Σαλ-ΑΧ, ΚαρβΑΧάλ, Κουρτου-ΑΧ...

Μέχρι να αρχίσει ο τελικός της Λίβερπουλ με την Ρεάλ, στην ΕΠΟ έτριβαν τα χέρια τους για τη διοργάνωση της UEFA. Και στην ελληνική αστυνομία για την... «αποτελεσματικότητα» της γαλλικής. Ο τελικός άρχισε κάποια στιγμή, δεν είχε βέβαια και... δεύτερη διακοπή για κανά μισάωρο όπως στον δικό μας στο Κύπελλο, αλλά έμοιαζε με αγώνα στην Ελλάδα όπου το φαβορί έπαιζε στην έδρα του, έκανε τη μία τελική μετά την άλλη, είχε πάνω από είκοσι, αλλά ο αντίπαλος γκολκίπερ είχε κατεβάσει ρολά. Και η Ρεάλ στην κόντρα, βέβαια, δεν είναι καμία ελληνική ομάδα...

Ο Κλόπ δεν έβαλε καθόλου τον Τσιμίκα παρόλο που ο Ρόμπερτσον δεν ήταν αυτός που έπρεπε, αλλά η αποθέωση που γνωρίζει ο Έλληνας μπακ στην Αγγλία ίσως φτάνει και περισσεύει μέχρι τώρα. Βέβαια, ήταν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία συμμετοχής σε έναν τελικό και όσο μ.Χ. προφήτες μπορεί να είναι κάποιοι, το πιθανότερο μοιάζει πως επιθετικά ο Κώστας θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο για την Λίβερπουλ σε αυτό το ματς.

Η Λίβερπουλ έμεινε με το ΑΧ. Κι ο Μο ΣαλΑΧ ειδικότερα που με κάθε τρόπο απείλησε την αντίπαλη εστία. Με πλασέ, με σουτ από μακριά, με κεφαλιές, με κοντινά τελειώματα σαν τη φάση στη ΦΩΤΟ. Αλλά ο Κουρτου...ΑΧ ήταν ανίκητος. Ήταν η βραδιά του γκολκίπερ που έπιασε το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο και μετά ήξερε ότι θα τα πιάσει όλα. Η φάση που ο Σαλάχ στοπάρει με το αριστερό μια «σαραντάρα» μπαλιά, ήταν δείγμα κλάσης και ίσως η πιο θεαματική στιγμή του αγώνα, αλλά για τον Αιγύπτιο ήταν μια σεζόν που δεν θέλει να θυμάται. Με σοβαρές ήττες και απώλειες σε διοργανώσεις με την Λίβερπουλ αν και είχε φτάσει μέχρι την πηγή. Στο Παρίσι ο Κουρτουά έκοψε την... ύδρευση. Με την Εθνική, ο Σαλάχ δεν πήρε το αφρικανικό Κύπελλο και κυρίως δεν θα πάει Μουντιάλ, από την παλιοπαρέα του Μανέ. Ο οποίος στον τελικό ξεκίνησε σούπερ, είχε μεγάλο κενό, τελείωσε με πολλές προσπάθειες, δεν μπόρεσε να κάνει όσα είναι ικανός...

Η απόδοση του Κουρτουά τα σκέπασε όλα. Μόνο που ο τρόπος που αγωνίστηκε ο ΚαρβαΑΧάλ στο δεξί άκρο της Ρεάλ ήταν υπόδειγμα για τη θέση. Απίθανο ματς από τον πέντε φορές πρωταθλητή Ευρώπης. Όπως και η κλάση του Μόντριτς αστείρευτη. Η βοήθεια του Κασεμίρο (παρά τα δύο σοβαρά λάθη του) ανεκτίμητη. Η προσωπικότητα του Κρος φάνηκε και στο γήπεδο και μετά. Στις δηλώσεις στη γερμανική τηλεόραση, όταν αντέδρασε με αποχώρηση και ειρωνεία στις ερωτήσεις του συμπατριώτη του. Δημοσιογραφικά ήταν σωστές οι ερωτήσεις, αλλά μόλις έχει τελειώσει ο τελικός σέβεσαι λίγο περισσότερο τον συμπατριώτη σου ποδοσφαιριστή που μόλις είχε νικήσει ξανά...

Ήταν ωραίος τελικός, τον απολαύσαμε και στην Ελλάδα. Για το θέαμα σε στιγμές, για την τακτική των δύο σπουδαίων τεχνικών, για την κλάση παικτών σε όλες τις γραμμές. Άλλοι το χάρηκαν περισσότερο γιατί νίκησε η ομάδα τους, άλλοι λιγότερο επειδή έχασε. Κάποιοι, όπως προαναφέραμε, πανηγύριζαν προτού αρχίσει ο τελικός του Champions League επειδή «ανακατωσούρα γίνεται και αλλού, όχι μόνο στα μέρη μας». Στο τέλος μπορεί να χάρηκαν και επειδή το ματς έληξε 1-0, όπως και ο δικός μας τελικός στο Κύπελλο...