Γιώργος Σιδέρης, Μιχάλης Βουτσαράς και Στέλιος Ψύχος: «Ο Πελέ ήταν ο κορυφαίος όλων των εποχών»!

Συνεντεύξεις στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Την προηγούμενη φορά που είχα μιλήσει με τον Γιώργο Σιδέρη, τον μεγαλύτερο σέντερ φορ όλων των εποχών του Ολυμπιακού, είχα γράψει ότι ήταν για εμένα συγκινητικό, γιατί ήταν η μόνη συνέντευξη από τους παλιούς που μου έλειπε. Ο Σιδέρης δεν μιλάει επί χρόνια. Έκανε μια εξαίρεση για τον θάνατο του Σεραφείδη της ΑΕΚ και τον είχα βγάλει μαζί με τον Γιούτσο, τον Δομάζο και τον Αντωνιάδη. Μου είχε πει αρκετά πράγματα τότε.

Τώρα κάνει άλλη μια εξαίρεση και μιλάει για τον Πελέ. Διότι ο Σιδέρης είχε αγωνιστεί στον θρίαμβο του Ολυμπιακού επί της Σάντος το 1961 στο γήπεδο της Λεωφόρου, η Σάντος είχε κάνει περιοδεία στην Ευρώπη, είχε νικήσει μεγάλες ξένες ομάδες, στην Ελλάδα είχε νικήσει και τον Παναθηναϊκό (3-2) και την ΑΕΚ (3-0), μόνο από τον Ολυμπιακό είχε ηττηθεί (2-1).

Γράφτηκαν τραγούδια για εκείνη την ιστορική νίκη, ο Πελέ ήταν ήδη θρύλος, είχε πάρει ήδη το Μουντιάλ. Η Σάντος και ο Πελέ υπάρχουν όχι μόνο στον ένα ύμνο του Ολυμπιακού, αλλά και στον άλλο που είναι το εκπληκτικό τραγούδι του Παγιουμτζή «Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ, που εσάρωσες τη Σάντος, την ομάδα του Πελέ».

Ο Σιδέρης είχε ένα μικρό πρόβλημα υγείας μού είπε η ιδιαιτέρα του όταν της ζήτησα να μεσολαβήσει. Ευγενέστατη, αλλά μου είπε ότι θα το κάναμε αργότερα. Πότε αργότερα, αργία θα έχουμε σκέφτηκα, και με τη γνωστή μου τολμηρή αγένεια τον πήρα τηλέφωνο στο σπίτι του. Δέχτηκε να μου πει μερικές κουβέντες, γελαστός, αλλά είχε πράγματι ένα μικρό πρόβλημα υγείας, ακουγόταν. Όμως είναι παλικάρι ο Γιώργος Σιδέρης.

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο «ΦΩΣ» στις 31/12/2022

Τι θυμάστε από εκείνο το ματς με τον Πελέ;

Είναι πάρα πολύς καιρός που έχει περάσει. Το περίμενε ο κόσμος πώς και πώς εκείνο το ματς. Ο Πελέ πράγματι ήταν φαινόμενο! Και ως παίκτης και ως άνθρωπος. Και δεν ήταν μόνο φαντεζί, ήταν και εξαιρετικός αθλητής. Άφησε μεγάλη Ιστορία. Ο Πελέ αξίζει οποιονδήποτε έπαινο!

Φαινόταν τι παικταράς ήταν στο ματς με τον Ολυμπιακό;

Βεβαίως. Είχε πολλά χαρίσματα. Τους νικήσαμε, αλλά ήταν φιλικό. Εκείνοι φαίνονταν ότι ήταν σε άλλο επίπεδο.

Πελέ, Μαραντόνα ή Μέσι; Ποιος είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών;

Αυτός ήταν ο κορυφαίος νομίζω, ο Πελέ.

Τον βάζετε πάνω από τον Μαραντόνα και λόγω χαρακτήρα;

Ως χαρακτήρας ήταν εξαιρετικός. Αλλά τον βάζω στην κορυφή για τα ποδοσφαιρικά προσόντα του, για τα χαρίσματά του. Τα είχε όλα.

Μουντιάλ είδατε;

Είδα ναι. Δεν έδωσα πολλή σημασία όμως.

Με τον Μέσι ήσασταν;

Ο Μέσι ήταν καλός, χρειαζόταν πείρα για να πάρεις αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Στην εποχή σας υπήρχαν παικταράδες διεθνώς, Πελέ, Γκαρίντσα, Ντι Στέφανο, Πούσκας, Κρόιφ λίγο πιο μετά, ποιος ήταν για εσάς ο δεύτερος πίσω από τον Πελέ;

Δεύτερος δεν ξέρω ποιος ήταν, το σίγουρο είναι ότι ο Πελέ ήταν ο πρώτος. Ήταν φαινόμενο.

Από την Ελλάδα ποιοι ήταν φαινόμενα;

Ο Δομάζος, ο Μίμης Παπαϊωάννου.

Ο Νεστορίδης;

Και ο Νέστορας, βέβαια. Και ο Υφαντής. Παίκτες με ήθος, όχι μόνο μεγάλοι παίκτες.

Κάτι που δεν μπορεί να καταλάβει εύκολα ο κόσμος είναι ότι τότε τρώγατε ξύλο οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Ενώ τώρα οι κανονισμοί προστατεύουν τους παίκτες.

(γελάει). Ήταν η εποχή δύσκολη. Αλλά αληθινή. Βγήκανε μεγάλα ονόματα αθλητών και στην Ελλάδα και έξω.

Ο Δομάζος μού έχει πει μπροστά στον Σάββα Θεοδωρίδη -και γέλαγε πολύ ο Σάββας- ένα σκηνικό με τον Ανδρέου του Παναθηναϊκού που ήταν πολύ σκληρός, ο οποίος πήρε φόρα να σας «τσεκουρώσει», τρέχατε εσείς από την αντίθετη κατεύθυνση, του τσιμπήσατε την μπάλα και έφυγε πέφτοντας μέσα στην καταπακτή!

(γελάει). Καλό παιδί ήταν ο Ανδρέου, αλλά ήταν λίγο ζωηρούλης...

Δηλαδή; Ήταν «τσεκούρι»;

Το έπαιζε θερμόαιμος...

Αντέχατε το ξύλο;

Όσο να 'ναι το ποδόσφαιρο είχε διαστήματα που όλοι «τις τρώγαμε». Ήταν και το νεαρό της ηλικίας, έβραζε το αίμα, γίνονταν λάθη... Ήταν η αγάπη για την ομάδα, για τον κόσμο και για αυτό που κάναμε. Νομίζω ότι ήταν η καλύτερη εποχή.

Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού στο φιλικό με τη Σάντος, Μιχάλης Βουτσαράς, στο «ΦΩΣ»

«Τον λάτρευα αυτόν τον παίκτη»

O Πελέ με τη Σάντος είχε παίξει με τον Παναθηναϊκό, είχε χάσει ο Παναθηναϊκός 3-2. Τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, ο οποίος τότε είχε πάρει το πρωτάθλημα, ήταν ο Μιχάλης Βουτσαράς. Ο Βουτσαράς μου είχε δώσει προ αρκετού καιρού μία μεγάλη συνέντευξη προσωπική, είχε φωτογραφηθεί κιόλας, τα είχε πει όλα. Τώρα τον πήρα μόνο για τον Πελέ.

Μίλησα και με τον Σιδέρη.

Σπάνια μιλάει ο Γιώργος, να του δώσεις τους χαιρετισμούς μου. Για τον Πελέ δεν υπάρχουν λόγια που να είναι αρκετά για να τον καλύψεις. Φοβερός παίκτης ήταν. Ήταν πολύ καλός και ως άνθρωπος, δεν έδωσε δικαιώματα.

Λένε κάποιοι ότι είχε μεγάλους συμπαίκτες στην Εθνική Βραζιλίας. Έχω δει όμως σε βίντεο αγώνα στο Μουντιάλ του 1966 που είναι κουτσός από τις πολλές κλοτσιές που είχε φάει και οι συμπαίκτες του τού έδιναν την μπάλα να κάνει το παιχνίδι!

Δεν υπάρχει συζήτηση, ο Πελέ εκείνη την εποχή ήταν μακράν ο Νο1 παίκτης. Μπορούσε μια ομάδα να τη νικήσει μόνος του. Όταν ήρθε στην Ελλάδα με τη Σάντος να παίξει τα φιλικά, γέμιζε το γήπεδο μόνος του. Όλοι αυτόν ήθελαν να δουν.

Πελέ, Μαραντόνα ή Μέσι;

Σύγκριση δεν θα κάνω γιατί είναι διαφορετικές οι εποχές. Όμως ο Πελέ ήταν παίκτης 50 χρόνια μπροστά! Τον λάτρευα αυτόν τον παίκτη.

Να πούμε για τους νεότερους: Τι θέση έπαιζε ο Πελέ;

Τότε ήταν μέσα δεξιά. Δηλαδή στη μέση και μπροστά. Έφτιαχνε γκολ και έβαζε γκολ. Είχαμε χάσει 3-2 αλλά είχαμε ομαδάρα τότε. Ο Παναθηναϊκός τότε είχε αρχίσει να παίρνει τα πρωταθλήματα. Τους παίξαμε καλά, αλλά ο Πελέ ήταν κλάσεις πάνω από όλους.

Βλέπω μεγάλα ονόματα σε εκείνο το ματς, Λινοξυλάκης, Δομάζος, Παπαεμμανουήλ.

Ο Λινοξυλάκης ήταν μεγάλος αμυντικός και καλό παιδί, όχι «τσεκούρι». Καλός άνθρωπος.

Ο Παπαεμμανουήλ τι είχε;

Αν σήκωνε το πόδι του μπορούσε από τη σέντρα να βάλει γκολ! Γι' αυτό τον έλεγαν «Παπακανόνι»! Δεν είχε μόνο πολύ δυνατό σουτ, ήταν και ευθύβολος. Από τα 10 σουτ που έκανε τα 8 πήγαιναν μέσα.

Όταν νίκησε τη Σάντος ο Ολυμπιακός το περιμένατε; Ζηλέψατε φαντάζομαι.

Τον έπαιξε σκληρά ο Ολυμπιακός τον Πελέ, δεν θέλω να τον κατηγορήσω, αλλά βγήκε στο '70...

Ε, το ποδόσφαιρο ήταν γενικώς σκληρό τότε. Ο Σιδέρης σάς άρεσε;

Παικταράς, πώς δεν μου άρεσε. Μου άρεσε και πολύ μάλιστα.

Τι είχε ο Σιδέρης;

Ήταν δύσκολος να τον μαρκάρεις. Πολύ δυνατό παιδί, γι' αυτό και άντεξε τόσα χρόνια να παίζει. Και μεγάλος γκολτζής.

Ποιοι ήταν για εσάς οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοι επιθετικοί;

Ο Νεστορίδης, ο Σιδέρης, αυτοί ήταν οι μεγάλοι γκολτζήδες τότε.

Μου έχουν πει παλιοί αμυντικοί σε συνεντεύξεις ότι δεν ανταπέδιδε ο Σιδέρης τα χτυπήματα, δεν ήταν βρόμικος.

Ο Σιδέρης ήταν πολύ καλό παιδί. Πολύ δυνατός, αλλά τζέντλεμαν. Από τους καλύτερους σέντερ φορ που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα. Δεν ξαναβγαίνουν τέτοιοι Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Στέλιος Ψύχος στο «ΦΩΣ»

«Πανηγύριζε ο κόσμος μέχρι και στην Παραλιακή»!

Ο Στέλιος Ψύχος ήταν στον πάγκο του Ολυμπιακού στο ματς με τη Σάντος, αλλά τα έζησε όλα από κοντά.

Εσείς ήσασταν αναπληρωματικός σε αυτό το ματς.

Ήμουν στον πάγκο, αλλά έπαιξα λίγο. Ο Ποσειδώνας κάποια στιγμή τραυματίστηκε και βγήκε έξω, μου είπαν να μπω μέσα για να μην παίζει ο Ολυμπιακός με δέκα, μπήκα για λίγο και όταν επέστρεψε ο Ποσειδώνας ξαναβγήκα.

Ο Πελέ ξεχώριζε;

Βεβαίως. Ήταν όμως χωμάτινο το γήπεδο τότε, δεν προσφερόταν για ποιότητα. Στο ματς με την ΑΕΚ ο Πελέ έκανε ένα σλάλομ σαν αυτά που βλέπετε στο σκι, πέρασε παίκτες της ΑΕΚ δεξιά και αριστερά με σλάλομ και σκόραρε. Στο γήπεδο δεν έπεφτε καρφίτσα σε όλα τα ματς. Είχε κάνει περιοδεία η Σάντος στην Ευρώπη, είχε παίξει με μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, μόνο από τον Ολυμπιακό έχασε και από μία άλλη ομάδα στο εξωτερικό αν θυμάμαι καλά.

Ο Πολυχρονίου τον έπαιξε σκληρά τον Πελέ;

Ο Κώστας ήταν από τη φύση του δυνατός παίκτης, σε όλα τα ματς έπαιζε δυνατά. Ήταν πολύ δυνατό παιδί ο Κώστας. Όχι μόνο με τον Πελέ. Έτσι ήταν το ποδόσφαιρο.

Στους πανηγυρισμούς τι έγινε;

Βγήκε κόσμος μέχρι την Ομόνοια και να σας πω τι έζησα, ήταν ένας με Άλφα Ρομέο και μας πήρε εμένα με τον Ποσειδώνα. Μας πήγε στη Γλυφάδα και υπήρχε κόσμος που πανηγύριζε στην Παραλιακή! Όχι μόνο στην Ομόνοια και στον Πειραιά. Έγινε μεγάλη φιέστα. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο τότε για την Ελλάδα τέτοια διεθνή επιτυχία.

Για εσάς που τους έχετε δει όλους, Πελέ, Μαραντόνα ή Μέσι;

Ο Πελέ ήταν ο μόνος που τα είχε όλα! Δεν είχε μόνο ένα πόδι όπως ο Μαραντόνα, χρησιμοποιούσε και τα δύο πόδια και το κεφάλι, κάτι που δεν έχει ο Μέσι. Ο Πελέ έτρεχε και πηδούσε σαν ζαρκάδι!