Yπόθεση «Γκάρεθ Μπέιλ»

Έφυγε δίχως να το πολυκαταλάβουμε το μισό καλοκαίρι, αλλά τα μεταγραφικά… θριλεράκια στο μεγάλο ευρωπαϊκό παζάρι δεν θα μπορούσαν ποτέ να λείπουν από κοντά μας. Σε πιο… σοφτ έκδοση αυτήν τη φορά βέβαια, ίσως γιατί ούτε Μουντιάλ είχαμε φέτος ούτε και Euro για να περιμένει κάποιος ντελίριο ονομάτων και εκκωφαντικών μετακινήσεων.

Σαφώς περιορισμένη η λίστα, με τον «τζόγο» -που λένε και στο μπιλιάρδο- να επικεντρώνεται σε 5-6 ονόματα. Πρώτος και… χειρότερος, για παράδειγμα, ο Πολ Πογκμπά, ένας παίκτης-τουρίστας, με ανεξάντλητη επιθυμία να την «κάνει» άμεσα από το «'Ολντ Τράφορντ» και να βρει αλλού τις νέες προκλήσεις που ψάχνει μανιωδώς στην καριέρα του.

Ανάλογη λογικά θα είναι και η επιθυμία της Γιουνάιτεντ, αρκεί φυσικά να πέσει στο ταμείο της ένα τριψήφιο -εννοείται- ποσόν, ικανό να διευκολύνει τις δικές της μεταγραφικές αναζητήσεις. Διαβάζουμε και ακούμε για τον Λουκάκου και την ‘Ιντερ, για τον Ικάρντι, που παραμένει σταθερά ανταλλάξιμο προϊόν εάν οι «νερατζούρι» καταλήξουν στον ιδανικό αντικαταστάτη του, για τον Ντιμπάλα ας πούμε, που η «Γιούβε» δεν τον παραχωρεί με λιγότερα από 100 ακατέβατα «μύρια», για τον Μαγκουάιρ, τον οποίο η Λέστερ θα τον δώσει άνετα λέει με μια στρογγυλή «90άρα», και για τον απίθανο Νεϊμάρ, βραζιλιάνικη παραφωνία εδώ που τα λέμε, για τον οποίο «παίζει» αρκετά το ενδεχόμενο να τον δούμε με τη φανέλα της «Μεγάλης Κυρίας». Το τι εικόνα θα παρουσιάσουν τα αποδυτήρια των μόνιμων πρωταθλητών Ιταλίας έπειτα από μια τέτοια εξέλιξη, όταν οι πάντες γνωρίζουν ότι ένας είναι ο τύπος εκεί με το γενικό πρόσταγμα, θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον να το ανακαλύψουμε!

Πάντως, τις τελευταίες μέρες προκαλεί μεγάλη αίσθηση για πολλοστή φορά η διαμάχη που ξέσπασε στη Ρεάλ μεταξύ Ζινεντίν Ζιντάν και Γκάρεθ Μπέιλ, με τις μπηχτές να δίνουν και να παίρνουν. Τρίτο σερί καλοκαίρι έρχεται στο προσκήνιο, αν δεν κάνουμε λάθος, το όνομα του Ουαλού και δημιουργεί πραγματικά απορία τόσο ο τρόπος που απαξιώνει τον παίκτη η διοίκηση των «μερένχες» όσο και η στάση του ίδιου του 30χρονου μεσοεπιθετικού. Ο ίδιος στυλώνει πεισματικά τα εύθραυστα πόδια του και δείχνει απρόθυμος να αφήσει την ισπανική πρωτεύουσα. Κάποτε ζητούσε επιτακτικά να φύγει, και ο Πέρεθ του έβαζε διαρκώς απαγορευτικό.

Τώρα ο πρόεδρος της «βασίλισσας» είναι αυτός που θέλει να τον ξεφορτωθεί, ο Μπέιλ όμως μπήκε γερά σε αυτό το «τρυπάκι», παίζει καλά το δικό του παιχνίδι και μέχρι να αλλάξει γνώμη εκ νέου, θα βλέπουμε ξανά ένα δυνατό σίριαλ, με απρόβλεπτη κατάληξη. Όλα αυτά ελάχιστες εβδομάδες πριν από την επίσημη πρεμιέρα στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Είναι δύσκολο… καράβι η Ρεάλ Μαδρίτης. Πολλές οι κλίκες παραδοσιακά, πολλοί οι κουμανταδόροι. Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο. Καινούργια όμως είναι η πρακτική του «Ζιζού», ο οποίος αποφάσισε να καθαρίσει μια κι έξω το τοπίο και να χτίσει σχεδόν από την αρχή μια νέα ομάδα με δυνατές προσθήκες και άλλον αέρα. Να υποθέσουμε ότι στα αποδυτήρια του «Μπερναμπέου» δεν θα υπάρχει πλέον χώρος για παθογένειες, βεντετισμούς και αρχηγιλίκια, όπως στα… γαλαξιακά χρόνια, με τον Ζινεντίν τότε στα καλύτερά του…

Αν ισχύει κάτι τέτοιο, φαίνεται πως το μάρμαρο θα το πληρώσουν και παίκτες με τεράστια συμβολή στις επιτυχίες της περασμένης τριετίας στο Champions League. Και ο Μπέιλ θεωρητικά είναι ο πρώτος εμβληματικός που θα δει την έξοδο! Το ότι ο Πέρεθ στηρίζει τις τομές που επιχειρεί ο Ζιντάν, και ο ίδιος προτιμά να μένει στην απ’ έξω, αφήνοντας τον προπονητή των ανεπανάληπτων ευρωπαϊκών θριάμβων να φαίνεται απόλυτος τιμονιέρης, δεν αποτελεί άλλοθι για τη συμπεριφορά της Ρεάλ απέναντι στον Ουαλό.

Δεν αρμόζει στο μέγεθος του συλλόγου, κακά τα ψέματα. Ο Μπέιλ ούτε την μπάλα ξέχασε ξαφνικά, για να είναι του πεταματού, ούτε τα χρόνια τον πήραν για να μην έχει παραπάνω φιλοδοξίες. Λίγο νερό στην… μπιρίτσα του αν βάλει ίσως πέσει νωρίτερα η αυλαία στο κουραστικό καλοκαιρινό σίριαλ… Αλλιώς, όρεξη να υπάρχει!