Τα ψίχουλα των άλλων
Η Εθνική, αυτή που θέλουμε να λέμε ότι κάνει ένα νέο ξεκίνημα, είχε πολλά ελαφρυντικά στο φιλικό με την Ελβετία αλλά έχει και πολλά βαρίδια στα πόδια.
Πάμε πρώτα στα ελαφρυντικά. Όπως ο ηθοποιός μπροστά στην άδεια πλατεία, έτσι και ο ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να βγάλει στη σκηνή τον καλύτερο εαυτό του, όταν σηκώνει το βλέμμα και βλέπει παντού γύρω του άδειες εξέδρες.
Έπειτα, για να κοντράρεις μια ομάδα του τοπ-10 της παγκόσμιας κατάταξης, όπως είναι η Ελβετία, με παίκτες πρωταγωνιστές όπου κι αν αγωνίζονται, θα πρέπει κι εσύ να έχεις παίκτες στην αντίστοιχη φυσική και πνευματική κατάσταση.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Πού να τους βρεις όμως, όταν το ελληνικό πρωτάθλημα είναι παρατημένο στην τύχη, έχοντας σταματήσει εδώ και δυο βδομάδες, κι όταν οι διεθνείς που παίζουν στο εξωτερικό είναι άλλοι ξεζουμισμένοι από τα πολλά ματς και άλλοι σκουριασμένοι από την απραξία;
Αλήθεια είναι όλα αυτά, βούτυρο στο ψωμί του προπονητή και του κάθε ποδοσφαιροπαράγοντα που, ευρισκόμενοι στο στόχαστρο της κριτικής, για να βγουν από τη δύσκολη θέση επίτηδες δείχνουν το δένδρο και αγνοούν το δάσος.
Και το δάσος στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι τα κουσούρια που έχει (και) αυτή η νέα υποτίθεται εθνική ομάδα, όπως ξεκάθαρα φάνηκαν στο φιλικό της αποκαλύψεως με την Ελβετία χτες βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Με όποια γυαλιά και να το κοιτάξεις, η ομάδα υστερεί σε παραγωγικό παιχνίδι. Η μπάλα δεν πάει εύκολα μπροστά κι όταν πηγαίνει, αυτό γίνεται με έναν εντελώς προβλέψιμο τρόπο, έτσι ώστε δεν ανησυχεί κανένα αντίπαλο.
Από τη μεσαία γραμμή απουσιάζουν οι παίκτες που θα συνδυαστούν, θα αλλάξουν δυο μπαλιές, θα προωθήσουν στρωτά τη μπάλα προς τα εμπρός και στη συνέχεια θα προωθηθούν κι εκείνοι για να υποστηρίξουν την επίθεση.
Στην ελληνική αγορά υπάρχει πλήρης ένδεια σε δημιουργικούς χαφ. Ως ποδόσφαιρο παράγουμε πληθώρα τρεχαλατζήδων, ποδοσφαιριστές καλούς μόνο στο να γκρεμίζουν αλλά ούτε ένα με ικανότητα να χτίζει το παιχνίδι.
Ίδια φτώχεια υπάρχει και στην επίθεση. Ο Μήτρογλου και μετά το χάος. Και έτσι όπως δεν κάνει συντεταγμένες επιθέσεις η εθνική, μένει ο Μήτρογλου, σε αυτό το 4-2-3-1 που εφαρμόζει ο Σκίμπε, σαν τη καλαμιά στον κάμπο.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, θέλοντας και μη, πάλι στη άμυνα θα στηριχθεί η εθνική στα προκριματικά του Εuro 2020 για να διεκδικήσει, όχι τόσο αυτά που της αναλογούν, όσο τα ψίχουλα που θα αφήσουν οι άλλοι στο τραπέζι.
