Πώς οι ομάδες της Premier League χρησιμοποιούν τις αλλαγές τους

Νωρίτερα φέτος, οι σύλλογοι της Premier League ψήφισαν υπέρ της επανεισαγωγής της χρήσης πέντε αναπληρωματικών ανά παιχνίδι από την έναρξη της σεζόν 2022-23. Η απόφαση ήρθε σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης ανησυχίας για την κούραση των παικτών.

Οι σύλλογοι είχαν την δυνατότητα να κάνουν πέντε αλλαγές όταν η σεζόν 2019-20 συνεχίστηκε μετά την αναστολή λόγω του Covid-19, αλλά αυτό καταργήθηκε ύστερα από παράπονα που διατυπώθηκαν ότι η αλλαγή ευνοούσε συλλόγους με μεγαλύτερο βάθος. Ήταν αυτός ένας βάσιμος φόβος;

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το να έχεις βάθος στο ρόστερ δεν σημαίνει πάντα ότι χρησιμοποιείται πλήρως στον αγωνιστικό χώρο. Η Μάντσεστερ Σίτι είχε μόλις 21 παίκτες την περασμένη σεζόν που έπαιξαν τουλάχιστον 90 λεπτά - το χαμηλότερο νούμερο στο πρωτάθλημα - ενώ η Τότεναμ (22), η Τσέλσι και η Λίβερπουλ (24 η καθεμία), είχαν παρόμοια χαμηλά επίπεδα ουσιαστικής εναλλαγής στην ομάδα. Έτσι, ενώ η ποιότητα αυτών των παικτών είναι πιθανό να είναι υψηλότερη από τον μέσο σύλλογο της Premier League, τα μέλη του Big Six δεν ανατρέχουν στο βάθος τους με κάθε ευκαιρία.

Η Μάντσεστερ Σίτι είναι μια ιδιαίτερα περίεργη περίπτωση. Αν και ευλογημένος με μία από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο, ο Πεπ Γκουαρδιόλα πραγματοποίησε στην πραγματικότητα τις λιγότερες αλλαγές από κάθε προπονητή για να διαχειριστεί 38 παιχνίδια την περασμένη σεζόν, χρησιμοποιώντας λίγο περισσότερες από δύο αλλαγές από τις τρεις διαθέσιμες κατά μέσο όρο. Ο Στίβεν Τζέραρντ, ο Ντιν Σμιθ και ο Αντόνιο Κόντε, όλοι εκ των οποίων διαχειρίστηκαν τουλάχιστον 10 παιχνίδια λιγότερα από τον Γκουαρδιόλα, κατέληξαν να κάνουν περισσότερες αλλαγές από τον Καταλανό προπονητή. Στην πραγματικότητα, τόσος ήταν ο δισταγμός του να κοιτάξει στον πάγκο του, που ο Πεπ χρησιμοποίησε μόλις το 70% των αλαλγών του σε όλη τη σεζόν, το χαμηλότερο ποσοστό από οποιονδήποτε προπονητή, ανεξάρτητα από τα παιχνίδια που βρισκόταν στον πάγκο.

Αλλά η Σίτι φαίνεται να είναι η πιο ακραία περίπτωση. Ο Γιούργκεν Κλοπ χρησιμοποίησε το σύνολο των τριών αλλγών του 36 φορές την περασμένη σεζόν, ο Τόμας Τούχελ το έκανε 35 φορές και ο Μίκελ Αρτέτα σε 34 περιπτώσεις. Ο Τόμας Φρανκ – ο βασιλιάς της χρήσης των διαθέσιμων πόρων του – έκανε τρεις αλλαγές σε κάθε παιχνίδι. Έτσι, ενώ οι μεγαλύτεροι σύλλογοι δεν χρησιμοποιούν τόσους μοναδικούς παίκτες όπως θα περίμενε κανείς, οι προπονητές τους σίγουρα στρέφονται συχνά στον πάγκο.

Αλλά τι μπορεί να συμβεί με τις πέντε αλλαγές; Μπορούμε να δούμε τι συνέβη κατά την Επανεκκίνηση της Premier League για να μας δώσουμε μια εικόνα.

Ο Γκράχαμ Πότερ έκανε τις περισσότερες αλλαγές (4.8), με τον Κλοπ να μην απέχει πολύ (4.7). Ο Αρτέτα ήταν επίσης πολύ πρόθυμος να χρησιμοποιήσει τον πάγκο του (4.5).

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Σον Ντάις έκανε μόλις 1.8 αλλαγές όταν επιτρέπονταν 5 σε αντίθεση με τις 2 που έκανε όταν επιτρέπονταν 3.

Οι προπονητές της Premier League έκαναν μόλις τέσσερις αλλαγές ανά παιχνίδι κατά τη διάρκεια της επιστροφής στην δράση το καλοκαίρι του 2020. Εκτός από τον Γκουαρδιόλα – ο οποίος μπορεί να αλλάξει τακτική φέτος – μπορείτε να περιμένετε από τους περισσότερους προπονητές να χρησιμοποιήσουν όλες τις αλλαγές τους αυτήν τη σεζόν. Παράδειγμα: από όλους τους προπονητές που είχαν διαχειριστεί 38 παιχνίδια πέρυσι, συνολικά χρησιμοποίησαν το 95% των διαθέσιμων αλλαγών τους.

Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό ευνοεί τους μεγαλύτερους συλλόγους με βαθύτερα ρόστερ, ιδιαίτερα καθώς αυτές οι ομάδες είναι πιθανό να έχουν περισσότερους παίκτες στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά να περιμένουν να κάνουν άφθονο ροτέισον.