O Σιμεόνε στα «χνάρια» του Μουρίνιο...

Άσχημα μαντάτα για τους φίλους του ποδοσφαίρου αντίδρασης στην Ευρώπη. Ο «αρχιερέας» του, μέχρι πρότινος, Ζοσέ Μουρίνιο βρίσκεται εδώ και έναν μήνα (ξανά...) στο ταμείο ανεργίας, προπονητικά, τρώγοντας τα έτοιμα της αποζημίωσης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά κι ο νέος «Πάπας», αυτού του ποδοσφαιρικού τρόπου προσέγγισης, μάλλον έχει χάσει το... αλάθητο του εσχάτως!

Μόλις χθες ο Ντιέγκο Πάμπλο Σιμεόνε (περι ου ο λόγος, ασφαλώς...) υπέστη μια οδυνηρή...ισοπαλία. 3-3 με την Ζιρόνα στο «Μετροπολιτάνο». Αποτέλεσμα που σηματόδοτησε τον αποκλεισμό της Ατλέτικο Μαδρίτης από την φάση των «16» του Κόπα ντελ Ρέϊ, αφού το «Χ» του πρώτου αγώνα (1-1), στην Καταλονία, δεν της αρκούσε. Ποτέ άλλοτε, από τον Δεκέμβρη του 2011 που ανέλαβε τις τύχες των «κολτσονέρος» ο Αργεντινός, η ομάδα της Ισπανικής πρωτεύουσας δεν είχε αποκλειστεί, τόσο νωρίς, από το δεύτερο τη τάξει ποδοσφαιρικό θεσμό της χώρας της Ιβηρικής.

Αν σ’ αυτό το γεγονός προστεθεί ότι, στην φετινή, πιο ισορροπημένη Πριμέρα Ντιβισιόν της τελευταίας 5ετίας, η ομάδα του υπολείπεται πέντε πόντων της πρωτοπόρου Μπαρτσελόνα, ενώ τερμάτισε 2^η στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ πίσω από την Μπορούσια Ντόρτμουντ, δεν είναι ν’ απορεί κανείς γιατί οι ψίθυροι κριτικής για το έργο του, που ξεκίνησαν πέρσι με τον αποκλεισμό από την φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, ανέβηκαν σε ντεσιμπέλ...

Όχι φυσικά από την πλευρά των φανατικών της Ατλέτικο Μαδρίτης. Που δεν ξεχνούν το έπος του 2014 και της κατάκτησης του πρώτου πρωταθλήματος μετά από 18 χρόνια. Ή τους δύο τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ (2014, 2016) που χάθηκαν σε παράταση και πέναλτι αντίστοιχα. Αλλά και τις κατακτήσεις των δύο Γιουρόπα Λιγκ (2012, 2018).
Ωστόσο, υπάρχει μια μερίδα ποδοσφαιροφίλων, αλλά και του Τύπου της Μαδρίτης, που φαίνεται να έχει κουραστεί από την μονοδιάστατη, έως και φοβική, αντιμετώπιση των παιχνιδιών από τους «ερυθρόλευκους» της Ισπανικής πρωτεύουσας, υποστηρίζοντας ότι η ομάδα παίζει κατώτερα από τις δυνατότητες του ρόστερ της.

Το οποίο παρότι εμπλουτίστηκε από παίκτες τύπου Λεμάρ, Ζέλσον Μαρτίνς και Καλίνιτς το περασμένο καλοκαίρι δείχνει ελάχιστα σημάδια βελτίωσης. Όλοι τους μοιάζουν «ξένα σώματα», με τον Κροατή, μάλιστα, έτοιμο να χαιρετίσει εντός Ιανουαρίου...

Επίσης κριτική υπάρχει και για το γεγονός ότι ο προπονητής δεν έχει “plan B” και ιδέες στο δημιουργικό κομμάτι του αγώνα. Τα γκολ είναι είτε από «στημένα», είτε στην κόντρα, ή από κάποια, προσωπική, έμπνευση. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Καμιά εξελικτική διαδικασία. Και ξέρετε τι συμβαίνει μ’ ότι δεν εξελίσσεται...

Δεν φτάνουν οι Γκριεζμάν – Όμπλακ...

Προς επίρρωση των ανωτέρω έρχονται τα πεπραγμένα του τελευταίου διαστήματος. Στα τέσσερα τελευταία ματς, πριν το χθεσινό, η Ατλέτικο σκόραρε άπαξ. Κι όλα της τα γκολ τα πέτυχε ένας παίκτης. Ο, καλύτερος της, Αντουάν Γκριεζμάν. Που «βγήκε μπροστά» ελλείψει του τραυματία Ντιέγκο Κόστα.

Αλλά δεν επαρκεί. Ούτε εκείνος, ούτε ο Όμπλακ, ο οποίος έχει χαρίσει πολλούς προσωπικούς βαθμούς στην Ατλέτικο. Χθες που έπαιζε ο γκολκίπερ...Κυπέλλου Αντάν, τα «θαύματα» του έλειψαν κι οι «κολτσονέρος» δέχθηκαν 3 γκολ...

Παρόλα αυτά, ο ίδιος ο Σιμεόνε μετά το τέλος του αγώνα με την Ζιρόνα παρουσιάστηκε χωρίς την παραμικρή αμφιβολία για τα προπονητικά του «πιστεύω», λέγοντας, κυνικά, ότι προτιμά να παίζει άσχημα και να προκρίνεται. Μόνο που ούτε αυτό συμβαίνει πλέον....

Όσοι αμφισβητούν την ποδοσφαιρική του λογική ήδη μιλούν για χαμένη σεζόν, παρότι η Ατλέτικο είναι “μέσα” στους άλλους δύο στόχους της. Ωστόσο πρέπει, αν θέλει να είναι παρούσα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που φιλοξενείται στο γήπεδο της, ν’ αποκλείσει, σε πρώτη φάση την Γιουβέντους, με ντεζαβαντάζ έδρας κι αν θέλει να παλέψει για το πρωτάθλημα, θα πρέπει να πάει να κάνει “διπλό” στο “Καμπ Νόου”.
Δύσκολες αποστολές, αμφότερες, ακόμη και για ομάδες με μαχητικό πνεύμα όπως αυτή του Σιμεόνε. Μόνο που, τελευταία, αυτό το στοιχείο δεν φαίνεται να αρκεί, αφού δεν αποτελεί αποκλειστικό της προνόμιο, όπως απέδειξε η Ζιρόνα…