Γιούργκεν, πλέον όλοι είναι «believers»
Είναι εκείνος που πανηγυρίζει λες και βλέπει μπάλα στο σαλόνι του. Εκείνος που μιλάει στους παίκτες σαν είναι πατέρας τους και ο άνθρωπος που έβαλε τη Λίβερπουλ στον δρόμο των τίτλων. Όπως είχε πει στην πρώτη του συνέντευξη στο νησί: «Είμαι ένας κανονικός τύπος από το Μαύρο Δάσος. Αν θέλετε μια ατάκα για αύριο στις εφημερίδες εντάξει, πείτε πως είμαι ο Normal One».
Σίγουρα το Λιγκ Καπ δεν είναι ο πιο εκθαμβωτικός τίτλος. Συγκεκριμένα, είναι ο τρίτος στη σειρά στην Αγγλία. Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι από ασήμι και μια ομάδα που είχε να το σηκώσει 10 ολόκληρα χρόνια δεν μπορούσε να τον... σνομπάρει.
«I want to turn the doubters to believers», είχε πει ο Γιούργκεν Κλοπ στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου όταν άφηνε τα «κιτρινόμαυρα» για να βάλει τα κόκκινα. Ο Γερμανός τεχνικός της Λίβερπουλ είχε, όχι ένα, αλλά πολλά βουνά να ανέβει.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Ανέλαβε μια ομάδα που... φυτοζωούσε με παίκτες λίγων δυνατοτήτων και έναν κόσμο που είχε πάψει να ελπίζει. Σε έξι χρόνια και τέσσερις μήνες άλλαξε την ιστορία. Κέρδισε τον κόσμο, επέλεξε εκείνος τους παίκτες με τους οποίους θα πάει μέχρι τέλους, βάζοντας φαρδιά - πλατιά, την υπογραφή του στο κλαμπ.
Μόνο ένας τρελός και ταυτόχρονα φιλόδοξος θα μπορούσε να αναλάβει το τιμόνι. Πίστεψε από την αρχή και το μόνο που ζήτησε ήταν να πιστέψουν και οι υπόλοιποι σε εκείνον. Κανείς δεν ήξερε τον Μανέ και τον Φαν Ντάικ. Οι Σαλάχ και Φιρμίνιο έγιναν στα χέρια του παίκτες τοπ κλάσης. Ταυτόχρονα, παίκτες από την ακαδημία, πήραν χρόνο και έγιναν βασικά γρανάζια της μηχανής.
Όταν όλοι φώναζαν για μεταγραφές από το πάνω... ράφι, εκείνος έκλεινε τα... αυτιά του. Ήξερε πως με υπομονή και πολλή δουλειά μπορούσε να δημιουργήσει το συγκρότημα που θα απέδιδε καρπούς. Χωρίς τις σούπερ προσθήκες. Άλλωστε του αρέσει η ομαδική δουλειά και όχι οι παίκτες - αστέρες.
Και όχι απλώς το κατάφερε αλλά πήρε τον καλύτερο βαθμό. Ένα Champions League, ένα Super Cup, ένα Παγκόσμιο Συλλόγων, μια Premier League και τώρα το Carabao Cup. Η συζήτηση για το αν είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο δεν θα σταματήσει. Ίσως είναι, ίσως και όχι. Πάντως είναι ο κόουτς με την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.
Είναι εκείνος που πανηγυρίζει λες και βλέπει μπάλα στο σαλόνι του. Εκείνος που μιλάει στους παίκτες σαν είναι πατέρας τους και ο άνθρωπος που επανέφερε τη Λίβερπουλ στον δρόμο των τίτλων. Όπως είχε δηλώσει όταν πάτησε το πόδι του στο νησί: «Είμαι ένας κανονικός τύπος από το Μαύρο Δάσος. Αν θέλετε μια ατάκα για αύριο στις εφημερίδες εντάξει, πείτε πως είμαι ο Normal One».
Για πρώτη φορά μετά το 1984, οι «κόκκινοι» διεκδικούν τέσσερα τρόπαια μέσα στη σεζόν. Στην Ευρώπη είναι αήττητοι και έχουν κάνει «άλμα» πρόκρισης μέσα στο Μιλάνο. Στην Αγγλία κατέκτησαν το Λιγκ Καπ, είναι έξι βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Σίτι (με ματς λιγότερο), ενώ την Τετάρτη (2/3) υποδέχονται την Νόριτς για το FA Cup.
Μπορεί στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου να σηκώσει και άλλα τρόπαια, μπορεί και όχι. Αυτό πάντως που μετράει για το κλαμπ και τους φίλους της Λίβερπουλ είναι η αλλαγή και η σωστή πορεία πλεύσης με τον Γερμανό «καπετάνιο».
Τους έχει κερδίσει με το σπαθί του και πλέον όλοι πιστεύουν. Η ατάκα του εκείνον τον Οκτώβρη του 2015 άλλαξε την ιστορία. Ο Κλοπ μπορεί πλέον να κάτσει αναπαυτικά στον καναπέ του, να χαμογελάσει και να πει «Ναι, τα κατάφερα» με τη γροθιά υψωμένη.
