Ομάδα - μοντέλο σε έναν μεγάλο τελικό
Μέχρι το 89ο λεπτό ο επαναληπτικός ημιτελικός του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και στη Μάντσεστερ Σίτι ήταν ένα βαρετό ματς. Κουβαλώντας στα μπαγκάζια της το 4-3 του πρώτου αγώνα, η Σίτι έδειχνε να το ελέγχει απόλυτα και χαλαρά.
Και τους Μαδριλένους κρατούσε μακριά από τα καρέ της (ως εκείνη τη στιγμή οι παίκτες της Ρεάλ δεν είχαν πραγματοποιήσει ούτε ένα σουτ προς το αντίπαλο τέρμα) και τις ευκαιριούλες της δημιουργούσε. Όταν, μάλιστα, ένα τέταρτο πριν από το τέλος ο Μαχρέζ άνοιξε το σκορ, όλοι πίστεψαν πως η σεμνή τελετή είχε λάβει οριστικά τέλος. Αμ δε...
Δύο γκολ του Ροντρίγκο και ένα πέναλτι το οποίο κέρδισε και μετέτρεψε σε γκολ ο συνήθης ύποπτος Μπενζεμά στην παράταση έστειλαν τους πρωταθλητές Ισπανίας σε έναν ακόμα τελικό.
Κάποιοι μίλησαν για τύχη. «Έλα μωρέ τώρα, όλο πέναλτι και γκολ στα χασομέρια. Έτσι παίρνω κι εγώ Τσου Λου». Άλλοι αναφέρθηκαν στην (όντως) βαριά φανέλα της Ρεάλ και την κατηγορίας φτερού των «πολιτών». Το πρώτο δεν ισχύει. Τυχερός μπορεί να σταθείς μία ή δύο φορές. Από κει και πέρα είναι θέμα ικανότητας. Το δεύτερο έχει βάση μόνο για τη Σίτι η οποία, όπως ακριβώς και η Παρί Σεν Ζερμέν, απλώς δεν διαθέτει το ειδικό βάρος για να διακριθεί σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση.
Η πραγματικότητα είναι πως η Ρεάλ Μαδρίτης βερσιόν 2021-22 είναι μια ομάδα-μοντέλο. Μια ομάδα χτισμένη εδώ και χρόνια από τον Κάρλο Αντσελότι και δουλεμένη στη συνέχεια από τον μέγιστο Ζινεντίν Ζιντάν. Η ακατανόητη αποχώρηση Κριστιάνο Ρονάλντο το 2018 την άφησε πίσω, αλλά η επιστροφή του γερο-Κάρλο (μετά από μια δεύτερη περίοδο Ζιζού) την ξανανεβάζει στην κορυφή της Ευρώπης. Με ένα κράμα έμπειρων σούπερσταρ (Μόντριτς, Κρόος, Κουρτουά, Κασεμίρο) και εξαιρετικά ταλαντούχων νεότερων (Ροντρίγκο, Μεντί, Καμαβιγκά, Βαλβέρδε), η Ρεάλ παρουσιάζεται πλήρης σε όλες τις γραμμές. Το κενό του Ρονάλντο έχει πια καλυφθεί από τον καλύτερο ποδοσφαιριστή αυτήν τη στιγμή στον κόσμο Καρίμ Μπενζεμά, αλλά και τον εκπληκτικό φέτος Βινίσιους. Από την πλευρά του ο Αντσελότι κάνει πράματα και θάματα στο κοουτσάρισμα. Προχθές οι αλλαγές του γύρισαν ένα φαινομενικά χαμένο ματς.
Τώρα ζούμε και αναπνέουμε για τον μεγάλο τελικό κόντρα στους θρυλικούς «κόκκινους» του Γιούργκεν Κλοπ. Γιατί ελάχιστους θα ενδιέφερε ένα Λίβερπουλ - Σίτι, παιχνίδι που βλέπουμε κάθε τρεις και λίγο στην Αγγλία. Αντίθετα, ένα Ρεάλ -Λίβερπουλ προκαλεί ανατριχίλα και μόνο στο άκουσμά του.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ