Ούνα φάτσα, άλλη ράτσα

Για μια ώρα η Εθνική είχε απέναντι στην Ιταλία όρεξη, τακτική, πειθαρχία. Μετά εμφάνισε τα γνωστά ελληνικά συμπτώματα και έχασε φυσιολογικά 2-0. Καθότι θαύματα δεν γίνονται τον 21ο αιώνα.

Στο χτεσινό ματς ο Φαν΄τ Σιπ έδωσε ευκαιρία στον Παντελή Χατζηδιάκο. Αυτόν ήξερε (από το ολλανδικό πρωτάθλημα), αυτόν εμπιστεύτηκε. «Ποιος είναι αυτός;» θα αναρωτιόταν ο Μαντσίνι, όπως κάποτε ο Φέργκιουσον σε ματς της Μάντσεστερ με τον Παναθηναϊκό, που είπε το περιβόητο «who is yourkas?»

Μια χαρά, ωστόσο, ήταν ο 22χρονος στόπερ της Άλκμααρ. Με τον έμπειρο Σιόβα δίπλα του (και άλλους πέντε-έξι παίκτες γύρω του), όταν οι Ιταλοί πλησίαζαν την ελληνική περιοχή, δεν δυσκολεύτηκε μέχρι το 63΄να φέρει σε πέρας την αποστολή του.

Και τέλος πάντων, αποδείχτηκε το δίδυμο αυτό πολύ πιο αποτελεσματικό από το διαφημισμένο των Μανωλά-Παπασταθόπουλου, που είχε αγωνιστεί στο ματς της Αθήνας και το μόνο που κατάφερε ήταν να μαζέψει τρεις φορές τη μπάλα από τα ελληνικά δίχτυα.

Αλλά με τους τρεις νέους (Πασχαλάκης, Χατζηδιάκος, Λημνός) που χρησιμοποίησε ο Ολλανδός τεχνικός χτες η σούμα έφτασε τους 32 ποδοσφαιριστές σε μόλις 7 αγώνες στα προκριματικά του Euro2020. Αυτή δεν είναι πια εθνική ομάδα, είναι ένας πολυπληθής θίασος…

Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένας από τους 32 δεν έχει παίξει σε όλα τα ματς! Όταν οι αντίπαλοί μας (η Ιταλία για παράδειγμα) μετά βίας αλλάζουν την ενδεκάδα τους. Και καλά κάνουν, η εθνική δεν είναι πασαρέλα να ανεβαίνει ο πάσα ένας αλλά η βιτρίνα του ποδοσφαίρου κάθε χώρας που τη στολίζουν πάντα οι καλύτεροι…

Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Στο ποδόσφαιρο η Ελλάδα δεν γίνεται να πάρει φαλάγγι την Ιταλία, όπως έκανε το ΄40 στα βουνά της Αλβανίας (πολύ θα θέλαμε να τραγουδήσουμε «Κορόιδο… Μαντσίνι, κανένας δεν θα μείνει…»).

Μόνο ταμπούρι μπορεί να στήσει, σαν αυτό που έστησε χτες βράδυ στο Ολύμπικο και να το υπερασπιστεί με νύχια και με δόντια. Κι αν της δοθεί η ευκαιρία (όπως και της δόθηκε με τον Λημνιό στο πρώτο και στο δεύτερο ημίχρονο) να κάνει κανένα ρεσάλτο.

Αλλά όπως συμβαίνει συνήθως στις πολιορκίες τα φρούρια πέφτουν από μέσα. Κάτι ανάλογο έπαθε η Εθνική που «προδόθηκε» από την απερίσκεπτη ενέργεια του Μπουχαλάκη στο σουτ του Ινσίνιε. Από μια ανάλογη «πατάτα» του Κουρμπέλη στη Φινλανδία είχε επέλθει η ήττα στο φινάλε. Το δις εξαμαρτείν…