Μάντσεστερ Σίτι: Δοκίμασε ξανά το 3-2-4-1 απέναντι στην Λίβερπουλ και, αυτήν την φορά, δούλεψε

Το να αντιμετωπίζεις την Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα είναι σαν να παίρνεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο από μια θεία που έχεις να δεις χρόνια: ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει μέχρι να το ανοίξεις.

Η ανακοίνωση της ενδεκάδας μπορεί να σου δώσει μια ιδέα, αλλά η στατική μορφή της στην απεικόνισή της σε ένα φύλλο Α4 απέχει πιθανότατα παρασάγγας από αυτό που θα αντιμετωπίσεις στον αγωνιστικό χώρο. Τόσο έχοντας την κατοχή της μπάλας όσο και χωρίς αυτήν. Η αναζήτηση διαφορετικών λύσεων από τον Πεπ Γκουαρντιόλα μερικές φορές γυρίζει μπούμερανγκ, αλλά για το μεγαλύτερο μέρος μιας σεζόν, του δίνει ένα απρόβλεπτο και συχνά ανυπέρβλητο πλεονέκτημα.

Στην προηγούμενη αναμέτρηση της Σίτι με την Λίβερπουλ (μια εντός έδρας νίκη 1-0 για τους «κόκκινους» στην Premier League στο Άνφιλντ τον Οκτώβριο), το σχήμα 3-2-4-1 έχοντας την μπάλα δεν της έφερε μεγάλη επιτυχία. Αυτό οφειλόταν εν μέρει στις σημαντικές αποκρούσεις του Άλισον και εν μέρει στην καλύτερη φετινή απόδοση της Λίβερπουλ χωρίς την μπάλα. Σε εκείνο το παιχνίδι, το σχήμα 4-4-2 χωρίς την μπάλα που παρουσίασε ο Κλοπ δυσκόλεψε τη Σίτι να έχει πρόσβαση στο δεκάρι της.

Ωστόσο, το ερώτημα απέναντι στην Σίτι θα είναι πάντα το εξής: θα αλλάξουν την προσέγγιση ή θα χρησιμοποιήσουν την ίδια;

«Όλοι ξέρουμε με τη Σίτι, όπως πάντα: διαφορετικές ιδέες για διαφορετικά παιχνίδια και πάντα πρέπει να τις συνηθίζεις κατά την διάρκεια του παιχνιδιού», δήλωσε ο Γερμανός προπονητής της Λίβερπουλ μετά την ήττα της Πέμπτης με 3-2 εκτός έδρας από την Σίτι για τους «16» του Carabao Cup. «Ποτέ δεν ξέρεις ακριβώς τι θα συμβεί».

Στο ματς της Πέμπτης, η Λίβερπουλ επέστρεψε στο καθιερωμένο σχήμα 4-3-3 χωρίς την μπάλα, αλλά η Σίτι συνέχισε με το σχήμα 3-2-4-1 όταν είχε την κατοχή που είχε δοκιμάσει ο Γκουαρντιόλα πριν από δύο μήνες. Αυτή την φορά λοιπόν, λειτούργησε.

Από την αρχή του παιχνιδιού, ο Ρίκο Λιούις μετακινήθηκε πιο κεντρικά δίπλα στον Ρόντρι, καθώς οι Κέβιν Ντε Μπρόινε και Ιλκάϊ Γκιντογκάν τοποθετήθηκαν πίσω από την μεσαία γραμμή της Λίβερπουλ για να δημιουργήσουν μια υπεραριθμία «τέσσερα εναντίον τριών» στο κέντρο του γηπέδου.

Ο τρόπος με τον οποίο ο Ντε Μπρόινε και ο Γκουντογκάν περιφέρονταν στα νώτα των μεσοεπιθετικών της Λίβερπουλ δημιούργησε προβλήματα στην ομάδα του Κλοπ. Ιδιαίτερα με την ευρεία τοποθέτηση των Ριγιάντ Μαχρέζ και Κόουλ Πάλμερ να καθηλώνουν τους αμυντικούς και να επιτρέπουν στους Ντε Μπρόινε και Γκιντογκάν να υποδέχονται ελεύθερα την μπάλα.

Αν ο Τζέιμς Μίλνερ ή ο Άντριου Ρόμπερτσον αποφάσιζαν να ανέβουν προς τον Γκουντογκάν ή τον Ντε Μπρόινε, η Σίτι απλά έπαιζε μια απευθείας μπαλιά στον Πάλμερ ή τον Μαχρέζ.

Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, η μεσαία γραμμή της Λίβερπουλ είχε τα μάτια της στραμμένα στους Ρόντρι και Λιούις, αλλά με τις εξαιρετικές τοποθετήσεις των Ντε Μπρόινε και Γκιντογκάν, οι αμυντικοί της ήταν συνεχώς υπερφορτωμένοι.

Για παράδειγμα, όταν η Σίτι κυκλοφορεί την μπάλα στην πλευρά με τον Ακάντζι, ο Ρόμπερτσον αναγκάζεται να προχωρήσει μπροστά για να κλείσει τον Ντε Μπρόινε, αλλά ο Βέλγος ξέρει την διαδικασία και κάνει σήμα στον Ακάντζι να παίξει πάσα στον Μαχρέζ... ο οποίος παρασύρει τον Γκόμεζ από την θέση του και ελευθερώνει χώρο στην άμυνα της Λίβερπουλ για να επιτεθεί ο Ντε Μπρόινε.

Ενώ συμβαίνει αυτό, ο Μίλνερ βρίσκεται για άλλη μια φορά σε σενάριο δύο εναντίον ενός στην άλλη πλευρά.

«Η τοποθέτηση του Ντε Μπρόινε και του Γκιντογκάν, σε συνδυασμό με τον Πάλμερ και τον Μαχρέζ, μας δημιούργησε κάποια προβλήματα», εξήγησε ο Κλοπ. Ο προπονητής της Λίβερπουλ κατάλαβε το πρόβλημα, αλλά πηγαίνοντας στο παιχνίδι είναι δύσκολο να προβλέψεις την προσέγγιση της Σίτι - ακόμα κι αν είναι παρόμοια με αυτή που μόλις χρησιμοποίησε εναντίον σου πριν από μερικές εβδομάδες.

«Απέναντι στην Σίτι, θα πρέπει να έχεις μια τέλεια λαδωμένη μηχανή διαθέσιμη», πρόσθεσε, «γιατί πάντα κάνουν μικρά πράγματα διαφορετικά που έχουν μεγάλο αντίκτυπο και πρέπει να προσαρμοστείς γρήγορα σε αυτό».