Εθνική: Όταν τους κοιτάς στα μάτια και δεν ξέρεις τι να πεις...

Η Εθνική είχε ένα συγκεκριμένο πλάνο για να αντιμετωπίσει την ανώτερη Ολλανδία και είναι προς τιμήν του Πογέτ ότι παραδέχτηκε και διόρθωσε το λάθος του πρώτου αγώνα, φτιάχνοντας ένα σχήμα με ορθή σκέψη. Ίσως η επιθετικότητα που έκρυβε για το τέλος ώστε να πάρει τη νίκη δεν έγινε με τον πλέον σωστό τρόπο, καθώς το κάτι διαφορετικό που χρειαζόταν για να γίνει η διαφορά είτε έμεινε στον πάγκο είτε δεν ήταν εκεί ενώ θα έπρεπε. Αλλά δεν χρειάζεται να μιλάμε για όσους (κακώς) δεν έπαιξαν, παρά μόνο για όσους έπαιξαν. Και έπαιξαν καλά.

Υπηρέτησαν οι παίκτες αυτό το σχέδιο που ήταν λογικό για να επιτευχθεί ο στόχος απέναντι σε μία καλύτερη ομάδα. Η Ολλανδία είναι πολύ μακριά σε επίπεδο από την Εθνική, παρόλο που κάποιοι Έλληνες παίκτες είναι ατομικά σε ανώτερο επίπεδο από κάποιους Ολλανδούς.

Κρίμα για τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο και την επιβλητική εμφάνισή του, αλλά και για τους περισσότερους από τους διεθνείς που έκαναν το παν για να πετύχουν αυτό που όντως έμοιαζε ακατόρθωτο στο ξεκίνημα της διαδικασίας. Η πρόκριση δεν ήρθε απευθείας, αλλά ούτε θα έρθει «απευθείας» εάν θεωρηθεί δεδομένη (λόγω αυτών των καλών εμφανίσεων στα προκριματικά) όταν θα φτάσει η ώρα των μπαράζ. Η ελληνική ομάδα είναι πολύ καλή και δυνατή, όμως για να γίνει ακλόνητο φαβορί, έχει δρόμο. Τόσο μακρύ όσο αυτός που την χωρίζει από το ολλανδικό ποδόσφαιρο και αρκετά ακόμη ευρωπαϊκά.

Πολλοί διεθνείς μπορούν να κοιτάζουν στα μάτια κάθε αντίπαλο, ακόμα και τα μεγαλύτερα από τα αστέρια των Ολλανδών. Ο Τσιμίκας για παράδειγμα μια χαρά τον κοιτάζει στα μάτια τον Φαν Ντάικ κάθε μέρα στις προπονήσεις της Λίβερπουλ και δεν έχει κάτι πια να φοβηθεί σε συγκρίσεις. Με κανέναν. Κι άλλοι παίκτες, ο Βλαχοδήμος και ο Μαυροπάνος που θα γυρίσουν να παίξουν στα γήπεδα της Premier League, αρκετοί ακόμη από τους διεθνείς της Ελλάδας.

Τώρα βέβαια πώς θα κοιτάξει στα μάτια ο Τσιμίκας τον Φαν Ντάικ στην επόμενη προπόνηση της ομάδας τους και τι να μπορεί να του πει και να του εξηγήσει για το τερέν του (ενός έτους σύγχρονου) γηπέδου είναι μία άλλη ιστορία. Κι εκεί είμαστε ακόμη πάρα πολύ πίσω από τους Ολλανδούς και απ' όλους.

Ο Πογέτ τα έβαλε με τον διαιτητή, θα μπορούσε να αποφύγει τα ειρωνικά και την αποβολή. Πάντως το πιθανότερο είναι ότι σε αντίστοιχες φάσεις στην περιοχή της Ολλανδίας ο Ισπανός θα είχε στρίψει και θα συνέχιζε. Ποιο VAR και... ξεVAR. Όσο για την άδεια εξέδρα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός εξέφρασε την απορία του και πολύ καλά έκανε. Τουλάχιστον γι' αυτό δεν θα ρωτήσει τον Τσίμι ο Φαν Ντάικ...