Στο χέρι του Ολυμπιακού και πάλι!

Τα πράγματα για τον Ολυμπιακό είναι απλά. Σε έναν όμιλο «θανάτου» στο Champions League με Σίτι, Πόρτο και Μαρσέιγ όχι μόνο έχει βάσιμες ελπίδες για να προκριθεί στο Europa League αλλά αυτός είναι το αφεντικό.

Στο χέρι του Ολυμπιακού και πάλι!

Ο αγώνας του Ολυμπιακού στη Μασσαλία με αντίπαλο τη Μαρσέιγ είναι βέβαιο πως αύριο μεθαύριο θα διδάσκεται για το πώς μια ομάδα -στην προκειμένη περίπτωση αυτή του Πειραιά- μπορεί να χάσει έναν αγώνα χωρίς κανείς να το... καταλάβει.

Ούτε καν η αντίπαλη, διότι ακόμη και οι Γάλλοι ενδεχομένως μετά το τέλος της αναμέτρησης να μην μπορούσαν και οι ίδιοι να συνειδητοποιήσουν το πώς πήραν το τρίποντο κόντρα στον Ολυμπιακό. Ένα τρίποντο που τους κρατά στο κόλπο της τρίτης θέσης, με τους νταμπλούχους Ελλάδας βέβαια να κρατούν την τύχη στα... πόδια τους, εξαιτίας του υπέροχου χθεσινού τέρματος του Μαντί Καμαρά. Αυτό κάνει για την ώρα τη διαφορά.

Τα πράγματα λοιπόν για τον Ολυμπιακό είναι απλά. Σε έναν όμιλο «θανάτου» με Σίτι, Πόρτο και Μαρσέιγ όχι μόνο έχει βάσιμες ελπίδες για να προκριθεί στο Γιουρόπα Λιγκ αλλά αυτός είναι το αφεντικό. Κερδίζει την Πόρτο στον Πειραιά και συνεχίζει, χωρίς να ενδιαφέρεται για το τι θα γίνει στην Αγγλία, εκεί όπου η Μαρσέιγ θα παίξει με τη Μάντσεστερ Σίτι. Και όμως, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε από χθες να σφραγίσει το εισιτήριο για το Γιουρόπα, αφού μετά την ισοπαλία της Πόρτο με τη Σίτι δεν θα είχε καμία τύχη να συνεχίσει στο Τσάμπιονς Λιγκ ακόμη κι αν κέρδιζε χθες.

Μετά το πρώτο... άχρωμο δεκάλεπτο βρήκε τα πατήματά του και πήγε τον αγώνα εκεί όπου ακριβώς ήθελε. «Πάγωσε» τον ρυθμό, κράτησε την μπάλα και έψαξε σωστά και χωρίς «τρέλα» τις δικές του καλές στιγμές, προσέχοντας πάντα την άμυνά του, με τους Μπουχαλάκη, Εμβιλά να είναι «βράχοι» μπροστά από την τετράδα της άμυνας και να δίνουν πάντα τις βοήθειες που πρέπει στους ακραίους μπακ Ραφίνια, Χολέμπας. Οι δυο τελευταίοι ανέβαιναν με... μέτρο και φυσικά είχαν πάντα πίσω όταν φυσικά χρειαζόταν και τους Φορτούνη, Βρουσάι, Καμαρά που επέστρεφαν και δεν είχαν το μυαλό μόνο στην επίθεση και στο πώς θα «ταΐσουν» τον Ελ Αραμπί.

Ο Καμαρά βέβαια είχε και τον διπλό ρόλο που τον παίζει καταπληκτικά να παίζει και κοντά στον Μαροκινό φορ και να πιέζει την αντίπαλη άμυνα. Με αυτήν την άψογη τακτική από τον Πέδρο Μαρτίνς ο Ολυμπιακός όχι μόνο βρήκε τις στιγμές που ήθελε και σκόραρε με τον Καμαρά αλλά το βασικότερο είναι πως σε έναν εκτός έδρας αγώνα, στην έδρα της Μαρσέιγ που καιγόταν για το τρίποντο, δεν πιέστηκε...

Το σκηνικό δεν άλλαξε ούτε στο β’ ημίχρονο και γι’ αυτό λέμε πως ο Ολυμπιακός έχασε από το... πουθενά και χωρίς κανείς να το καταλάβει.

Η Μαρσέιγ χωρίς να πατήσει την περιοχή του Σα, χωρίς να απειλήσει, χωρίς να πιέσει, χωρίς να... πιάσει από τον λαιμό τους Πειραιώτες έστω και για πέντε λεπτά, κατάφερε να γυρίσει τον αγώνα και να πάρει τη νίκη. Το αχρείαστο πέναλτι του Σισέ στο ξεκίνημα της επανάληψης έβαλε ξανά στο κόλπο τους Γάλλους (1-1) που και πάλι μετά το τέρμα της ισοφάρισης δεν έδειξαν ικανοί να δημιουργήσουν προβλήματα. Ε, κάπου εκεί ήρθε ακόμη ένα πέναλτι, που ο διαιτητής Μανθάνο ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΠΟΤΕ, αλλά χωρίς κανέναν δισταγμό έδειξε την άσπρη βούλα και... έστησε τον Ολυμπιακό και τον Σα στα εννέα μέτρα.

Ο Παγέ πήρε το «δώρο», δεν λάθεψε και κράτησε ζωντανή την ομάδα του απέναντι στους «ερυθρόλευκους» που στην επανάληψη μπορεί να μην πιέστηκαν, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είχαν ανάλογη εμφάνιση με αυτήν του πρώτου ημιχρόνου.