ΓΑΛΛΙΑ: Η Παρί Σεν Ζερμέν το γκράν φαβορί και οι άλλοι...
Ο Μάνος Σταραμόπουλος αναλύει το νέο γαλλικό «μαραθώνιο» που άνοιξε τις πύλες του και θα μας κρατήσει για 10 μήνες αμείωτο το ενδιαφέρον... Φυσικά η Παρί έχει ξανά τον πρώτο λόγο. με τις Μονακό, Λιόν, Μαρσέιγ να την ακολουθούν κατά πόδας...
Το Γαλλικό πρωτάθλημα δεν συμπεριλαμβάνεται τυχαία στα 5 κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, αν όχι του κόσμου. Η Ligue 1 όπως τη γνωρίζουμε τελευταία, έχει κερδίσει σε πολλά θέματα. Ειδικά από την ημέρα εισόδου των διαφόρων επενδυτών και κυρίως του Καταριανού Νασέρ Αλ Κελαΐφι ο οποίος βοηθά όσο λίγοι την ομάδα του την Παρί Σεν Ζερμέν.
Έπειτα το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2016 όπου μπορεί η εθνική Γαλλίας να μην κατέκτησε το τρόπαιο, το πέτυχε δύο χρόνια αργότερα στα γήπεδα της Ρωσίας, αλλά έγιναν πάρα πολλά πράγματα! Νέα γήπεδα, ανέβηκαν τα τηλεοπτικά δικαιώματα των συλλόγων, το θέαμα βελτιώθηκε πολύ και φυσικά πάει και πολύς κόσμος να ενισχύσει τις ομάδες του. Το Γαλλικό πρωτάθλημα λοιπόν ή «πρωτάθλημα των ταλέντων» όπως το αποκαλούν στην μεγάλη αυτή χώρα, άνοιξε τις πύλες του στις 10 Αυγούστου. Το ταξίδι του που είναι ιδιαίτερα μεγάλο, καθώς θα διαρκέσει 38 αγωνιστικές (20 ομάδες).
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Εμείς θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τις ομάδες που λογικά θα συγκεντρώσουν πάνω τους τα περισσότερα βλέμματα του φίλαθλου κόσμου και θα αποτελέσουν και τα φαβορί. Αν και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, φαβορί και αδιαφιλονίκητο μάλιστα, είναι μόνο η Παρί Σεν Ζερμέν. Η ομάδα της «Πόλης του Φωτός» παρουσιάζεται σχεδόν ανίκητη: Έχει κατακτήσει τα 5 από τα 6 τελευταία πρωταθλήματα. Την σεζόν που πέρασε, πήρε τον τίτλο έχοντας 13 βαθμούς διαφορά από την δεύτερη, Μονακό.
Βεβαίως κανείς δεν πρέπει να αγνοεί και το γεγονός ότι έχει αλλάξει και τρεις προπονητές σε διάστημα 7 ετών. Ξεκίνησε με τον Αντσελότι – όταν ανέλαβε την διοικητική ηγεσία το 2011 ο Αλ Κελαίφι- μετά πήρε τον Μπλάν, και μέχρι πρότινος τον Ουνάι Έμερι, ενώ από φέτος το «τιμόνι της» κρατά ο Γερμανός, Τόμας Τούχελ. Σίγουρα δεν θα είχαν γίνει ούτε αυτές οι αλλαγές, αν η Παρί είχε καταφέρει το μεγαλύτερο στόχο της, που φυσικά δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί είναι το επίμαχο θέμα και εκεί στοχεύει ξανά.
Γι αυτό και πήρε τώρα, τον 45χρονο, Τούχελ ο οποίος δείχνει έως σήμερα, μία καλύτερη και πιο νοικοκυρεμένη ομάδα . Τα αποδυτήρια δεν είναι πλέον…παιδική χαρά όπως ήταν λίγο παλαιότερα. Η παρουσία του Τούχελ έχει φέρει ισορροπία. Καθένας πλέον ξέρει πως πρέπει να συμπεριφέρεται καθώς εκπροσωπεί τον κορυφαίο σύλλογο της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγραψε η εφημερίδα "Le Parisien" για τον Τούχελ μετά τον τελικό του Σούπερ καπ όπου η Παρί συνέτριψε 4-0 την Μονακό:
«Όταν είναι στον αγώνα, είναι πολύ απαιτητικός. Έξω όμως δίνει πολύ ενέργεια και χαρά» Ο Τούχελ ένας πειθαρχημένος άνθρωπος πανηγύριζε τη πρώτη σημαντική επιτυχία της νέας του ομάδας, σαν μικρό παιδί. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός, Μαρκίνιος τόνισε από την πλευρά του: «Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει καλή διάθεση από όλους». Φυσικά ο Τούχελ είναι στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του με την Παρί και θα δούμε στην Ευρώπη τι θα κάνει...
Η Παρί οριστικοποίησε δίνοντας 135 εκ.ευρώ την απόκτηση του διεθνούς επιθετικού, Κιλιάν Εμπαπέ καθώς έως τώρα τον είχε… δανεικό. Πήρε την Κυριακή 12/8 από την Σάλκε με 37 εκ.ευρώ τον 21χρονο ταλαντούχο κεντρικό της αμυντικό, Τίλε Κέχρερ (έληγε το συμβόλαιό του το 2019 και προτίμησε να τον πουλήσει τώρα) . Τον ελεύθερο από την Γιουβέντους, τερματοφύλακα, Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ενώ επέστρεψαν και οι δανεικοί, Γκονσάλο Γκεντές (επιθετικός), Μπαεμπέκ (φορ), Χεσέ Ροντρίγκεθ (επιθετικός). Είναι σίγουρα μία πλήρης ομάδα με ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης όπως ο Μπουφόν, ο στόπερ, Τιάγκο Σίλβα. Ο μέσος, Βεράτι και φυσικά οι επιθετικοί Νεϊμάρ, Καβάνι και Εμπαπέ. Επαναλαμβάνουμε το θέμα δεν είναι τι θα κάνει στην Γαλλία αλλά πόσο μακρυά θα φτάσει στην Ευρώπη…
Η Μονακό με τον Λεονάρντο Ζαρντίμ για μία ακόμη φορά στην τεχνική της ηγεσία, δείχνει ικανή να διεκδικήσει ξανά την δεύτερη θέση και να προβληματίσει μέχρι κάποιο σημείο την Παρί. Αν και στο ποδόσφαιρο όλα μπορεί να συμβούν. Ο Ρώσος ιδιοκτήτης της, Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ αυτή τη σεζόν στήριξε περισσότερο την προσπάθεια του Ζαρντίμ. Έτσι η Μονακό, η ομάδα του Πριγκιπάτου, πήρε με 30 εκ. ευρώ (από ΤΣΚΑ Μόσχας) τον διεθνή Ρώσο μεσοεπιθετικό, Γκολόβιν ο οποίος είχε μία εξαίρετη παρουσία στο παγκόσμιο κύπελλο. Τον ακραίο επιθετικό της Λιόν, Γουλέμ Γκεμπέλς με 20 εκ. ευρώ. Τον 24χρονο μέσο, Ζαν Αολού από την Στρασμπούρ με 14 εκ. ευρώ. Και τον αμυντικό Ρονάλ Γκαμπριέλ με 6 εκ. ευρώ από την Σεντ Ετιέν. Από την άλλη πούλησε με 100 εκ.ευρώ τον διεθνή χαφ, Λεμάρ στην Ατλέτικο. Η ομάδα του Ζαρντίμ είναι αρκετά δυνατή σχεδόν σε όλες της τις γραμμές και θα δώσει σκληρή μάχη για να πετύχει τους υψηλούς στόχους της , εντός και εκτός συνόρων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πέρυσι αποκλείσθηκε με το τέλος της φάσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ…
Με τον επιτυχημένο εκτελεστικό πρόεδρό της, Ζαν- Μισέλ Ολάς πάντα στην ηγεσία της, η Λιόν ξεκίνησε και φέτος το ταξίδι της για ότι το καλύτερο. Αυτό συνεπάγεται βεβαίως τίτλο, αλλά κανείς δεν της δίνει μεγάλες πιθανότητες. Επιτυχία της θα είναι να τερματίσει στην 2η θέση και να εξασφαλίσει απευθείας συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Τρίτη που κατέλαβε φέτος οδηγεί στα πλέι-οφς μην ξεχνάμε.
Τα «παιδιά» όπως είναι το παρατσούκλι της Λιόν διατήρησαν στην τεχνική ηγεσία τον Μπρουνό Ζενεσιό. Πήρε δανεικούς και ελεύθερους καθώς έχει μειωθεί και ο προυπολογισμός της. Πιο σημαντικοί παρουσιάζονται ο μέσος Ντομπελέ (Αμιέν), ο Νορβηγός αμυντικός, Σατλέ (Στάρτ) και ο αμυντικός Σολέ (Λαβάλ) για τον οποίο πλήρωσε 500.000 ευρώ.
Αναμφισβήτητα έως τώρα η πλέον επιτυχημένη ομάδα της Γαλλίας παραμένει η Ολυμπίκ Μαρσέιγ. Η ομάδα του μεγάλου λιμανιού που επί εποχής Μπερνάρ Ταπί είχε κατακτήσει μία φορά το μεγαλύτερο έπαθλο σε συλλογικό επίπεδο, το Τσάμπιονς Λιγκ, επικρατώντας στον τελικό με 1-0 της Μίλαν (Μπαζίλ Μπολί) . Έκτοτε η Μαρσέιγ πέρασε από «χίλια κύματα» και μόλις τα τελευταία χρόνια δείχνει να ξαναπαίρνει τα πάνω της. Τώρα με ιδιοκτήτη τον Αμερικανό, Φράνκ Μακ Κόρτ τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο. Διατήρησε τον Ρούντι Γκαρσιά (3η σεζόν) στην τεχνική της ηγεσία. Στόχος της κάτι καλύτερο από την 4η θέση που κατέλαβε… πέρυσι. Πήρε με 19 εκ. ευρώ τον Κροάτη αμυντικό της Ζάλτσμπουργκ, Καλέτα Καρ. Τον επίσης αμυντικό, Τζόρνταν Αμαβί από την Αστον Βίλλα με 10,2 εκ.ευρώ. Τον μέσο, Ρεμπί Καμπεγιά από τη Σέντ Ετιέν (ελεύθερος) και τον επίσης ελεύθερο από την Τραμπζόνσπορ, Σλοβάκο αμυντικό, Τόμας Χιμποτσάν.
Η Σέντ Ετιέν, κι αυτή από τις παραδοσιακές δυνάμεις του Γαλλικού ποδοσφαίρου. Έφτασε μία φορά σε τελικό του τότε κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου όμως έχασε 1-0 από την Μπάγερν Μονάχου (με θαυμάσιο κτύπημα φάουλ του Φράντς Ροτ). Έκτοτε πέρασε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις (μάλιστα μία εξ αυτών πιάσθηκε ο Ουκρανός τερματοφύλακάς της, Λεβίτσκι να έχει πλαστό ελληνικό διαβατήριο, όπως και ο επιθετικός, βραζιλιάνος, Άλεξ και υποβιβάσθηκε για 2η φορά) και μόλις τα τελευταία χρόνια που γύρισε και στην μεγάλη κατηγορία, δείχνει αλλαγμένη. Για μεγάλα πράγματα σίγουρα δεν είναι. Αν καταφέρει και εξασφαλίσει έξοδο στην Ευρώπη θα έχει πετύχει. Προπονητής της παρέμεινε ο Ζαν Λουί Γκασέ ενώ απέκτησε τους Χαζρί (από Σάντερλαντ) ένας πολύ καλός μεσοεπιθετικός, τον μέσο Κολοντζιέτζακ (δανεικό από Τίγκρες) και τον Ζορζίνιο ελεύθερο από Σάβες.
Τέλος η Νις, με νέο προπονητή τον παλιό σπουδαίο χαφ των, Μίλαν, Άρσεναλ, Γιουβέντους, Ίντερ και Μάντσεστερ Σίτι τον Πατρίκ Βιεϊρά (διαδέχθηκε τον Λυσιέν Φάβρ) θα επιδιώξει να πάει μία ή και δύο θέσεις από την περυσινή (τερμάτισε 8η). Έχει ένα από τα ωραιότερα γήπεδα της χώρας, το «Allianz Riviera», χωρητικότητας 35.624 θεατών. Πήρε τον Αλγερινό αμυντικό, Γιουσέφ Ατάλ από την Κορτράικ. Τον μέσο, Ρεμί Γουολτέρ από την Τρουά. Τον αμυντικό, Ολιβιέ Μποσκαλί από τη Νιμ και τον επίσης, Αλγερινό επιθετικό, Μπενραχμά από τη Σατορού.
Από κει και πέρα δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια άλλη να παίξει κάποιο ρόλο…
Μάνος Σταραμόπουλος
Δημοσιογράφος – Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεων
Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHS
Ανταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball.com , Mundo Deportivo