Από το «ατύχημα» στην καταστροφή

Είναι σίγουρο ότι οι 25.000 περίπου φίλοι του Ολυμπιακού που χαλάλισαν διακοπές και δροσιά του air condition για να βρεθούν στις «επάλξεις» του «Γ. Καραϊσκάκης», προκειμένου να συνδράμουν στην «καυτή» ατμόσφαιρα, ώστε να λυγίσει η Μακάμπι Χάιφα και να έρθει η πρόκριση στον 3^ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, θα μονολογούσαν, μεταξύ «γαλλικών» και... πειραιώτικων, αποχωρώντας ότι «αυτός δεν είναι Ολυμπιακός...».

Μόνο που, δυστυχώς για εκείνους -και το ελληνικό ποδόσφαιρο, συνολικά, που μένει για δεύτερη σερί σεζόν χωρίς εκπρόσωπο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση υπέρ το δέον πρόωρα- εδώ και έναν χρόνο, τουλάχιστον, αυτός είναι ο Ολυμπιακός...

Μια ομάδα προβληματική δημιουργικά, χωρίς ρυθμό, αυτοματισμούς ή αμυντικές σταθερές. Αυτά, άλλωστε, έφεραν προ εβδομάδος αντί ενός διπλού μια σοκαριστική (αλλά όχι άδικη, βάσει εικόνας) ισοπαλία, από την οποία δεν ανένηψε ποτέ ως οργανισμός.

Ακόμη κι έτσι έφτανε μια νίκη (ανεξαρτήτως σκορ) απέναντι στην πρωταθλήτρια Ισραήλ και όχι μόνο δεν κατάφερε να την πετύχει αλλά συνετρίβη, συντηρώντας τις «πελατειακές» του σχέσεις με τη Μακάμπι Χάιφα αλλά και όλες τις εκπροσώπους της χώρας από τις οποίες μετρά τρεις αποκλεισμούς πλέον...

Ο ίδιος Ολυμπιακός, άλλωστε, πέρσι αποκλείστηκε από τη Λουντογκόρετς στον 3^ο προκριματικό και τη φετινή σεζόν... κατάφερε να ξεπεράσει τον κακό του εαυτό, μένοντας... μετεξεταστέος ποδοσφαιρικά για ένα ακόμη καλοκαίρι. Ακόμη νωρίτερα. Τότε πολλοί μίλησαν για «ατύχημα», με την ομάδα να συμμαζεύεται αποκλείοντας τη Σλόβαν Μπρατισλάβας και φτάνοντας ως τα νοκ άουτ του Γιουρόπα Λιγκ, περνώντας ως δεύτερη από τον όμιλο της μετέπειτα τροπαιούχου Άιντραχτ Φρανκφούρτης, για να «τερματίσει» κόντρα στην Αταλάντα.

Χθες, όμως, με την αποκαρδιωτική εικόνα της ομάδας (διασωθείς του ναυαγίου μόνο ο Βρσάλικο) μοιάζει να τερματίστηκε η «ερυθρόλευκη» καριέρα κάποιων και όχι μόνο εντός των τεσσάρων γραμμών. Οι αποδοκιμασίες στην αλλαγή του Ελ Αραμπί και τα συνθήματα υπέρ του... Φορτούνη είναι φανερό ποιον στοχοποιούν. Τα τέσσερα χρόνια στο σύγχρονο φούτμπολ ισοδυναμούν με ισάριθμους ποδοσφαιρικούς... αιώνες. Οι σχέσεις φθείρονται.

Και προαπαιτούμενο του Ολυμπιακού, πλέον, είναι η πρώιμη ετοιμότητα στη σεζόν. Και από αυτό πόρρω απέχει η ομάδα. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος υπαίτιος ο προπονητής. Αλλά δεν είναι και άμοιρος ευθυνών...