Πες μου τι ομάδα είσαι να σου πω τι ψηφίζεις

Ποδόσφαιρο και πολιτική ενίοτε βαδίζουν χέρι χέρι. Ή τουλάχιστον αυτό αποδεικνύουν ορισμένες ευρωπαϊκές ομάδες, που διαθέτουν έντονα πολιτικοποιημένες εξέδρες. Από τη Γερμανία με το... βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν, που κάθε ακροδεξιό κίνημα ξεριζώνεται άμεσα από τα γήπεδα (όπως συνέβη με τους οπαδικούς πυρήνες «Εθνική Αντίσταση της Ντόρτμουντ» και «Μέτωπο της Μπορούσια»), τη μεταπολεμική Ισπανία με το δίπολο των δεξιών συντηρητικών (Ρεάλ Μαδρίτης, Εσπανιόλ κ.ά.) και των προοδευτικών αριστερών (Μπαρτσελόνα, Σεβίλη, Ράγιο κ.ά.), μέχρι τη Γαλλία των αντιπάλων... πολιτικών δυνάμεων των Παρί και Μαρσέιγ, αλλά και το λιγότερα πολιτικοποιημένο αγγλικό ποδόσφαιρο, το «ΦΩΣ» καταγράφει τους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς ευρωπαϊκών ομάδων με ακροαριστερή ή ακροδεξιά κατεύθυνση:

Σανκτ Πάουλι

Η ομάδα του Αμβούργου δεν θα μπορούσε να λείπει από καμία τέτοια λίστα. Η Σανκτ Πάουλι αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα πολιτικού στοιχείου στην εξέδρα της. Οι οπαδοί της (ως επί το πλείστον υπερήφανοι αναρχικοί) ήταν οι πρώτοι σε όλη την Ευρώπη που απέκλεισαν ακροδεξιά στοιχεία από την κερκίδα τους, τάσσονται ανοικτά υπέρ του γάμου των ομοφυλόφιλων και κατά οποιασδήποτε διάκρισης με βάση την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη θρησκεία και το φύλο. Η Σανκτ Πάουλι αγωνίζεται στη δεύτερη εθνική κατηγορία της Γερμανίας και τα εντός έδρας παιχνίδια της χαρακτηρίζονται από μία φανταστική, ροκ ατμόσφαιρα, με το «Ηells bells» των AC/DC να ακούγεται από τα μεγάφωνα και τις εξέδρες ασφυκτικά γεμάτες από κόσμο που αποθεώνει την ομάδα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Λιβόρνο

Η ομάδα της Λιβόρνο εκπροσωπεί επάξια την ομώνυμη πόλη της Τοσκάνης, στην οποία γεννήθηκε το άλλοτε ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Οι «Αμαράντο» δεν έχουν τίτλους ή εντυπωσιακές πορείες στη μακρά ιστορία τους. Έχουν όμως τη στήριξη πιστών οπαδών της, οι οποίοι γεμίζουν το γήπεδο σε όποια κατηγορία και αν αγωνίζεται η ομάδα τους. Στους εντός έδρας αγώνες στο Στάδιο «Αρμάντο Πίτσι» στις εξέδρες κυματίζουν σημαίες με σφυροδρέπανα και τη μορφή του Τσε Γκεβάρα, ενώ ηχούν κομμουνιστικά τραγούδια με έντονο αντιφασιστικό χαρακτήρα. Για την ιδεολογική αυτή κατεύθυνση της Λιβόρνο, η οποία αποτελεί εξαίρεση για το ιταλικό ποδόσφαιρο, οι οπαδοί των «βυσσινί» βρίσκονται σε χρόνια σύγκρουση με τις εξέδρες ακροδεξιών φρονημάτων των Ελλάς Βερόνα και Λάτσιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι οπαδοί της Λιβόρνο έχουν συγκροτήσει το «Τρίγωνο της Αδελφότητας» μαζί με τους οργανωμένους των ΑΕΚ και Μαρσέιγ, ενώ πολλές φορές πολεμούν τον ρατσισμό και εκτός συνόρων. Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μάλιστα, είχαν αναρτήσει πανό στα ελληνικά για τον αδικοχαμένο ράπερ: «Ένας επαναστάτης δεν πεθαίνει ποτέ, Παύλο ζεις».

Ελλάς Βερόνα

Στην Ιταλία υπάρχει πρόσφορο έδαφος για ακροδεξιές πεποιθήσεις στο ποδόσφαιρο. Η προαναφερθείσα Λιβόρνο αποτελεί μία εξαίρεση, αφού κατά κανόνα οι ιταλικές ομάδες έχουν δεξιά και ακροδεξιά κλίση, γεγονός που συντελεί στα πολύ πιο αυξημένα κρούσματα ρατσισμού στα γήπεδα σε σχέση με άλλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Καμία ιταλική ομάδα ωστόσο -ούτε καν η Λάτσιο- δεν διαθέτει τον σκληροπυρηνικό ακροδεξιό πυρήνα οπαδών που ρέπει προς τον ναζισμό από την Ελλάς Βερόνα. Οι οπαδοί της έγιναν διάσημοι για τους λάθους λόγους μετά τη ρατσιστική επίθεση εναντίον του Μάριο Μπαλοτέλι στον αγώνα με την Μπρέσια, αλλά και για τους ναζιστικούς χαιρετισμούς και συνθήματα κατά τους πανηγυρισμούς τους για την άνοδο της ομάδας στη Serie Α: «Είμαστε μία ομάδα φανταστική, με της σβάστικας τη μορφή, δείτε τι ομορφιές, μας προπονεί ο Ρούντολφ Ες» ήταν ένα από τα συνθήματα που σόκαραν τον ποδοσφαιρικό κόσμο και έδωσαν στους οπαδούς της τη φήμη των σκληροπυρηνικών ναζί.

Ράγιο Βαγεκάνο

Η Ράγιο διαθέτει μακράν την πιο αντιφασιστική κερκίδα στην Ισπανία, με έντονη πολιτική δράση στην εξέδρα και στους δρόμους της Μαδρίτης. Η ισπανική ομάδα αγωνίζεται στη Segunda Division και οι οπαδοί της δηλώνουν υπερήφανα μέλη της εργατικής δράσης, σε μία πόλη όπου κυριαρχεί η συσχετισμένη με τον Φράνκο και τον φασισμό Ρεάλ Μαδρίτης. Το τελευταίο διάστημα συνέβη ένα πρωτοφανές για τα δεδομένα του ισπανικού ποδοσφαίρου περιστατικό με πρωταγωνιστές τους οπαδούς της Ράγιο. Συγκεκριμένα, στον εντός έδρας αγώνα μεταξύ Ράγιο Βαγεκάνο και Αλμπαθέτε υπήρξε διακοπή. Ο λόγος ήταν ο ποδοσφαιριστής των φιλοξενούμενων Ρομάν Ζοζούλια. Ο Ουκρανός ποδοσφαιριστής είχε αποκτηθεί από τη Ράγιο Βαγεκάνο, ωστόσο ύστερα από τη διαρροή ορισμένων φωτογραφιών στο ίντερνετ οι οπαδοί πίστεψαν ότι είχε ενεργή πολιτική δράση με ακροδεξιές οργανώσεις. Υπό την πίεση του κόσμου, ο Ζοζούλια παραχωρήθηκε άρον άρον στην Αλμπαθέτε. Ωστόσο, το... μίσος του κόσμου προς το πρόσωπο του Ουκρανού ήταν τόσο έντονο, που στο μεταξύ τους ματς ο διαιτητής της αναμέτρησης αναγκάστηκε να το διακόψει, αφού ένα ολόκληρο γήπεδο τον έβριζε και αποδοκίμαζε χωρίς σταματημό από το πρώτο λεπτό!

Τσέλσι

Οι κερκίδες των αγγλικών ομάδων αποτελούν μία ιδιάζουσα περίπτωση, αφού λόγω των μέτρων για την καταπολέμηση του χουλιγκανισμού επί Θάτσερ η δράση των οπαδών είναι περισσότερο εμφανής στους δρόμους, παρά στις κερκίδες. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν απαντάται έντονη πολιτική δράση στις αγγλικές εξέδρες, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, αξίζουν μια αναφορά οι οπαδοί της Τσέλσι, αφού είναι μακράν οι πιο πολιτικοποιημένοι οπαδοί της χώρας. Μάλιστα, μέρος της εξέδρας των «μπλε» αποτελούν και οι διαβόητοι κυνηγοί κεφαλών, οι οποίοι είναι συνδεδεμένοι με τη νεοναζιστική οργάνωση «Blood and Honor». Το ένοπλο κομμάτι της οργάνωσης αυτής είναι η γνωστή και μη εξαιρετέα «Combat 18», μία εκ των σκληρότερων ναζιστικών ομάδων της Ευρώπης. Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι, Ρόμαν Αμπράμοβιτς, έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να αποκόψει τέτοια στοιχεία από την εξέδρα των Λονδρέζων.

Ομόνοια

Η ομάδα της Λευκωσίας, που διεκδικεί με αξιώσεις το φετινό πρωτάθλημα Κύπρου, διαθέτει έντονα πολιτικοποιημένη εξέδρα. Στο πέταλο των οργανωμένων διακρίνονται σε κάθε ματς πανό με αντιφασιστικά σύμβολα, σφυροδρέπανα, το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα και συνθήματα υπέρ της... «17ης Νοέμβρη», τα οποία δεν αφήνουν το παραμικρό ίχνος αμφιβολίας για την ιδεολογική κατεύθυνση της ομάδας. Λόγω του έντονου πολιτικού στοιχείου, στη θύρα 9 οι οπαδοί της Ομόνοιας βρίσκονται σε καθεστώς εχθρότητας (λιγότερο) με τους οργανωμένους της Ανόρθωσης και κυρίως του ΑΠΟΕΛ, για τον οποίον θα μιλήσουμε παρακάτω. Κατά τη διάρκεια, μάλιστα, ενός ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ για τα ημιτελικά του Κυπέλλου, στην κερκίδα των οργανωμένων της Ομόνοιας είχαν αναρτηθεί σημαίες του ψευδοκράτους και ελληνικές σημαίες βαμμένες κόκκινες με ένα σφυροδρέπανο στη θέση του σταυρού. Έπειτα από εκείνο το παιχνίδι οι διοικήσεις των δύο ομάδων είχαν καταδικάσει με γραπτές ανακοινώσεις τα γεγονότα.

ΑΠΟΕΛ

Το αντίπαλον δέος της Ομόνοιας δεν είναι άλλο από την πολυνίκη ομάδα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Η πλειονότητα των οργανωμένων οπαδών του ΑΠΟΕΛ χαρακτηρίζεται από δεξιές και ακροδεξιές πεποιθήσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που στην κερκίδα του έχουν κάνει την εμφάνισή τους πανό με εθνικιστικά συνθήματα, φασιστικά σύμβολα, συνθήματα κατά των προσφύγων, ακόμα και πανό υπέρ της ελληνικής χούντας των συνταγματαρχών, ειδικά κοντά στην ετήσια επέτειο του Πολυτεχνείου.

Ντιναμό Κιέβου

Η ουκρανική ομάδα διαθέτει μία από τις πιο σκληρές κερκίδες οπαδών στον κόσμο. Ο επονομαζόμενος «λευκός στρατός» είναι διαβόητος σε όλη την Ευρώπη για την πολιτική του δράση και άποψη. Με πανό τη φράση «100% λευκή κερκίδα» και με σύνθημα «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας. Όποιος δεν είναι λευκός, είναι κατώτερος από εμάς», οι οργανωμένοι οπαδοί της Ντιναμό δεν αστειεύονται. Στην εξέδρα τους διακρίνονται φασιστικά και ναζιστικά σύμβολα, στολές Κου Κλουξ Κλαν, ενώ δεν είναι λίγα τα περιστατικά προπηλακισμών μαύρων ποδοσφαιριστών, ακόμα και σωματικής επίθεσης σε μαύρους φιλάθλους της ομάδας τους!