Κλοπ: Έκανε όσους αμφισβητούσαν να πιστέψουν... αλλά ήρθε η ώρα που η Λίβερπουλ φοβόταν

Όσον αφορά τις βόμβες στα ποδοσφαιρικά νέα, η ανακοίνωση του Γιούργκεν Κλοπ το πρωί της Παρασκευής (26/1) ήταν από τις μεγαλύτερες.

Είναι από εκείνες τις ιστορίες που αρχικά σε άφηναν να αναρωτιέσαι αν κάποιος σε κοροϊδεύει. Τα μάτια σας στένεψαν και ρίξατε μια πιο προσεκτική ματιά για να ελέγξετε αν αυτό ήταν όντως το επίσημο προφίλ της Λίβερπουλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αν αυτό ήταν όντως μια συνέντευξη με τον Γιούργκεν Κλοπ και όχι κάποιο είδος δημιουργίας τεχνητής νοημοσύνης.

Αλλά όχι, ήταν όντως ο Κλοπ που σμίλευε το μέτωπό του, εκπνέοντας, παίρνοντας μια στιγμή για να συνέλθει, κοιτάζοντας κατευθείαν στην κάμερα και λέγοντας: «Θα φύγω από τον σύλλογο στο τέλος της σεζόν».

Ήταν η στιγμή που οι οπαδοί της Λίβερπουλ φοβόντουσαν - μια στιγμή που ήξεραν ότι θα έρθει, αλλά η οποία φαινόταν να έχει περάσει στο μεσοδιάστημα, αφού επέκτεινε το συμβόλαιό του μέχρι τον Ιούνιο του 2026. Για τους οπαδούς των αντίπαλων συλλόγων, η ενστικτώδης αντίδραση μπορεί να ήταν πιο κοντά στην έκσταση.

Από την στιγμή που έφτασε στο Μέρσεϊσαϊντ τον Οκτώβριο του 2015, αναλαμβάνοντας την ευθύνη ενός συλλόγου που διέγνωσε ότι βαραίνει από το άγχος και το βάρος της ιστορίας, ο Κλοπ και η Λίβερπουλ έμοιαζαν να ταιριάζουν απόλυτα.

Δεν ήταν όλα τόσο εύκολα, αλλά τα υψηλά σημεία ήταν τόσο συναρπαστικά - και όχι μόνο η κατάκτηση του Champions League το 2019, της Premier League το 2020 (η πρώτη μετά από 30 χρόνια) και του νταμπλ στο Carabao Cup και στο FA Cup το 2022, αλλά και μερικές θεαματικές νίκες και αξέχαστες βραδιές στην πορεία - που τα χαμηλά σημεία της περασμένης σεζόν, για παράδειγμα, μοιάζουν να ωχριούν.

Αν αυτή η ανακοίνωση είχε έρθει πριν από ένα χρόνο, όταν ο Κλοπ και η Λίβερπουλ πάλευαν να βρουν έναν δρόμο προς τα εμπρός, θα ήταν πολύ λιγότερο εκπληκτική. Έδειχνε κουρασμένος και εκνευρισμένος, όπως έκανε προς το τέλος της θητείας του στην Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Αλλά αυτή την σεζόν εμφανίστηκε αναζωογονημένος, απολαμβάνοντας την ευκαιρία να δουλέψει με μια ανανεωμένη, ανανεωμένη ομάδα της Λίβερπουλ. Είναι στην κορυφή της Premier League, έχει μπροστά της έναν ακόμη τελικό του Carabao Cup απέναντι στην Τσέλσι, και εξακολουθεί να βρίσκεται στο FA Cup και στο Europa League. Αποχωρώντας από το γήπεδο της Μπόρνμουθ την Κυριακή και της Φούλαμ την Τετάρτη, χαμογελώντας και κρατώντας το χέρι στο στήθος, δεν έμοιαζε με προπονητή που έφτασε στο τέλος της διαδρομής.

Κάτω από την επιφάνεια, λέει, ήταν μια διαφορετική ιστορία.

«Είναι ότι είμαι - πώς να το πω; - ξεμένω από ενέργεια», δήλωσε στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου. «Δεν έχω κανένα πρόβλημα τώρα, προφανώς... αλλά ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά».

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το καλοκαίρι του 2024 ήταν η ημερομηνία αποχώρησης για την οποία είχε εργαστεί στο παρελθόν και ανοιχτά. Στη συνέχεια πείστηκε - από τη σύζυγό του, Ούλα, όπως συμβαίνει συχνά σε αυτά τα πράγματα - να το ξανασκεφτεί και να υπογράψει νέο συμβόλαιο τον Απρίλιο του 2022.

Αυτή η συμφωνία θα τον οδηγούσε μέχρι το 2026, αλλά ο ίδιος ανακαλεί πρόωρα την θητεία του, επιστρέφοντας στο αρχικό του σχέδιο.

Τι ακολουθεί για τον Κλοπ; Ένα διάλειμμα, επιμένει ο ίδιος. Και πάλι, αυτό συμβαδίζει με το σχέδιο προς το οποίο εργαζόταν. Λέει ότι δεν μπορεί να φανταστεί να δουλεύει την επόμενη σεζόν. Το ίδιο ένιωσε και όταν έφυγε από την Μπορούσια Ντόρτμουντ το 2015, για να καταλήξει λίγους μήνες αργότερα στη Λίβερπουλ, αλλά ακούγεται σαν κάποιος που θέλει να κάνει ένα διάλειμμα, ακόμα κι αν η γερμανική ομοσπονδία μπορεί να έχει άλλες ιδέες.

Το επόμενο βήμα για τη Λίβερπουλ είναι πιο ενδιαφέρον. Ο Κλοπ δήλωσε ότι είχε ενημερώσει τους ιδιοκτήτες και την ανώτερη διοίκηση του συλλόγου τον Νοέμβριο, δίνοντας χρόνο στον σύλλογο να εργαστεί για την αναζήτηση του διαδόχου του, αλλά η λέξη που βγήκε από το Άνφιλντ την Παρασκευή είναι ότι «η αναζήτηση αρχίζει τώρα».

Φυσικά, το όνομα του πρώην μέσου της Λίβερπουλ, Τσάμπι Αλόνσο, ο οποίος κάνει εξαιρετική δουλειά στην Μπάγερ Λεβερκούζεν, εκτοξεύτηκε στην κορυφή της λίστας όλων των bookmaker με τους υποψήφιους για την θέση.

Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα υπάρχει κάτι σαν κενό εξουσίας στη Λίβερπουλ, με τον Μάικλ Έντουαρντς και τον Τζούλιαν Γουόρντ να αποχωρούν από τον ρόλο του αθλητικού διευθυντή σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Γιοργκ Σμάντκε έχει καλύψει προσωρινά αυτή την θέση, αλλά αποχωρεί στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου. Παρ' όλη τη συζήτηση του συλλόγου για μακροπρόθεσμο όραμα και στρατηγική υπό την ιδιοκτησία του Fenway Sports Group και τον αριθμό των νέων παικτών που συνεχίζουν να αναδεικνύονται, η αποχώρηση του Κλοπ - και το γεγονός ότι οι Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ και Μοχάμεντ Σαλάχ έχουν εισέλθει στους τελευταίους 18 μήνες των συμβολαίων τους - θα δοκιμάσει πόσο καλά προετοιμασμένοι ήταν.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε χρόνια να προετοιμαστεί για την αποχώρηση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον το 2013, αλλά τα έκανε... θάλασσα με την διαδοχή και εξακολουθεί να πληρώνει το τίμημα 10,5 χρόνια αργότερα. Η αποχώρηση του Αρσέν Βενγκέρ από την Άρσεναλ το 2018 ήταν λίγο διαφορετική - ο σύλλογος είχε μείνει στάσιμος και παρακμάζων για αρκετές σεζόν πριν από αυτό - αλλά υπήρξε μια μακρά περίοδος αναπροσαρμογής και πολλά λάθη που έγιναν πριν βρουν έναν δρόμο προς τα εμπρός υπό τον Μίκελ Αρτέτα.

Η θητεία του Κλοπ στη Λίβερπουλ δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο του Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (26 χρόνια) ή του Βενγκέρ στην Άρσεναλ (22 χρόνια), αλλά εννέα σεζόν μοιάζουν με αιωνιότητα στο σύγχρονο παιχνίδι. Όπως και ο Πεπ Γκουαρντιόλα, του οποίου το συμβόλαιο στη Μάντσεστερ Σίτι λήγει στο τέλος της επόμενης σεζόν, ο Κλοπ είναι κάτι περισσότερο από ένας μάνατζερ ή προπονητής.

Είναι μια φυσιογνωμία της οποίας οι δυνάμεις ενέργειας και έμπνευσης γίνονται αισθητές σε ολόκληρο τον σύλλογο.

Η ενέργεια και το χάρισμα είναι τα δύο πιο άμεσα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του Κλοπ. Είναι πιο εύκολο να τον κατατάξει κανείς σε μια κατηγορία ως έναν παίκτη που πετάει το νερό στο αυλάκι παρά ως στρατηγικό ή φιλόσοφο-προπονητή. Αλλά αυτές οι δυνάμεις παρακίνησης υποστηρίζονται από μια βαθιά κατανόηση του παιχνιδιού, της ανθρώπινης φύσης και της δύναμης της ομαδικής εργασίας. Στη Λίβερπουλ και τη Ντόρτμουντ, μετέτρεψε καλούς παίκτες σε πολύ καλούς παίκτες και πολύ καλούς παίκτες σε άριστους. Στις καλύτερες στιγμές τους, οι ομάδες που δημιούργησε - ενεργητικές, ισχυρές, δημιουργικές, αδυσώπητες, σκληρά αφοσιωμένες - ήταν πολύ μεγαλύτερες από το άθροισμα των μερών τους.

Η είδηση της αποχώρησης του Κλοπ θύμισε το διάσημο κλιπ που ακολούθησε την είδηση της παραίτησης του Μπιλ Σάνκλι από τη θέση του προπονητή της Λίβερπουλ το 1974. Η Granada Television έστειλε τον δημοσιογράφο Τόνι Ουίλσον στο κέντρο του Λίβερπουλ για να αποτυπώσει το κλίμα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει.

«Μας κάνετε πλάκα».

«Ποιος το είπε;»

Οι εξηγήσεις είναι οι ίδιες: η κούραση, η ανάγκη να κάνετε ένα διάλειμμα από μια δουλειά που καταναλώνει τη ζωή σας και όλο σας το είναι. Ο Σάνκλι ήταν 60 ετών, αλλά έμοιαζε πολύ μεγαλύτερος, όπως έκαναν σχεδόν πάντα οι άνδρες εκείνη την εποχή, έχοντας ζήσει τόσο δύσκολες και δύσκολες εποχές. Ο Κλοπ είναι 56 ετών, αλλά εξακολουθεί να δίνει την εντύπωση ότι είναι ο πιο ενεργητικός άνθρωπος στο δωμάτιο - σε οποιοδήποτε δωμάτιο.

Αυτή η ενέργεια θα χρειαστεί τους επόμενους μήνες. Η συμβατική σοφία στο ποδόσφαιρο είναι ότι μια τέτοια ανακοίνωση μπορεί να βλάψει μια ομάδα. Ο Φέργκιουσον αισθάνθηκε ότι το πολύ δημόσιο σχέδιό του να αποσυρθεί το 2002 οδήγησε ορισμένους παίκτες του να «βάλουν τα εργαλεία τους στην άκρη» - και εν μέρει η δυσαρέσκειά του για τον τρόπο με τον οποίο εξελισσόταν αυτή η εκστρατεία τον οδήγησε να καθυστερήσει την αποχώρησή του για... ακριβώς τα 11 χρόνια, όπως αποδείχθηκε.

Όταν τελικά ο Φέργκιουσον αποσύρθηκε το 2013, η απόφασή του κρατήθηκε μυστική μέχρι την κατάκτηση του τίτλου της Premier League. Πολύ καλύτερα αυτό, θεώρησε, από το να αφήσει τους τελευταίους μήνες να εξελιχθούν σε κάποιου είδους αποχαιρετιστήρια περιοδεία.

Είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε τον Κλοπ να λέει ότι «σε έναν ιδανικό κόσμο δεν θα έλεγα τίποτα σε κανέναν μέχρι το τέλος της σεζόν: να κερδίσουμε τα πάντα και μετά να πούμε αντίο» - αλλά ότι αυτό δεν ήταν δυνατό, κυρίως επειδή ο σύλλογος χρειαζόταν χρόνο για να δουλέψει πάνω στη διαδοχή.

Ακόμη και τα εσωτερικά μέσα ενημέρωσης του συλλόγου αισθάνθηκαν υποχρεωμένα να ρωτήσουν αν η ανακοίνωση θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο σε μια σεζόν που υποσχέθηκε τόσα πολλά.

«Καταλαβαίνω την ερώτηση 100%», απάντησε ο Κλοπ. «Αυτό εξαρτάται από εμάς. Μετά από αυτή την ανακοίνωση, θα έχουμε συνέντευξη Τύπου και άλλα τέτοια πράγματα. Μετά από αυτό, είμαι 100 τοις εκατό σε αυτή τη σεζόν. Μπορούμε να την περάσουμε - σε έναν ιδανικό κόσμο, έχουμε 30 παιχνίδια μπροστά μας ή κάτι τέτοιο. Αυτό είναι, σε άλλες χώρες, μια πλήρης σεζόν.

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για τα οποία πρέπει να παίξουμε και μπορεί να υπάρξουν κάποιες ιδέες από έξω για να διαταράξουν αυτό που κάνουμε, αλλά όλα αφορούν εμάς».

Ο Κλοπ θα θυμάται, με σφιγμένα δόντια, ότι η Μπάγερν Μονάχου δεν φάνηκε να ενοχλείται ιδιαίτερα το 2013, όταν ανακοινώθηκε ότι ο Γιουπ Χάινκες θα έφευγε στο τέλος της σεζόν, για να αντικατασταθεί από τον Γκουαρντιόλα. Ήταν μια διαφορετική κατάσταση - ο Χάινκες πλησίαζε τα εβδομήντα και η τρίτη του θητεία στην ηγεσία της Μπάγερν δεν ήταν ποτέ μακροπρόθεσμη - αλλά, αντί να εκνευριστούν, οι παίκτες του φάνηκαν να εμπνέονται από την ανακοίνωση.

Τελικά κατέκτησαν την Bundesliga, το DFB-Pokal και το Champions League, νικώντας στον τελικό την Μπορούσια Ντόρτμουντ του Κλοπ.

Τότε, ο Κλοπ έκανε ένα σχόλιο για το πώς θα είχε ξεπεράσει τα όρια της αξιοπιστίας η «τέλεια» ιστορία της ομάδας του Ντόρτμουντ να τελειώσει με έναν τέλειο θρίαμβο επί της Μπάγερν στο Γουέμπλεϊ. «Κανείς δεν θα ήθελε να δει αυτή την ταινία. Θα ήταν μια μη ρεαλιστική βλακεία», δήλωσε στον Γερμανό δημοσιογράφο Κρίστοφ Μπίρμαν.

Ο Κλοπ δεν είχε το χολιγουντιανό του τέλος ούτε στη Ντόρτμουντ. Αφού ανακοίνωσε τον Απρίλιο του 2015 ότι θα αποχωρήσει στο τέλος εκείνης της σεζόν - και αφού έμεινε ένα ή δύο χρόνια παραπάνω, όπως αισθάνεται εκ των υστέρων - οδήγησε την ομάδα του στον τελικό του DFB-Pokal για να χάσει 3-1 από τη Βόλφσμπουργκ. Και πάλι υπήρχε το ίδιο θέμα από τον Κλοπ στη συνέχεια. «Η νίκη σήμερα θα ήταν πολύ κιτς, πολύ αμερικάνικη», είπε, προσπαθώντας ίσως λίγο παραπάνω να πείσει τον εαυτό του.

Αλλά είτε θα ήταν «μη ρεαλιστικό», «κιτς» ή «αμερικάνικο» είτε όχι, ο Κλοπ θα βρει τον εαυτό του να λαχταρά αυτό το χολιγουντιανό τέλος στη Λίβερπουλ. Η Μάντσεστερ Σίτι παραμένει φαβορί για τον τίτλο της Premier League, αλλά ο Κλοπ και η ομάδα του θα θέλουν απεγνωσμένα να την κερδίσουν.

Στη συνέχεια, υπάρχουν δυνατότητες στο FA Cup, στο Europa League και, πιο άμεσα, στο Carabao Cup, όπου αντιμετωπίζει την Τσέλσι στον τελικό στις 25 Φεβρουαρίου. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Κλοπ θα θέλει η θητεία του στο Άνφιλντ να τελειώσει με μια παρέλαση νίκης τον Μάιο, κάνοντας περιοδεία στην πόλη με ένα ανοιχτό λεωφορείο με ένα ή δύο τρόπαια.

Θα είναι συγκινητικό, όπως συμβαίνει συχνά στο Άνφιλντ.

Μπορεί να έχετε δει το βίντεο με τον αποχαιρετισμό του Κλοπ από το Ντόρτμουντ, με υγρά μάτια, καθώς υποκλίνεται και δέχεται το χειροκρότημα από το Κίτρινο Τείχος και τους δίνει ένα τελευταίο καταιγισμό γροθιών. Ο λόγος που έβγαλε εκείνη την ημέρα ήταν προηχογραφημένος γιατί δεν ήθελε να επαναλάβει το λάθος του επτά χρόνια νωρίτερα στη Μάιντς, όπου μίλησε από καρδιάς και βρέθηκε να «κλαίει τόσο πολύ που η φωνή μου κόλλησε στο λαιμό».

Ο Κλοπ λέει ότι αισθάνθηκε ευλογημένος, μετά από επτά χρόνια στη Μάιντς, που βρήκε την ίδια αγάπη και εκτίμηση στο Ντόρτμουντ. Είχε μεγάλες προσδοκίες για την εμπειρία του στο Λίβερπουλ, πιστεύοντας ότι είναι ένας «ιδιαίτερος» σύλλογος που χρειάζεται αναγέννηση, αλλά ακόμη και τότε δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο χρόνος του στο Άνφιλντ θα αποδεικνυόταν τόσο ικανοποιητικός σε τόσα πολλά επίπεδα.

Όπως είπε για την αποχώρησή του από την Ντόρτμουντ: «Δεν έχει σημασία τι σκέφτονται οι άνθρωποι για σένα όταν έρχεσαι - έχει σημασία τι σκέφτονται όταν φεύγεις».

Η φήμη που έχτισε ο Κλοπ στη Μάιντς και τη Ντόρτμουντ σήμαινε ότι τον αποκάλεσαν σωτήρα από τη στιγμή που έφτασε στο Λίβερπουλ. Σε αντίθεση με τόσους πολλούς προκατόχους του, φορούσε αυτή την ιδιότητα ελαφρά τη καρδία, καθώς προχωρούσε στην αποστολή του να «κάνει όσους αμφισβητούν να πιστέψουν».

Ό,τι κι αν συμβεί τους επόμενους μήνες, τήρησε θεαματικά αυτή την υπόσχεση. Αυτοί οι παίκτες και οι οπαδοί πίστεψαν αμέσως σε αυτόν - και η πίστη τους ανταμείφθηκε πολλές φορές. Όποιος κι αν είναι ο επόμενος, θα πρέπει να τον ακολουθήσει.