Χάαλαντ: Η επιθετική «κολώνα» του Γκουαρντιόλα και της Μάντσεστερ Σίτι!

«Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία...» είναι μια από τις συνηθισμένες επωδούς όχι μόνο στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά και στο αθλητικό.

Κάτι που αποδείχθηκε και την περασμένη εβδομάδα με την Μάντσεστερ Σίτι να μην μπορεί να επιστρέψει για δεύτερη, διαδοχική, σεζόν στον τελικό του Champions League, παρότι στα 14 χρόνια που τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ουσιαστικά, την χρηματοδοτούν και την έχουν γιγαντώσει έχει ξοδέψει πάνω από ένα 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε μεταγραφές...

Ωστόσο η οικονομική άνεση επιτρέπει στους κατέχοντες (σε όλους τους τομείς) να ξεχαστούν ή να παρηγορηθούν, αν θέλετε, ευκολότερα, απ’ όσους ζουν στη μιζέρια κι αυτό φάνηκε έξι μέρες μετά το ισχυρό ράπισμα που δέχθηκαν οι «Πολίτες».

Οι οποίοι ανακοίνωσαν, πριν καν βγει η τρέχουσα σεζόν, μια από τις δύο πλέον πολυαναμενόμενες μεταγραφές του προσεχούς καλοκαιριού επαναφέροντας τον ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών τους.

Εκείνη του Έρλινγκ Χάαλαντ.

Η έτερη, του Κιλιάν Εμπαπέ αναμένεται να μην αργήσει, με το «μπρα ντε φερ των Παρί Σεν Ζερμέν και της Ρεάλ Μαδρίτης για τον Γάλλο διεθνή επιθετικό να είναι αδυσώπυτο στην προσπάθεια τους να τον δελεάσουν.

Μέχρι όμως να καταλήξει στην τελική του απόφαση ο Εμπαπέ, ας δούμε τι βάζει στη «μηχανή» της Σίτι ο Γκουαρντιόλα, με την επικράτηση στην κούρσα των ποδοσφαιρικών.. εξοπλισμών επί των υπολοίπων ενδιαφερομένων (Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα) που, για διαφορετικούς λόγους, δεν μπόρεσαν ν’ ανταποκριθούν στα «θέλω» του παίκτη και του, πρόσφατα αποθανόντα ατζέντη του, Μίνο Ραϊόλα.

Η μεταγραφή που υπολογίζεται ότι θα κοστίσει συνολικά 300 εκατομμύρια ευρώ εξασφαλίζει αυτό που πέρσι το καλοκαίρι προσπάθησε ν’ αποκτήσει και δεν τα κατάφερε με την περίπτωση του Χάρι Κέιν (ελέω της άκαμπτης στάσης της Τότεναμ...) η πρωταθλήτρια (και πρωτοπόρος) της Premier League.

Έναν επιθετικό «κολώνα».

Ένα σημείο αναφοράς στη γραμμή κρούσης της.

Ρόλο που δεν μπορεί να υπηρετήσει όσο θα ήθελε ο Καταλανός ο Γκαμπριέλ Ζεσούς, μ’ αποτέλεσμα η Σίτι ν’ αγωνίζεται με «ψευτοεννιάρια», κατά τα πρότυπα των εποχών που προπονούσε την Μπαρτσελόνα.

Το ερωτηματικό είναι κατά πόσο ο Γκουαρντιόλα - που στην Αγγλία έχει βάλει αρκετό (προπονητικά) «νερό στο κρασί του» σε σχέση με τις σκληροπυρηνικές του απόψεις όταν ήταν στην Καταλωνία, που είχαν ως αποτέλεσμα να βάλει στον... πάγο ολόκληρο Ιμπραϊμοβιτς – θα συμβιώσει με τον Χάαλαντ.

Όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αφού ο τρόπος παιχνιδιού της Ντόρτμουντ, που έψαχνε, μονοδιάστατα, τον πυρηνοκίνητο ξανθομάλλη στράικερ στην κόντρα δεν συνάδει με το, σετ και συνδυαστικό, ποδόσφαιρο κατοχής του Ίβηρα.

Τουλάχιστον ο Χάαλαντ δεν είναι στατικός όπως ο «Ίμπρα», για τον οποίο χάλασε τις σχέσεις του ο Γκουαρντιόλα, με τον εκλιπόντα ατζέντη και του Σουηδού (Ραϊόλα)

Είναι σίγουρα, πάντως, μια τακτική πρόκληση για αμφοτέρους.

Εφάμιλλη με το να πείσει ο (γνωστός για την εμμονή του με την πειθαρχία) Γκουαρντιόλα τον 21χρονο ότι είναι ένα μέλος της ομάδας, υπενθυμίζοντας του ότι παρά τα ασύλληπτα στατιστικά των 85 γκολ σε 88 ματς (!) στην Ντόρτμουντ (σ. η οποία πήρε τον Αντεγιέμι από την Σάλτσμπουργκ για να τον αντικαταστήσει) δεν έχει κατακτήσει κάτι σημαντικό, πλην δύο πρωταθλημάτων κι ενός Κυπέλλου Αυστρίας με την Σάλτσμπουργκ κι ενός Κυπέλλου Γερμανίας πέρσι.

Οι «κακές γλώσσες» θέλουν τον Σκανδιναβό να αρέσκεται σε πάρτι και να έχει υπερμεγέθη εγωισμό.

Στοιχεία στα οποία έχει... δυσανεξία ο Γκουαρντιόλα. που δεν ανέχεται αμφισβήτηση της εξουσίας του στα ενδότερα των ομάδων.

«Αλλά μεγάλα καράβια μεγάλες φουρτούνες» δεν λένε;

Έτσι κι αλλιώς, όπως προείπαμε, τα λεφτά δεν φέρνουν, αυθωρεί και παραχρήμα, την ευτυχία, ποδοσφαιρικά.

Την αγοράζουν ωστόσο...