Από τους πανηγυρισμούς στα «καντήλια», ένας μήνας δρόμος!
Πώς μια ομάδα που γνωρίζει την αναγνώριση των οπαδών της στις καλές, γίνεται «μαύρο πρόβατο» στις άσχημες!
Να συμφωνήσουμε ότι για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό οι απαιτήσεις των οπαδών είναι τεράστιες. Είναι τέτοιο το μέγεθος του συλλόγου και τόσος ο κόσμος που υποστηρίζει την ομάδα που δεν πρέπει να μας προκαλούν και τόσο μεγάλη εντύπωση οι αντιδράσεις έπειτα από μια «στραβή».
Τον τελευταίο μήνα τα τμήματα του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού, είναι σε κακά «φεγγάρια». Οι ομάδες δεν τραβάνε, κάποιες ήττες είναι αχώνευτες και οι οπαδοί έχουν βαλθεί να τα ισοπεδώσουν όλα, στο βωμό της «αρρώστιας» τους για την ομάδα του Πειραιά. Μια βόλτα στα social media νομίζω πείθει τον καθένα για του λόγου μας το αληθές!
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Η αρχή έγινε στο μπάσκετ
Μέχρι πριν ένα περίπου μήνα οι οπαδοί του Ολυμπιακού ήταν πανευτυχείς για τα αποτελέσματα που είχε η ομάδα τους στο μπάσκετ. Οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ βρίσκονταν στην 5η θέση της Euroleague και άπαντες ονειρεύονταν τη στιγμή που θα έκαναν κράτηση για τη Βιτόρια, εκεί όπου θα διεξαχθεί το φετινό Final Four. Ξαφνικά, η ομάδα έγινε άνω - κάτω. Το «βαρύ» πρόγραμμα της Euroleague σε συνδυασμό με τα όσα έγιναν πριν και μετά το ματς κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό (η διαρροή του ηχητικού του Πρίντεζη από τον ιδιοκτήτη της «πράσινης» ΚΑΕ, η αποχώρηση από το ΟΑΚΑ στο ημίχρονο και ο πόλεμος που άνοιξε με ΕΟΚ και ΚΕΔ) αποσυντόνισαν ίσως τον σύλλογο που πλέον βρίσκεται στην 7η θέση της κατάταξης και βλέπει ακόμα και την είσοδό του στην οκτάδα να εξελίσσεται σε «Γολγοθά».
Ο κόσμος αντέδρασε με ποικίλους τρόπους. Ναι μεν στηρίζει την προσπάθεια της διοίκησης να «ρίξει» το σύστημα που πολεμά λυσσαλέα τον Ολυμπιακό, ωστόσο παρατηρούνται και αντιδράσεις που ίσως να μην αξίζουν στους παίκτες, το τεχνικό τιμ και τη διοίκηση του Ολυμπιακού.
Ακολούθησε το ποδόσφαιρο...
Στην ποδοσφαιρική ομάδα το κακό ξεκίνησε μετά τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Πριν από αυτό το ματς οι οπαδοί ήταν ευχαριστημένοι, έγραφαν παντού ότι οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, όμως η ήττα από τον δικέφαλο του βορρά και ο τρόπος με τον οποίο αυτή ήρθε, ήταν από αυτές που χαρακτηρίζουμε «αχώνευτες».
Ο Ολυμπιακός λίγες μέρες μετά αποχαιρέτησε το Europa League, ενώ το κακό τρίτωσε με τον αποκλεισμό στο Κύπελλο Ελλάδας από τη Λαμία. Και ξαφνικά, η ομάδα που παίζει την καλύτερη μπάλα μετατράπηκε σε ένα «τσίρκο», ο προπονητής πρέπει να φύγει, οι ποδοσφαιριστές επίσης και πάει λέγοντας...
Ευθύνες φυσικά και υπάρχουν και καλό είναι να γίνεται κριτική σε μια ομάδα, αρκεί αυτή να είναι καλοπροαίρετη. Ο Ολυμπιακός τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στο μπάσκετ διανύει ένα κρίσιμο μονοπάτι και στην προσπάθεια της ανασύνταξης τους θέλει όλους δίπλα του. Με πρώτους και καλύτερους τους οπαδούς του.
Πόση «αγάπη» αντέχεις;
Για επίλογο, θέλω να σας διηγηθώ μια ιστορία από τα παλιά τα χρόνια:
Ήταν τα λεγόμενα «πέτρινα χρόνια» του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο. Ο κολλητός μου ο Κώστας ήταν «αρρωστάκι» με τον Ολυμπιακό. Ο πατέρας του λοιπόν, επίσης Ολυμπιακός, είχε ένα ηλεκτρολογείο στο Παγκράτι. Μια μέρα ο Παντελής στο σχολείο είχε βγάλει το... λάδι του Κώστα στην καζούρα. Του έλεγε συνεχώς ότι δεν θυμάται από πότε έχει να πάρει πρωτάθλημα η ομάδα του και άλλα τέτοια, πλάκες που γίνονταν συχνά στις αρχές της δεκαετίας του '90. Ο Κώστας λοιπόν, απογοητευμένος από τους παίκτες του Ολυμπιακού πήγε στον πατέρα του και του είπε: «Μπαμπά, δεν πάει άλλο. Είναι άχρηστοι. Εγώ δεν μπορώ να πηγαίνω στο σχολείο και να μου κάνουν όλοι πλάκα. Θα γίνω Παναθηναϊκός».
Ο κύριος Χρήστος δεν το σκέφτηκε πολύ πριν του απαντήσει: «Οι μεγάλες αγάπες Κωστάκη, φαίνονται στα δύσκολα. Ποτέ να μην παρατήσεις κάτι που αγαπάς όταν δεν είναι στα πάνω του. Αυτό δείχνει ότι δεν μπορείς να αγαπάς. Και να μην βρίζεις την ομάδα σου για κανένα λόγο. Πήγαινε τώρα σπίτι και αύριο το πρωί, πριν φύγεις για το σχολείο να πας στον Βαρδινογιάννη να σου δώσει χρήματα για την τυρόπιτα σου»...
Ο Κώστας είναι πλέον 40 χρονών και ακόμα τραγουδάει για τον Ολυμπιακό. Και στις νίκες και στις ήττες. Εσείς που βρίζετε επειδή μάθατε μόνο σε τίτλους και μεγαλεία, πόσο αντέχετε να αγαπάτε;