Απολυμένος αλλά… επιτυχημένος ο Ζαρντίμ!
Ο Πορτογάλος τεχνικός δεν μπόρεσε να συνεχίσει τα «θαύματα» των περασμένων ετών, όπου με ομάδες «μίας χρήσης» έπαιρνε πρωτάθλημα, έφτανε στα ημιτελικά του Champions League, ή κυνηγούσε την Παρί.
Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ δεν γλίτωσε την αναπόδραστη μοίρα των προπονητών, επιβεβαιώνοντας ότι είναι οι πλέον αναλώσιμοι στον αρεσκόμενο σε... ανθρωποφαγίες «μαγικό» κόσμο του ποδοσφαίρου.
Ο Πορτογάλος τεχνικός, όπως αναμενόταν, εδώ και μέρες, εξοστρακίστηκε από τον πάγκο της Μονακό πληρώνοντας το... μάρμαρο της προτελευταίας θέσης στο Σαμπιονά, ότι έχει να κερδίσει από την πρεμιέρα (11 Αυγούστου) και στα τελευταία 10 ματς (συμπεριλαμβανόμενων 2 ηττών στο Τσάμπιονς Λιγκ).
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Κι όμως αντί για «ανάθεμα» οι Μονεγάσκοι τον κατευόδωσαν με ευχαριστίες. Τόσο στα ΜΜΕ όσο και μέσω δηλώσεων του αντιπροέδρου τους Βαντίμ Βασίλιεφ. Του «δεξιού χεριού» του αφεντικού Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ. Δεν ήταν η αστική ευγένεια, αλλά ένδειξη αναγνώρισης που υπάρχει και στα υψηλά κλιμάκια της διοίκησης της ομάδας του Πριγκηπάτου πως ο 44χρονος Ίβηρας όχι μόνο υπηρέτησε με επιτυχία το πρότζεκτ που του ανατέθηκε, το 2014, αλλά το έκανε πέραν πάσης προσδοκίας.
Δεν είναι μόνο ότι επί των ημερών του η Μονακό στέφθηκε ξανά πρωταθλήτρια (2017) μετά από 17 χρόνια... ανομβρίας. Ούτε ότι το πέτυχε, παρότι απέναντι της έχει τα πετροδολλάρια του Κατάρ και τον νεοπλουτισμό των ιθυνόντων της Παρί Σεν Ζερμέν. Ούτε καν ότι μ’ εκείνον στον πάγκο έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από 13 χρόνια (σ. από το 2004, όταν ήταν φιναλίστ του θεσμού είχε να φτάσει ως εκεί).
Ο «αμυντικογενής» που νικήσε στην... επίθεση τον Γκουαρντιόλα!
Το σημαντικό είναι ο τρόπος που τα κατάφερε.
O Ίβηρας -που έφυγε από τα μέρη μας με την «ρετσινιά» του «αμυντικογενούς»- απέδειξε στη Μονακό την προπονητική του ευελιξία, την οξύνοια και προσαρμοστικότητά του.
Εκεί που βρήκε το κατάλληλο υλικό, με σκληρή δουλειά, έπλασε μια ομάδα ονειρώδη που, στην κορύφωση της, παρέδωσε μαθήματα επιθετικού ποδοσφαίρου στον, μετρ του είδους, Πεπ Γκουαρντιόλα, κερδίζοντας τον στο παιχνίδι του (νίκη 3-1 στο Μονακό, που... ακύρωσε την ήττα, 5-3, στο Μάντσεστερ, από την Σίτι, στον πρώτο αγώνα των «16»)!
Παράλληλα υποχρέωσε την Παρί να δώσει 222 εκ. ευρώ –κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής- στην Μπαρτσελόνα για να πάρει τον Νεϊμάρ κι άλλα 180 στην ίδια για να της στερήσει τον Εμπαπέ, ούτως ώστε ν’ ανακτήσει τα (έως τότε, θεωρούμενα από τους Παριζιάνους ως δεδομένα) Γαλλικά πρωτεία! Η ανάδειξη του νεαρού Γάλλου (βασικός στα 17 του!) του πιστώνεται ενώ αποτελεί την κορωνίδα των πωλήσεων της Μονακό, στην 4ετία Ζαρντίμ, που της προσπόρισαν, συνολικά, 750 εκ. ευρώ!
Η αλλαγή «μοντέλου» κι η αποτυχία του
Ωστόσο η πολιτική αυτή δεν μπορεί κάθε χρόνο ν’ αποφέρει καρπούς. Το δίδυμο Ριμπολόβλεφ – Βασίλιεφ αλλιώς ξεκίνησε την πορεία του στην ομάδα του Μόντε Κάρλο κι αλλιώς πορεύεται πλέον.
Το 2013 εμφανίστηκε ως αντίπαλο δέος των Καταριανών του Παρισιού με μεταγραφές τύπου Φαλκάο και Χάμες Ροντρίγκες (συνολικού κόστους 150 εκ. ευρώ) αλλά το επομενο καλοκαίρι – πρώτο του Ζαρντίμ - με την πώληση του Κολομβιανού στην Ρεάλ Μαδρίτης (αντί 80 εκ. ευρώ)... γλυκάθηκαν κι άλλαξαν... τροπάρι!
Με τον Πορτογάλο στο «τιμόνι» η ομάδα μετατράπηκε σε φυτώριο των «μεγάλων» της Ευρώπης.
Ο Φαλκάο δανείστηκε (κι επέστρεψε άπραγος) στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά οι διάφοροι... Καράσκο, Μαρσιάλ, Μεντί, Κοντόγκμπια, Κουρζάβα, Λεμάρ, Μπακαγιόκο, Κεϊτά Μπαλντέ συνεχίζουν να παίζουν και θέλγουν με άλλες φανέλες.
Όπως είναι εύκολα κατανοητό, απλά δε γίνεται κάθε χρόνο να βγάζει, σαν ταχυδακτυλουργός, από το μανίκι, άσους ο εκάστοτε προπονητής. Όσο καλός, δουλευταράς κι ευέλικτος κι αν είναι. Στην προκειμένη περίπτωση το «μοντέλο» κι η πολιτική της Μονακό είναι που απέτυχαν και όχι ο Ζαρντίμ.
Απόδειξη ότι το όνομα του ήδη συνδέεται, έστω σε φιλολογικό επίπεδο, με ομάδες (που έχουν ή θ’ αποκτήσουν, ενδεχομένως, θέμα προπονητή) μεγαλύτερου «διαμετρήματος» από την Μονακό (Μάντσεσερ Γιουνάιτεντ, Μπάγερν Μονάχου, Ρεάλ Μαδρίτης)!
Δείγμα ότι ο ποδοσφαιρικός μικρόκοσμος έχει αντιληφθεί τις δυσκολίες του εγχειρήματος να είσαι κάθε χρόνο ανταγωνιστικός με ομάδες «μιας χρήσης». Κι εδώ που τα λέμε αξίζει στον Ζαρντίμ να διαχειριστεί και μια ομάδα που αγοράζει. Με τα δείγματα γραφής του, μάλλον, δεν θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί και σ’ αυτά τα δεδομένα...