Ανδρέας Μαυρομάτης, ο «Ποιητής» της Θύρας 7 στο «ΦΩΣ»: «Επιβάλλεται το No Politica στα γήπεδα»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Ανδρέας Μαυρομάτης είναι ο θρυλικός «ποιητής» της Θύρας 7. Τον αγαπάνε οι παλιοί και οι νέοι, έχει βγάλει ιστορικά συνθήματα στα γήπεδα, και έχει πάει 120 ταξίδια με τον Ολυμπιακό εκτός έδρας! Σχεδόν δεν έχει χάσει ταξίδι. Και τώρα θα πάει στην Τσεχία παρ' ότι είχε ένα σοβαρό ατύχημα πριν λίγο καιρό. Δεν τον έχω ξαναβγάλει.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 20/7/2019

Πώς αρχίζει η ιστορία;

Πρώτο ματς που είδα από κοντά τον Ολυμπιακό ήταν επί Χούντας 1972-1973. Με τη Σέλτικ. Με τον πατέρα μου. Μας είχε βρει εισιτήρια ο Ατίλιο! Όταν είδα το «Ναό» ερυθρόλευκο, έπαθα πλάκα. Εκεί άρχισα να πωρώνομαι με τον Ολυμπιακό. Η σφραγίδα μπήκε λίγο μετά που πήγα στην Πάτρα με την Άντερλεχτ, στο 3-0 με τον Παλοτάι. Η αδικία που υπέστη ο Ολυμπιακός σε εκείνο το ματς, με σημάδεψε.

Η πρώτη σου εκδρομή στο εξωτερικό με τον Ολυμπιακό;

Το 1979 με τη Νάπολη, πάλι με τον Ατίλιο! Είχαμε πάει 8.000 Ολυμπιακοί! Στο μουσείο του Ολυμπιακού έχει φωτογραφίες από εκείνη την εκδρομή. Πρέπει να σου πω ότι έχω φυλάξει όλα τα εισιτήρια των αγώνων από τις εκδρομές, και αν ενδιαφέρεται το μουσείο, θα μπορούσα να τα δώσω.

Τα ταξίδια σου είναι όλα για το ποδόσφαιρο;

Όχι. Γύρω στα 95 είναι για το ποδόσφαιρο, τα υπόλοιπα είναι για μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο. Ιστορία έγραψε η εκδρομή στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ στο μπάσκετ, με το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Ο Ιωαννίδης είχε πάθει πλάκα μαζί μου.

Γιατί;

Είχα βγάλει ένα ποίημα 45 στροφές! Το είχαμε μοιράσει στο πλοίο σε 2.500 φωτοτυπίες για να το μάθουν όλοι οι Ολυμπιακοί! Είχαμε βάλει καράβι από τον Πειραιά να πάει στη Χάιφα! Το καράβι «Βεργίνα». Μέσα είχε ντισκοτέκ, είχα πάρει το μικρόφωνο και τραγουδούσαμε αυτό που έγραψα για να το μάθουν οι οπαδοί μας. Καπνογόνα ανάβανε στο πλοίο!

Δεν θα το πούμε εδώ διότι πρώτον είναι τεράστιο και δεύτερον έχει πολλές βρισιές για τον Παναθηναικό.

Το είχε ακούσει ο Γιάννης Ιωαννίδης και είχε τρελαθεί! Ήρθε και μας είπε «αυτό ρε μάγκες αποκλείεται να το έγραψε απλός οπαδός. Το θέλω σε φωτοτυπίες να το έχω»! Και του το δώσαμε σε φωτοτυπίες. Εκείνη η εκδρομή ήταν αξέχαστη, όχι μόνο γιατί πατήσαμε τον Παναθηναϊκό, αλλά και γιατί πρώτη φορά είχαμε έλεγχο διαβατηρίων στη θάλασσα! 2-3 μίλια πριν φτάσουμε στην ακτή, το πλοίο έριξε άγκυρα και ήρθαν οι Ισραηλινοί της Μοσάντ με φουσκωτά, έκαναν έλεγχο διαβατηρίων και μας αποβίβασαν με βάρκες! Στο λεωφορείο έτυχε να κάτσει δίπλα μου ο γνωστός δημοσιογράφος, ο Καρύδας. Μου λέει «εσύ είσαι ο περίφημος ποιητής»; Του λέω «ναι». Και μου λέει «τιμή μου που σε γνωρίζω».

Το πιο αγαπημένο σύνθημα που έχεις βγάλει;

«Δεν είμαστε καλά, δεν έχουμε μυαλό, είμαστε άρρωστοι με τον Ολυμπιακό». Πολλά συνθήματα έχουν μπινελίκια και δεν θες να τα πούμε. Ειδικά τους ΠΑΟΚτσήδες τους είχα περιλάβει μέσα στην Τούμπα όταν κάναμε για πρώτη φορά εκδρομή εκεί ύστερα από χρόνια. Είχαν παγώσει με αυτά που ακούγανε από τους Ολυμπιακούς μέσα στο σπίτι τους. Πρέπει να το πω όμως για να είμαι δίκαιος. Πολλά συνθήματα που έχω βγάλει, έχουν αντιγραφεί με παραλλαγές από Παναθηναϊκούς και ΑΕΚτσήδες, μόνο οι ΠΑΟΚτσήδες δεν έχουν κλέψει.

Έχω λάβει μία φωτογραφία που είσαι νέο παιδί, με γυαλιά, και σε έχουν οι εφημερίδες μαζί με άλλους συλληφθέντες!

Ήταν με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο το 1983 που αποβλήθηκε ο Άλμπερτσεν. Είχαν γίνει μεγάλα επεισόδια. Η αστυνομία δεν ήταν δίκαιη, τότε έλυνε και έδινε ο Βαρδινογιάννης, το είχαμε πει και στο δικαστήριο που έγινε 2 χρόνια μετά και αθωωθήκαμε. Συνελλήφθησαν σε εκείνο το ματς 106 άτομα εκ των οποίων 2 ήταν Παναθηναϊκοί, 103 ήταν Ολυμπιακοί και ένας ήταν μαυραγορίτης! Μέσα στους 103 συλληφθέντες Ολυμπιακούς ήμουν κι εγώ. Στη δίκη τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει. Ήταν μέσα στο δικαστήριο 500 Ολυμπιακοί και ο Ατίλιο κάθε λίγο και λιγάκι έπαιζε τη σάλπιγγα, δίκη δεν μπορούσε να γίνει! Και να σου πω κάτι;

Πες μου.

Τότε τσακωνόσουν στο γήπεδο. Όχι όπως τώρα που δίνουν ραντεβού στους δρόμους σε άσχετες ώρες και σε άσχετα σημεία -κάτι το οποίο είναι ανισόρροπο. Υπάρχουν πολλά που έχουν χαλάσει. Ένα από αυτά είναι ότι όταν παίζει ο Ολυμπιακός στο εξωτερικό, δεν βάζουν πια πούλμαν που είναι πιο φθηνά, αλλά δίνουν τις εκδρομές σε πρακτορεία και πάνε αεροπορικώς πιο ακριβά. Εγώ όλα τα ταξίδια τα έχω πληρώσει από την τσέπη μου και με πονάει, δεν πάω ταξίδια με τον Ολυμπιακό τσάμπα... Επίσης δεν μου αρέσει που έχει μπει η πολιτική στο ποδόσφαιρο. Ο καθένας έχει μια ιδεολογία. Άλλος μπορεί να είναι αριστερός, άλλος δεξιός, άλλος ακροδεξιός ή κεντρώος, όμως στο γήπεδο πρέπει να εφαρμόζεται το no politica. Ξέρεις τι ξύλο έπεσε προχθές με τη Νότιγχαμ στη ΘΥΡΑ 7; Το μισό πέταλο έπαιζε ξύλο μεταξύ τους!

Δεν ήθελα να το γράψω αυτό.

Τα άσχημα πρέπει να καυτηριάζονται. Μπροστά μου έγινε το σκηνικό και τους έβαλα χέρι διότι τους παλιούς τους σέβονται. Και θέλω να το γράψεις.

Δεν έγινε για πολιτικά πάντως.

Όχι. Έγινε για ασήμαντο λόγο. Ένας από μία παρέα έσπρωξε κατά λάθος έναν άλλο από άλλη παρέα, ήρθανε στα λόγια και άρχισε μια κλωτσοπατινάδα απίστευτη. Αυτά δεν μου αρέσουν καθόλου και πρέπει να σταματήσουν. Είμαστε όλοι Ολυμπιακοί και πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Το 1979 ήμουν μέσα στους 50 πρώτους που φτιάξαμε τον ΣΑΦΟΠ και το κίνημα του Ολυμπιακού που έγραψε ιστορία, με Αλαμάνα, με εκδρομές 100 πούλμαν, με σπάσιμο του αποκλεισμού Σαλιαρέλη που είχε κλείσει τη ΘΥΡΑ 7. Όταν ήρθε ο Κόκκαλης έκανε ένα λάθος: Και θέλω να το γράψεις, παρ' ότι τον θεωρώ ως τον μεγαλύτερο πρόεδρο στην ιστορία του Ολυμπιακού. Μάζεψε πολύ κόσμο στην ΠΑΕ με αποτέλεσμα το κίνημα να φεύγει από το ρομαντικό και να πηγαίνει προς το επαγγελματικό. Κι εγώ δούλεψα στην ΠΑΕ κάποια χρόνια, ήξερα τον Πέτρο από 5 χρονών διότι ήταν γείτονας, και του έλεγα «αυτό που κάνετε είναι σαν Λερναία Ύδρα, θα φτάσετε σε ένα σημείο που δεν θα το ελέγχετε το πράγμα». Θα τα γράψεις αυτά που λέω.

Ο «Υποβρύχιος» στο ΦΩΣ: «Έτσι πέθανε ο Ατίλιο»!

Μην τα σκαλίζουμε αυτά, έπρεπε να μαζευτεί η κατάσταση γιατί είχε γίνει χάος. Έχεις κινδυνεύσει σε εκδρομή;

Τρεις φορές. Η μία ήταν με τους φασίστες της Ντιναμό Κιέβου πρόσφατα. Με πέτυχαν μόνο μου στο δρόμο 100 άτομα και ήρθαν να μου την πέσουν. Τους είπα στα αγγλικά «αυτό που κάνετε δεν έχει αξία, 100 εναντίον ενός», και δεν με πείραξαν, τους επηρέασα. Αρχές δεκαετίας του '80 που παίζαμε με την Κραϊόβα, οι Ρουμάνοι τότε πεινούσαν. Όλοι μαλλιάδες εμείς τότε. Χάσαμε 3-0, φεύγει η αστυνομία, κατεβαίνουμε ένα δρόμο σαν τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, λέω «πολλή ησυχία έχει και δεν μου αρέσει». Ξαφνικά βγαίνουν από όλες τις πλευρές και μας την πέφτουν, δώσαμε ξύλο και φάγαμε. Το πιο επικίνδυνο όμως ήταν πρόσφατα με τη Σπόρτινγκ, δεν το περιμέναμε από Πορτογάλους.

Τι έγινε;

Οι δικοί μας είχαν σπάσει ένα μπαρ 1 χιλιόμετρο μακριά από το γήπεδο. Και ψάχνουν οι της Σπόρτινγκ Ολυμπιακούς να εκδικηθούνε. Είμαι με 10 Ολυμπιακούς και δεν ξέραμε τι είχε γίνει πριν. Έρχονται 70-80 άτομα με πέτρες και σιδερογροθιές, μένω μόνος μου, μου σπάνε το κεφάλι, πάω στο νοσοκομείο και μου κάνουν 35 ράμματα. Μου λένε οι γιατροί «ξέχνα το ματς, και δεν θα πας και στην Ελλάδα, πρέπει να νοσηλευτείς εδώ τις επόμενες μέρες». Τους λέω «θα μου πληρώσετε εσείς το αεροπορικό εισιτήριο που θα χάσω»; Μου είπαν μόνο με υπογραφή μου ότι αναλάμβανα την ευθύνη θα έφευγα από το νοσοκομείο. Υπογράφω και πάω και στο γήπεδο! Μπαίνω στο 3ο λεπτό του αγώνα με μπανταρισμένο κεφάλι, πονούσα πολύ, έτρεχε αίμα.

Και τώρα θα πας στην Τσεχία.

Δευτέρα πρωί φεύγουμε μέσω Βιέννης. Παρ' ότι στις 22 Μάη είχα σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή, πέρασε ένας με κόκκινο και πήδηξα από τη μηχανή, με βρήκε στο πόδι και μου έσπασε 4 δάχτυλα. Είχα το πόδι σε γύψο αλλά θα πάω στην Τσεχία. Ο Ολυμπιακός είναι η ιστορία της ζωής μας.

Μου είπε ένας φίλος να σε ρωτήσω για μια μασέλα και για φουσκωμένα μάγουλα. Τι ιστορίες είναι αυτές;

Παίζουμε με τη Βιέννα το 1989. Πριν πάμε εκεί είχα κάνει διακοπές με έναν φίλο που έχει πεθάνει τώρα. Είχε ξεχάσει το διαβατήριό του και το είχα κρατήσει. Φεύγοντας με τον Ολυμπιακό μπέρδεψα τα διαβατήρια και πήρα το δικό του αντί το δικό μου. Τότε γίνονταν έλεγχοι διαβατηρίων στα σύνορα. Πλησιάζουμε Γιουγκοσλαβία, λέει ο Λιοφάγος στο πούλμαν «δώστε μου τα διαβατήρια να τα συγκεντρώσω για τον έλεγχο». Δίνω το δικό μου, κοιτάει τη φωτογραφία ο Γιάννης και μου λέει «με άλλου το διαβατήριο ταξιδεύεις»; Λέω «τι λες ρε»; Όντως είχα κάνει λάθος. Ο φίλος μου ήταν χοντρός και εγώ αδύνατος. Γίνεται ο έλεγχος στο πούλμαν, πάω και κάθομαι πίσω-πίσω που ήταν πιο σκοτεινά και φουσκώνω τα μάγουλά μου για να μοιάζω στο φίλο μου το χοντρό! Όλο το πούλμαν κόντευε να ξεσπάσει σε γέλια. Τελικά περάσαμε χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι.

Και η άλλη ιστορία με τη μασέλα;

Παίζαμε με τη Σέριφ, τότε είχα μια θήκη σαν μασέλα. Λέει ο οδηγός του πούλμαν ότι σταματάμε για φαγητό. Βγάζω τη θήκη για να φάω άνετα. Με πιάνει να πάω τουαλέτα, την αφήνω πάνω στο τραπέζι. Όταν γύρισα, οι άλλοι βιάζονταν να φύγουν, και ξεχνάω τη μασέλα. Λίγα χιλιόμετρα μετά το παίρνω χαμπάρι και λέω στον οδηγό να γυρίσουμε! Μου λέει «ξέχνα το, περάσαμε τα σύνορα». Παίρνει ο οδηγός τηλέφωνο στο μαγαζί και ζητάει να μου φυλάξουν τη μασέλα να την πάρουμε στον γυρισμό. Όταν γυρίσαμε όμως το μαγαζί ήταν κλειστό. Και η μασέλα πουθενά. Έχασα έτσι 500 ευρώ για τον Ολυμπιακό.

Πες μου την περιοχή σου.

Μπραχάμι, Άγιος Δημήτριος.

Κουμάντο στη ΘΥΡΑ 7 ποιος κάνει τώρα;

Δυνατοί σύνδεσμοι είναι οι MISSFITS στην Καλλιθέα, η Ηλιούπολη, το Μπραχάμι, η Αργυρούπολη.

Και τα Καμίνια.

Εννοείται, πάντα τα Καμίνια.

Άκης Βαρδαλάκης: «Ο Αττίλιο ήταν μορφή, κοπάναγε και κανέναν με τη σάλπιγγα»

Πες μου για τον διάδοχο του Ατίλιο.

Τον Νίκο τον ξέρω από μικρό παιδί που ήταν. Μεγάλωσε στα χέρια μας. Τον αισθάνομαι αδερφό. Ένα παλικάρι πολύ σεβάσμιο. Και ψυχάρα, τον έχω δει σε σκηνικά. Ο πατέρας του είχε μανάβικο στο Παγκράτι, δουλευταράς, ο Νίκος τον βοηθούσε. Παντρεύτηκε μία κοπέλα που αγαπούσε από το Γυμνάσιο, την Αφροδίτη. Έκανε τρία παιδάκια και το ένα από αυτά ξέρει τρομπέτα, τον προορίζει για διάδοχο.

Αγαπημένος παίκτης σου;

Ο Δεληκάρης, ο Υβ, ο Ρομαίν, ο Κελεσίδης. Ο Αναστόπουλος γιατί δεν πούλησε τον Ολυμπιακό. Κόλλημα είχα και με τον Μάικ Γαλάκο.

Του είχατε αδυναμία τότε στην 7, ε;

Πάρα πολύ. Και για αυτό όταν τον πήρε ο Παναθηναϊκός, πήγαμε πρώτη αγωνιστική στην Πάτρα που παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και τα σπάσαμε. Δεν μπορώ να μην αναφέρω στους αγαπημένους παίκτες τον Τζιοβάνι, τον Ριβάλντο. Και τον Καρεμπέ.

Πώς τα βλέπεις φέτος;

Δεν μπορώ να πω τίποτα. Διότι τραυματίστηκε ο Φορτούνης που είναι ο καλύτερος παίκτης μας. Ο Βαλμπουενά είναι παικταράς αλλά έχει και μια ηλικία, θα τραβήξει πολύ κουπί. Πιστεύω ότι δεν θα μπούμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ διότι είναι τρεις προκριματικοί γύροι, αλλά θα μπούμε στους ομίλους του ΟΥΕΦΑ. Και για να πάρουμε το πρωτάθλημα δεν ξέρω αν πρέπει να «πουλήσουμε» την Ευρώπη... Όπως έγινε με τον ΠΑΟΚ πέρσι... Είναι πάρα πολλά τα ματς, είναι σαν να παίζεις τρεις γύρους πρωταθλήματος αντί για δύο. Κάτι ήθελα να σου πω για τον Ατίλιο.

Νίκος Στυλιανέσης: Η ζωή με τον Ατίλιο - Το χρίσμα της διαδοχής

Πες μου.

Είχε και μελανά σημεία, τα γνωρίζω. Όμως έδωσε τη ζωή του για τον Ολυμπιακό. Τον έχω δει στην Καβάλα να κατουράει αίμα από το ξύλο που του είχαν ρίξει.

Μου είπαν ότι όταν παίζει ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη έρχεσαι από το πρωί στο γήπεδο.

Ναι. Όπως παλιά. Τον Γιάννη τον Υποβρύχιο τον γνωρίζω δεκαετίες. Παίζω και μουσική στο μαγαζί του απέναντι από το γήπεδο. Με τους Άγγλους τώρα είχε εκατοντάδες άτομα στο μαγαζί.

Τσουκαλάς: Αυτός ήταν ο Αττίλιο - Γνωριμία με δύο... φάπες και πώς πήγαν τους φανατικούς στη Θύρα 7

Ποιοι είναι οι πιο αγαπημένοι σου στη ΘΥΡΑ 7 από τους παλιούς;

Ο Τόλης ο Κοράκης. Και ο Νίκος ο Γκιράπας.

Πες μου για την κατάληψη της Νέας Φιλαδέλφειας.

Δεκέμβριος του 1979, προπονητής μας Τόζα Βεσελίνοβιτς. 0-1, γκολ στο '27 ο Κοκολάκης. Έχουμε πάει στην έδρα της ΑΕΚ από τις 9.30 το πρωί και μπαίνουμε με ντου στην σκεπαστή! Στην εξέδρα των φανατικών της ΑΕΚ. Όταν ήρθαν οι ΑΕΚτσήδες δεν μπορούσαν να μπούνε! Και αναγκαστικά πήγαν στην 21. Στους δε Παναθηναϊκούς έχουμε έρθει από τον Λυκαβηττό και τους έχουμε χώσει μέσα στην 13. Μιλάμε για την παλιά ΘΥΡΑ 7 με τον Γιάννη τον Λιοφάγο, τον Λάμπρο τον Σοκολατένιο, τον Γιώργο τον ΟΥΦΟ και τον αδερφό του τον Άκη, τον Δαβουρλή και τα άλλα παιδιά.