καθώς τα γκολ από τέτοιες εκτελέσεις προήλθαν. Κι ήταν μια απόδειξη για τη σημασία που έχουν οι στατικές φάσεις, καθώς στη Βουλγαρία ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει δέκα κόρνερ και σε εκτελέσεις Μασούρα, Βαλμπουενά και Βρουσάι δεν είχε δημιουργήσει ούτε υποψία ευκαιρίας.

Στο τέλος είδαμε τον Ματιέ να κερδίζει και κεφαλιά (!) σε διεκδίκηση, αλλά και να έχει πολλές δυνάμεις και διάθεση μέχρι ο Πέδρο να τον αποσύρει. Σίγουρα με την παρουσία του Λόπες και του Ονιεκούρου ο χρόνος συμμετοχής για τον Γάλλο θα περιοριστεί, αλλά ας μην παίρνουμε και όρκο εάν συνεχίσει να βγάζει τέτοιο πείσμα και πάθος στο παιχνίδι του. Πέραν των όποιων λαθών έχει κάνει, μοιάζει βέβαιο ότι μέχρι να σταματήσει να παίζει ποδόσφαιρο ο Βαλμπουενά έτσι θα είναι. Παθιασμένος όπως στη φάση που πήρε την κάρτα ή σε μια-δύο άλλες που ξεσήκωσε τον κόσμο στην εξέδρα και βοήθησε και με αυτόν τον τρόπο την ομάδα.