Η κοροϊδία τέλος!

Το δεύτερο γκολ της Τζουργκάρντεν ξεκινά από καθαρό φάουλ πάνω στον Φώτη Ιωαννίδη, μαρκάρισμα από το οποίο οι Σουηδοί επανακτούν τη μπάλα και βγαίνουν στην αντεπίθεση. Ε και;

Ας υποθέσουμε πως τη μπάλα την έχανε κανονικά ο Ιωαννίδης, είναι αντίδραση σοβαρής ομάδας να αφήνει έναν παίκτη να κάνει κούρσα σαράντα μέτρων χωρίς να τον ανακόπτει κανείς και να δέχεται και ασίστ πάσα το κεντρικό αμυντικό της δίδυμο;

Είναι δυνατόν από όλα όσα έχουν γίνει σε ένα ολόκληρο ημίχρονο να απασχολούν τους «πράσινους» το φάουλ στον Ιωαννίδη και το χτύπημα στον Μλαντένοβιτς;

Κι αν τους απασχολεί τόσο, ποδόσφαιρο έχουν παίξει, γνωρίζουν πως μπορούν να απαντήσουν πάνω στη φάση. Ούτε αυτό δεν έκαναν. Μυξόκλαιγαν στον διαιτητή και τον βοηθό…

Το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό είναι η νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Η πεποίθησή τους πως ο, τι και να γίνει κανείς δεν θα έχει συνέπειες.

Ο μισθός θα πέσει, οι ίδιοι θα παίξουν την Κυριακή και η ζωή συνεχίζεται. Διότι ουδείς μπορεί να εξηγήσει διαφορετικά την ανεύθυνη νοοτροπία με την οποία επέστρεψαν στον αγωνιστικό χώρο της «Tele 2 Arena» στη Σουηδία μετά την ανάπαυλα του πρώτου μέρους. Μετά από όλα όσα έχουν συμβεί με τον Αλόνσο.

Η οβιδιακή τους μεταμόρφωση από μια κανονική, σοβαρή ομάδα, σε ομάδα… Αλόνσο φέρει την υπογραφή τους. Δεν υπάρχει θέμα κούρασης όταν οι παίκτες επιστρέφουν από τα αποδυτήρια και στα πρώτα πέντε λεπτά η Τζουργκάρντεν τους έχει βάλει μέσα στα δίχτυα.

Μια ομάδα με την ψυχολογία στα τάρταρα, με υπηρεσιακό προπονητή, με μεγάλη γκρίνια, με σημαντικότατες ελλείψεις, με δύο μόνο νίκες τον τελευταίο ενάμιση μήνα σε όλες τις διοργανώσεις.

Από αυτήν έχασαν οι «πράσινοι», που μόλις είδαν τους αντιπάλους τους να κλωτσάνε λίγο παραπάνω έκατσαν στην άκρη να περάσουν.

Κανείς δεν φοβάται για πιθανές συνέπειες και κανείς με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν θυσιάζεται, δεν πέφτει στη φωτιά για να σώσει μια μπάλα, μια κατοχή, να κόψει μια αντεπίθεση.

Είναι μια καταστροφική βαθμολογικά ήττα για τον Παναθηναϊκό η και τον οδηγεί σε μια σειρά από «πρέπει» από εδώ και πέρα για να μην μείνει εκτός Ευρώπης.

Αυτή τη στιγμή δεν τον παίρνει να στραβώσει κανένα από τα τρία εναπομείναντα παιχνίδια που έχει στο πρόγραμμά του: Ελσίνκι (εντός έδρας), Νιου Σεντς (εκτός έδρας) και Ντίναμο Μινσκ (εντός).

Ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να έχει νεκρά διαστήματα μέσα στα παιχνίδια του και δεν βρίσκει ισορροπία στο αμυντικό κομμάτι. Ωστόσο ήταν φλύαρος και ακίνδυνος και επιθετικά, αφού από το 17’ και μετά δεν έκανε ούτε μια τελική προσπάθεια!

Το δίδυμο Ουναΐ και Μπακασέτας μαζί είναι δυσλειτουργικό και απαγορευτικό για την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού, ενώ ο Τετέ με το αριστερό πόδι πάντα μαρκαρισμένο πλέον από τους αντιπάλους και χωρίς πλέον διάθεση να βοηθά στην άμυνα, θα πρέπει να μετατοπιστεί πίσω από τον Ιωαννίδη με δύο αμυντικά χαφ πίσω του.

Ο δε Μλαντένοβιτς είναι θαύμα που δεν έχει υποστεί θλάση μέχρι τώρα. Παίζει ακατάπαυστα από τις 30 Αυγούστου, όταν τραυματίστηκε ο Μαξ και «εξαφανίστηκε». Ας όψεται ο μεταγραφικός σχεδιασμός…

Ο Ρουί Βιτόρια πρέπει να αξιολογήσει και να συνεκτιμήσει πολλά πράγματα για να συνεφέρει αυτή την ομάδα. Να διαπιστώσει βασικά πρώτα ποιοι θέλουν να συμμετάσχουν ψυχή τε και σώματι σε αυτή την προσπάθεια και μετά να δει ποιοι μπορούν. Και δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου…