Ο Φαμπιάν Εστάι στο «ΦΩΣ» για Αλέφαντο, Λίμπρεχτς και το δοκάρι στην Τούμπα

Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μένουν στη συνείδηση του κόσμου, διότι έμειναν για πολλά χρόνια σε μία ομάδα. Άλλοι γιατί κατέκτησαν πολλούς τίτλους και ήταν πρωταγωνιστές στις επιτυχίες. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει για τον Φαμπιάν Εστάι. Η εικόνα του Χιλιανού είναι πολύ ζωντανή στις μνήμες των οπαδών του Ολυμπιακού. Έμεινε στον Πειραιά περίπου 1,5 χρόνο, αλλά έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του. Ακόμα και σήμερα μνημονεύεται αυτό το σπουδαίο «δεκάρι» που είχε πάρει το 1993 ο Σωκράτης Κόκκαλης, όταν και ανέλαβε τις τύχες του Ολυμπιακού.

Το «ΦΩΣ» εντόπισε τον Φαμπιάν Εστάι στο Μεξικό, εκεί όπου ζει μόνιμα και εργάζεται ως σχολιαστής του FOX Sports. Ο Χιλιανός μάς άνοιξε την καρδιά του και ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του για λογαριασμό των αναγνωστών του «ΦΩΤΟΣ».

Γυρίζει τον χρόνο πίσω και μοιράζεται μαζί μας ωραίες ιστορίες. Πώς ήρθε στην Ελλάδα, τον τρόπο που έφυγε, τη φιλία του με τον Ιβάν Ζαμοράνο, θυμάται το ντεμπούτο του με την ερυθρόλευκη φανέλα, στάζει μέλι για τον Βασίλη Καραπιάλη. Ο Φαμπιάν Εστάι έκανε ό,τι ήθελε με την μπάλα, αλλά τώρα αξίζει να τον απολαύσετε στη μεγάλη του συνέντευξη στο «ΦΩΣ». Τα λόγια είναι περιττά, ας αφήσουμε να μιλήσει ο σπουδαίος Χιλιανός, ο οποίος λέει ωραία πράγματα, σπουδαίες ιστορίες και φοβερές ατάκες για την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό.

-Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς για την Ελλάδα;

Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι για την Ελλάδα είναι ο Ολυμπιακός. Είναι η μεγαλύτερη ομάδα σε αυτήν την όμορφη χώρα. Μία χώρα με εξαιρετική ομορφιά και υπέροχο φαγητό. Είχα υπέροχες αναμνήσεις και είναι μεγάλη μου τιμή που έπαιξα στην καλύτερη ομάδα της Ελλάδας.

-Το 1993 ο Ολυμπιακός ξόδεψε πολλά χρήματα για να γίνει η μεταγραφή σου. Τι θυμάσαι από εκείνες τις συζητήσεις, πώς πείστηκες να έρθεις στην Ελλάδα;

Αποφάσισα να έρθω στην Ελλάδα γιατί με ζήτησε μία σημαντική ομάδα που ήταν πολύ ισχυρή και στην Ευρώπη. Τότε δεν βρισκόταν στην καλύτερη στιγμή της, αλλά ήθελε να επιστρέψει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ήμουν στο ελβετικό ποδόσφαιρο, αλλά ήθελα να παίξω σε μία ομάδα που θα συμμετείχε στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ. Γι’ αυτό αποφάσισα να πάω σε μία τόσο μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός.

-Τι πιστεύεις ότι έφταιξε εκείνα τα χρόνια και ο Ολυμπιακός με καλούς ποδοσφαιριστές δεν κατακτούσε τον τίτλο;

Τότε είχαμε πράγματι πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, ενώ είχε έρθει και ο Ίλια Ίβιτς. Είχαμε εξαιρετικούς Έλληνες παίκτες που έπαιξαν και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις ΗΠΑ. Νομίζω ότι δεν είχαμε κάποια συνέπεια στην τεχνική κατεύθυνση. Δηλαδή, κατά την παραμονή μου στην ομάδα αλλάξαμε 4-5 προπονητές σε μικρό διάστημα. Νομίζω ότι αυτό δεν βοηθάει. Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτός ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν ήμασταν πρωταθλητές.

-Το πρώτο σου παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν εντυπωσιακό και ο κόσμος σε έβαλε αμέσως στην καρδιά του. Τι θυμάσαι από εκείνον τον αγώνα;

Ο πρώτος μου αγώνας με τον Ολυμπιακό ήταν απέναντι στον Λεβαδειακό. Είχα πολύ καλή απόδοση και σημείωσα γκολ. Ήταν ένα ντεμπούτο-όνειρο. Όλα πήγαν καλά εκείνη τη μέρα και φάνηκε ότι θα είχα μία άλλη σχέση με τους οπαδούς. Είναι εντυπωσιακοί οι οπαδοί. Έχω μεγάλη αγάπη και σεβασμό γι’ αυτούς. Πάντα με υποστήριζαν, από το πρώτο μου παιχνίδι.

-Αυτό το τρομερό σουτ στην Τούμπα που η μπάλα πήγε στο δοκάρι έχει μείνει στο μυαλό όλων…

Δυστυχώς δεν μπήκε εκείνο το γκολ. Πρέπει να πω όμως ότι μερικές φορές ο φανατισμός είναι πολύ παράλογος. Το να θέλεις να κερδίζει η ομάδα σου με οποιοδήποτε κόστος νομίζω ότι δημιουργεί μία άσχημη κατάσταση. Ελπίζω να μη συμβεί ξανά. Όχι μόνο σε παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, αλλά και με οποιονδήποτε.

-Ο Νίκος Αλέφαντος ήταν ένας προπονητής που είχε πολύ καλή άποψη για σένα και σε είχε πάντα στην ενδεκάδα…

Μου άρεσε πολύ που μου είχε μεγάλη εμπιστοσύνη και αυτό ήταν αμοιβαίο. Είχα σε μεγάλη εκτίμηση τον κ. Αλέφαντο. Πάντα είχαμε πολύ καλή επικοινωνία και μιλάγαμε πολύ. Είχε μεγάλη εμπιστοσύνη σε μένα και νομίζω ότι μαζί του ήταν οι καλύτερες στιγμές μου στον Ολυμπιακό.

-Τι πρόβλημα υπήρχε με τον Τάις Λίμπρεχτς μετά την απομάκρυνση του Νίκου Αλέφαντου; Ξέρουμε ότι κάτι είχε συμβεί στο παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα. Είναι αλήθεια αυτό;

Το πρόβλημα με τον Λίμπρεχτς ήταν ότι υπήρχε διαφορά φιλοσοφίας. Έπαιξα σε ολόκληρο το πρώτο παιχνίδι, στο δεύτερο παιχνίδι με έβαλε στο δεύτερο ημίχρονο. Στο τρίτο παιχνίδι ήμουν στον πάγκο και στο τέταρτο παιχνίδι δεν με πήρε καν μαζί. Ήμουν στο στάδιο και του μίλησα. Υπήρχε μία περίπλοκη κατάσταση μαζί του. Μου είπε τότε ότι ήμουν ο καλύτερος παίκτης που είχε, αλλά ότι δεν μπορούσα να παίξω στο τακτικό κομμάτι.

Μαζί του είχα πολλές αντιπαραθέσεις μιλώντας πρόσωπο με πρόσωπο. Του είπα τότε ότι «δεν σου αρέσουν οι παίκτες από τη Λατινική Αμερική και ότι έχεις πρόβλημα ρατσισμού». Του το είπα πρόσωπο με πρόσωπο. Μετά από αυτό μίλησα με τον πρόεδρο της ομάδας και του είπα ότι ήθελα να φύγω εξαιτίας όλης αυτής της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί. Δεν αισθανόμουν καλά και ήθελα να φύγω.

-Πικράθηκες φεύγοντας από τον Ολυμπιακό;

Ήταν δύσκολο να φύγω. Ήμουν πολύ χαρούμενος στην Ελλάδα. Η ζωή στην Αθήνα είναι υπέροχη και το αθλητικό κέντρο ήταν εξαιρετικό. Είχα πολύ καλή σχέση με τους συμπαίκτες μου και ένιωθα την αγάπη των οπαδών. Ένιωσα αγάπη και σεβασμό. Ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση. Για όλα αυτά φταίει ο Λίμπρεχτς.

Είχα συμβόλαιο και ήθελα να παίξω πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό. Ήθελα να γίνω πρωταθλητής με τον Ολυμπιακό. Ήθελα να είμαι πρωταγωνιστής και σημαντικός στα πρωταθλήματα που κατέκτησε η ομάδα μετά από εμένα. Ήθελα να είμαι μέρος των πρωταθλημάτων και ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

-Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες στον Ολυμπιακό;

Θα ήταν άδικο να αναφερθώ σε κάποιον συγκεκριμένα. Όλοι ήταν εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές.

Το τελευταίο σου παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν κόντρα στον Παναθηναϊκό. Τι θυμάσαι από εκείνο το ματς;

Το να παίζεις εναντίον του Παναθηναϊκού είναι πάντα πολύ ωραίο. Έπρεπε να κερδίσουμε εκείνο το παιχνίδι με ένα ωραίο γκολ. Είναι πάντα διαφορετικό να παίζεις κατά του Παναθηναϊκού, να παίζεις ένα ντέρμπι. Πρόκειται για παιχνίδι που το ζεις διαφορετικά απ’ όλα τα υπόλοιπα. Αυτά τα ματς τα παίζεις με την καρδιά και τα παίζεις για την περηφάνια σου. Εναντίον του Παναθηναϊκού έκανα πολύ καλά παιχνίδια και αποτελέσματα.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σου σε ελληνικό γήπεδο;

Ήταν ένα παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Στην Ελλάδα με έπαιζαν man to man και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ μού είχαν κάνει πολλά φάουλ με την ανοχή του διαιτητή. Ήταν ένας από τους πιο δύσκολους αγώνες μου όσο έμεινα στην Ελλάδα με πολλά σκληρά φάουλ. Ένα άλλο παιχνίδι, δεν θυμάμαι ακριβώς σε ποιο γήπεδο ήταν, αλλά μου έκανε εντύπωση γιατί πήρε την μπάλα ο αέρας και την πήγε στο βουνό που βρισκόταν πίσω από το τέρμα. Γενικά στην Ελλάδα υπήρχε μεγάλος φανατισμός στα γήπεδα. Οι περισσότεροι αντίπαλοι, όμως, με αντιμετώπισαν πολύ καλά, αλλά αυτά τα ματς μού έχουν μείνει στο μυαλό.

Από την ατμόσφαιρα στο παλιό Καραϊσκάκη τι θυμάσαι;

Ήταν κάτι υπέροχο αυτό που γινόταν στο παλιό Καραϊσκάκη. Τότε βέβαια ο κόσμος δεν ήταν τόσο κοντά στον αγωνιστικό χώρο όπως τώρα, αλλά δεν σταματούσαν να σε ενθαρρύνουν και να σε υποστηρίζουν. Ήταν πολύ όμορφο στάδιο, κάτι μοναδικό. Άλλαξε πολύ το γήπεδο και έγινε πολύ όμορφο. Βλέπω καμιά φορά βίντεό μου με γκολ και ντρίμπλες στο Καραϊσκάκη και αισθάνομαι νοσταλγία. Έχω σημαντικές αναμνήσεις σε αυτό το γήπεδο και μου έρχονται συχνά στο μυαλό.

Έχεις έρθει ξανά στην Ελλάδα από τότε που έφυγες;

Δεν είχα την ευκαιρία να επιστρέψω στην Ελλάδα. Άφησα πολύ καλούς φίλους. Μου άρεσαν η χώρα, το φαγητό, οι άνθρωποι και η αγάπη τους. Μου άρεσαν όλα όσα έζησα σχεδόν δύο χρόνια που ήμουν στον Ολυμπιακό. Έχω υπέροχες αναμνήσεις από την Ελλάδα. Φυσικά θέλω να επιστρέψω μία μέρα και να παρακολουθήσω από κοντά ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Γιατί αποφάσισες να γίνεις σχολιαστής και όχι προπονητής ή κάτι άλλο πιο κοντά στο ποδόσφαιρο;

Ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα γίνω προπονητής. Οι συνθήκες που διαμορφώνονται μέσα από τη ζωή με ανάγκασαν να εργάζομαι στην τηλεόραση. Έντεκα χρόνια εργάζομαι στο Μεξικό για την αθλητική τηλεόραση.

Τον Ολυμπιακό τον παρακολουθείς τώρα;

Φυσικά και παρακολουθώ τον Ολυμπιακό. Εργάζομαι στο FOX Sports στο Μεξικό και όταν ο Ολυμπιακός συμμετέχει στο Τσάμπιονς Λιγκ ή στο Γιουρόπα Λιγκ μερικές φορές σχολιάζω τους αγώνες του. Πάντοτε λέω ότι έζησα στην Ελλάδα και σε μία υπέροχη πόλη όπως είναι η Αθήνα.

Ξέρω ότι δεν ήθελες να σταματήσεις το ποδόσφαιρο πριν από τα 40 σου. Τελικά γιατί το έκανες;

Σταμάτησα στα 38 μου το ποδόσφαιρο. Για μένα ήταν μία πολύ δύσκολη απόφαση και σκέφτηκα να φύγω εγώ από το ποδόσφαιρο πριν φύγει εκείνο από εμένα. Την τελευταία φορά που έπαιξα είχα μία ασίστ, έφτιαξα ένα γκολ. Πάντοτε τα χαρακτηριστικά μου ήταν να βοηθάω τους συμπαίκτες μου και να δημιουργώ καταστάσεις για γκολ. Αυτό έκανα και στο τελευταίο μου παιχνίδι.

Ο καλύτερός σου φίλος, ο Ιβάν Ζαμοράνο, έχει κάνει τρομερή καριέρα στην Ευρώπη. Ποια ήταν η διαφορά ανάμεσα σε σένα και σε εκείνον και δεν μπόρεσες και εσύ να κάνεις κάτι ανάλογο;

Ο Ιβάν έχει βαφτίσει τη μία από τις κόρες μου. Έχουμε μία μεγάλη φιλία. Τον βοήθησα πολύ να παίξει στο Μεξικό που έπαιζα κι εγώ. Είναι μία φιλία πολλών ετών. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 κρατάει, από την εθνική ομάδα της Χιλής. Καταφέραμε να παίξουμε μαζί σε συλλογικό επίπεδο το 2000.

Ο Ιβάν ήταν σκόρερ, σκόραρε πολλά γκολ. Αυτή ήταν η μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και σε μένα. Ίσως ήμουν λιγότερο τυχερός γιατί θα μπορούσα να παίξω σε πρωταθλήματα όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Ήταν διαφορετικές οι εποχές.

Τότε στην Ιταλία για παράδειγμα μπορούσαν να παίξουν μόνο τρεις ξένοι. Είμαι όμως χαρούμενος με όσα έκανα στην Ελλάδα και πολύ χαρούμενος γι’ αυτά που έκανα στην Ελβετία όπου πέτυχα και πολλά γκολ. Ίσως στον Ολυμπιακό έπρεπε να έχω περισσότερη υπομονή γιατί πάντα ήθελα να παίξω, αλλά η άφιξη του Λίμπρεχτς μού έδειξε ότι δεν μπορούσα να μείνω άλλο στην Ελλάδα.

Δυστυχώς γι’ αυτόν τον λόγο δεν μπορούσα να μείνω άλλο. Μετά από αυτό κατάφερα κι έκανα καριέρα για δέκα χρόνια στο Μεξικό. Τρεις φορές βγήκα ο καλύτερος παίκτης στο Μεξικό. Κανένας άλλος ποδοσφαιριστής από τη Χιλή δεν κατάφερε κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό είμαι πολύ περήφανος.

Ο Χόρχε Μπερμούδες είναι καλός σου φίλος και είχε παίξει στον Ολυμπιακό. Τι σου είπε για τον Ολυμπιακό;

Με τον Χόρχε κάναμε μεγάλη φιλία στην Αμέρικα ντε Κάλι στην Κολομβία. Ήταν ένας υπέροχος παίκτης. Μου είπε για την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Είχε επίσης υπέροχες αναμνήσεις από τον Ολυμπιακό. Είναι εξαιρετικός μου φίλος και ακόμα έχουμε πολύ καλή επαφή. Επίσης εργάζεται σε αθλητικά Μέσα. Νομίζω ότι όποιος μπορεί να παίξει στον Ολυμπιακό έχει πάντα τις καλύτερες αναμνήσεις από ένα μεγάλο κλαμπ, που είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.

Συμφωνείς με την άποψη ότι ο Καραπιάλης ήταν το τελευταίο «δεκάρι» στην Ελλάδα;

Φυσικά. Ο Καραπιάλης ήταν σπουδαίος παίκτης. Μπορούσαμε να παίζουμε μαζί. Μερικές φορές έπαιζε εκείνος, μερικές εγώ. Πολλές φορές παίζαμε και μαζί και συμπληρώναμε ο ένας τον άλλον πολύ καλά. Ήταν υπέροχος παίκτης, υπέροχος φίλος. Τον θυμάμαι με στοργή. Ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες παίκτες που είδα στην Ελλάδα.

Θεωρείς ότι υπάρχουν πλέον «δεκάρια» στο ποδόσφαιρο;

Σήμερα υπάρχουν πολύ λίγοι παίκτες με τα δικά μου χαρακτηριστικά. Είναι πιο δύσκολο να παίξεις με την πλάτη στο τέρμα. Οι πιο κοντοί ποδοσφαιριστές σήμερα παίζουν περισσότερο στα πλάγια ή παίζουν κατά μέτωπο με την εστία. Προσωπικά μου αρέσει πολύ ο Αζάρ, ο οποίος είναι ένας από τους τελευταίους ποδοσφαιριστές με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Ο Ίσκο θα μπορούσε να είναι ένας άλλος τέτοιος ποδοσφαιριστής, αλλά πολύ λιγότερο. Το ποδόσφαιρο εξελίσσεται και είναι πιο φυσικό και τεχνικό. Γι’ αυτό και υπάρχουν λιγότερα «δεκάρια». Το ποδόσφαιρο έχει γίνει πιο γρήγορο τώρα. Είναι πιο δύσκολο να ελέγξεις την μπάλα. Ο Αζάρ και ο Ίσκο είναι δύο παίκτες που προσωπικά μου αρέσουν πολύ. Έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με τα δικά μου. Έχουν ελευθερία και κινούνται κατά μέτωπο στην επίθεση.

Γιατί επέλεξες να ζήσεις στο Μεξικό;

Επέλεξα να ζήσω στο Μεξικό γιατί είναι μία χώρα που μου ταιριάζει πολύ. Είναι μία χώρα που λατρεύει το ποδόσφαιρο και σέβεται την καριέρα των ποδοσφαιριστών. Το πρωτάθλημα εδώ στο Μεξικό είναι πολύ ανταγωνιστικό και είχα κάνει σπουδαία πράγματα. Κατέκτησα δύο φορές το πρωτάθλημα και τρεις φορές αναδείχθηκα πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής.

Οι συνθήκες για να ζήσεις σε αυτήν τη χώρα βελτιώθηκαν πολύ. Μου δόθηκε η ευκαιρία να εργαστώ στην αθλητική τηλεόραση και είμαι πολύ χαρούμενος που ζω στο Μεξικό. Έχω τρεις κόρες Μεξικάνες και οι ρίζες μου είναι σε αυτήν τη χώρα. Αυτοί ήταν οι κύριοι λόγοι που επέλεξα να ζήσω στο υπέροχο Μεξικό.

Δεν πηγαίνεις καθόλου στη Χιλή;

Έζησα μεταξύ Χιλής και Μεξικού ταξιδεύοντας συνεχώς από τη μία χώρα στην άλλη για δύο χρόνια. Στη Χιλή δεν υπήρχαν αυτά που μου πρόσφεραν στο Μεξικό. Το Μεξικό είναι μία χώρα με περισσότερους από 125 εκατομμύρια ανθρώπους και το ποδόσφαιρο είναι εθνικό άθλημα. Είναι κοντά στην Ελλάδα για να καταλάβεις.

Ο κόσμος κάνει ινδάλματα και εδώ ποδοσφαιριστές και τραγουδιστές. Είναι θαυμάσιο γιατί σε σέβονται και σε κάνουν είδωλο. Η Χιλή είναι μικρή χώρα και δεν υπήρχε η δυνατότητα να συνεχίσω την καριέρα μου στα Μέσα Ενημέρωσης ως αναλυτής ποδοσφαίρου. Αποφάσισα να μείνω εδώ, παρά το γεγονός πως το μεγαλύτερο κομμάτι της οικογένειάς μου ζει στη Χιλή.

Στον Ολυμπιακό είχε παίξει και ο Άλαν Πουλίδο. Νομίζεις ότι αδικήθηκε στην Ελλάδα;

Είναι ένας πολύ καλός επιθετικός και πρόσφατα ήταν ο κορυφαίος σκόρερ. Είναι διαφορετικά τα πρωταθλήματα. Εδώ είναι πιο μικρό το πρωτάθλημα, δεν είναι τόσο μεγάλο όσο στην Ελλάδα. Για μένα ήταν ένα σημαντικό βήμα για τον Άλαν που έπαιξε στον Ολυμπιακό. Δεν είναι εύκολο να παίξεις στην Ελλάδα, είναι περίπλοκο. Νομίζω ότι τον βοήθησε πολύ και τον άλλαξε πολύ.

Υπάρχει κάποιος παίκτης από το Μεξικό ή από τη Χιλή που θα μπορούσε να παίξει τώρα στον Ολυμπιακό;

Στο Μεξικό υπάρχουν πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να παίξουν στον Ολυμπιακό. Το πρωτάθλημα της Χιλής δεν το παρακολουθώ τόσο συχνά επειδή η δουλειά μου είναι επικεντρωμένη στο Μεξικό. Σήμερα στο Μεξικό υπάρχουν 25 ποδοσφαιριστές από τη Χιλή. Αυτό δείχνει ότι πλέον το ποδόσφαιρο της Χιλής έχει αλλάξει και για τον Ολυμπιακό θα μπορούσε να είναι μία ελκυστική αγορά. Πλέον μπορεί να υπάρχει εικόνα και από το πρωτάθλημα της Χιλής και στον Ολυμπιακό μπορούν να το κοιτάξουν για να βρουν ταλαντούχους ποδοσφαιριστές.

Κλείνοντας, θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο του Ολυμπιακού;

Σας θυμάμαι με πολλή αγάπη. Έχω μεγάλη θαυμασμό για εσάς και σας έχω μέσα στην καρδιά μου. Ελπίζω να επιστρέψω μία μέρα και να μπορέσω να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι του αγαπημένου μου Ολυμπιακού από το Καραϊσκάκη. Σας στέλνω μία μεγάλη αγκαλιά με πολλή αγάπη και πολλές αναμνήσεις. Ο φίλος σας ο Φαμπιάν δεν σας ξεχνάει.