Μάκης Χαλκίδης: Στο «ΦΩΣ» ο άνθρωπος που έγραψε το «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Έκανα μία έρευνα για το ποιος έγραψε το «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό». Το τραγούδι των Ολυμπιακών που καθιερώθηκε, είναι ένα τραγούδι χωρίς ούτε μία υβριστική λέξη, δεν έχει μίσος κατά των αντιπάλων και γι’ αυτό το τραγουδάνε όλοι, από το γήπεδο μέχρι το γραφείο, από τα σχολεία ως τα σπίτια μέσα, μεγάλοι και μικρά παιδιά, άντρες και γυναίκες.

Έπειτα από πάρα πολλά τηλέφωνα, πολλές πηγές, διασταύρωση, ψάξιμο, είναι στάνταρ ότι αυτό το παλικάρι που θα διαβάσετε είναι ο στιχουργός του ολυμπιακού τραγουδιού. Σεμνός, τόσα χρόνια δεν έχει ξαναμιλήσει, δεν έψαξε ποτέ αναγνώριση. Έχει μία ενδιαφέρουσα ιστορία. Εγώ έφτασα σε εκείνον, δεν ήρθε αυτός σε εμένα. Είναι ο Μάκης Χαλκίδης. Παιδί μετανάστριας.

Και αφού τελειώσαμε τη συνέντευξη, την άλλη μέρα σε επικοινωνία μας μου είπε κάτι προορισμένο να μείνει μεταξύ μας, το οποίο όμως με άγγιξε και του ζήτησα να το βάλω στη συνέντευξη. Μου είπε «βάλτ' το». Αρχίζω λοιπόν με το τελευταίο.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 13/5/2022

Για πρώτη φορά μιλάς δημόσια;

Ναι, για πρώτη φορά βγαίνει το ποιος έγραψε το τραγούδι. Να σου πω κάτι; Δεν θα την έδινα αυτήν τη συνέντευξη αν δεν ήταν το «ΦΩΣ». Ειλικρινά σου το λέω αυτό. Ενδέχεται να έμαθα περισσότερα γράμματα ελληνικά από το «ΦΩΣ», παρά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Με θυμάμαι παιδάκι οκλαδόν στο πάτωμα, να είναι η εφημερίδα τεράστια για το ύψος μου, να την ανοίγω και να τη διαβάζω.

Έχουμε τελειώσει τη συνέντευξη, αλλά να το βάλω μέσα κι αυτό; Είναι τιμητικό γιατί ήσουν παιδί μεταναστών και πριν από μισή ώρα μού έλεγε ο γιος μου ότι η διπλανή του στη Β’ Δημοτικού τού είπε πως η μάνα της είναι από άλλη χώρα και δεν μπορεί να τη βοηθάει στα μαθήματα στο σχολείο.

Ναι, βάλ' το. Είναι μεγάλο θέμα ο ρατσισμός. Τα παιδιά είναι σκληρά, δεν καταλαβαίνουν. Επειδή δεν ήξερα τη γλώσσα στην πρώτη τάξη, με βαράγανε. Με το που άρχισα κι εγώ να τα βαράω, φώναξε η δασκάλα τη μάνα μου στο σχολείο να της πει ότι ο γιος της βαράει τα παιδάκια... Ευτυχώς έμαθα γρήγορα τα ελληνικά και διήρκεσε λίγο ο ρατσισμός. Θέλει μεγάλη προσοχή σε αυτές τις ηλικίες, γιατί οι παιδικές ψυχές στιγματίζονται.

Στη συνέντευξη δεν σε ρώτησα για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Λόγω της ρωσικής καταγωγής σου δεν ήθελα, αλλά δεν αισθάνομαι σωστός. Πες μου λοιπόν και γι’ αυτό το θέμα την άποψή σου.

Ούτε με τον Πούτιν ούτε με τον Ζελένσκι, αλλά με τις λαϊκές δημοκρατίες στην Ανατολική Ουκρανία, οι οποίες βίωσαν από το 2014 σε μικρογραφία αυτό που βιώνει τώρα η Ουκρανία.

Πόσων χρόνων είσαι;

33.

Τους στίχους του «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό» πότε τους έγραψες;

Το 2006 σε ηλικία 17 χρόνων! Μέσα στην τάξη του Λυκείου.

Ποιο Λύκειο; Ποια περιοχή;

Το 54 στα Σεπόλια. Εκεί γράφτηκαν οι στίχοι, στο τελευταίο θρανίο.

Κάπου εκεί πήγαιναν σχολείο οι Αντετοκούνμπο;

Ο Θανάσης πήγαινε στο διπλανό σχολείο ακριβώς! Και έπαιζε μαζί του μπάσκετ και ο Γιάννης πού και πού.

Εσύ πού μεγάλωσες; Από πού είσαι;

Μεγάλωσα στα Πατήσια, ήρθα από τη Ρωσία 5 χρόνων με μάνα Ρωσίδα μετανάστρια. Είμαι και από πατέρα Ρώσο, όμως ήρθε η μάνα μου χωρισμένη και το Χαλκίδης είναι το επίθετο του πατριού μου. Ο πατριός μου Έλληνας, μεγάλωσα σαν Έλληνας, πήγα σε όλα τα ελληνικά σχολεία, με ακούς πώς μιλάω τα ελληνικά. Χρόνια πολλά κιόλας.

Για ποιο πράγμα;

Είχαμε την επέτειο για τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη με την άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας. 20 εκατομμύρια Σοβιετικοί νεκροί.

Ολυμπιακός πώς έγινες;

Γνώρισε η μητέρα μου τον πατριό μου, ο οποίος ήταν φανατικός Ολυμπιακός. Το πρώτο ματς που είδα στο γήπεδο ήταν με τον Παπουτσέλη στο Καραϊσκάκη! Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός. Την πρώτη χρονιά που επέστρεψε ο Ολυμπιακός στα πρωταθλήματα μετά τα «πέτρινα χρόνια». Καταλαβαίνεις...

Πόσων χρόνων ήσουν;

8 χρόνων.

Φαντάζομαι δύσκολα παιδικά χρόνια.

Φτώχεια, εξαθλίωση στη Ρωσία τότε, γιατί καλωσορίσαμε τον καπιταλισμό... Ήρθα 5 χρόνων με τη μητέρα μου εδώ, η οποία ήρθε μετανάστρια για δουλειά.

Τι δουλειά έκανε εδώ;

Στα πανηγύρια δούλευε. Ο πατέρας μου ήταν πανηγυρτζής. Πάγκος με παιχνίδια, κοσμήματα, έως τώρα. Στα πανηγύρια. Κι εγώ από μικρός στο μεροκάματο να βοηθάω.

Το «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό» πώς βγήκε;

Ήμασταν ένα παρεάκι συγκεκριμένο. Στους ULTRAS. Ξέρει ο οπαδικός χώρος τι ήταν οι ULTRAS, ένας ιντερνετικός σύνδεσμος, τι είχαμε κάνει, πώς ψάχναμε να φέρουμε νέα πράγματα στην εξέδρα, χορογραφίες, μεγάλες σημαίες, πλακάτ, τα κορεό με τις χορογραφίες, είχαμε τη νοοτροπία 90 λεπτά φωνή. Ψάχναμε πολλές ιδέες από την Αργεντινή, πολύ Ερυθρό Αστέρα. Και θέλαμε ένα σύνθημα χωρίς μπινελίκια. Ένα σύνθημα καθαρά Ολυμπιακό.

Συνέχισε την εξιστόρηση, θέλω την ιστορία με λεπτομέρειες.

Βρήκαμε τον ρυθμό που τον τραγουδούσαν οι οπαδοί του Ερυθρού Αστέρα, το είχαν πάρει από ένα γνωστό ξένο τραγούδι, είπαμε «ωραίος ρυθμός, να βρούμε και τους ελληνικούς στίχους τώρα». Στα σερβικά ήταν εντελώς διαφορετικοί οι στίχοι. Το παίρνω εγώ στο Λύκειο στο τελευταίο θρανίο, όρεξη για μάθημα δεν είχα, όρεξη πολλή για Ολυμπιακό είχα, και το έγραψα.

Πες μου για τον «Τσίτσου».

Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε εκείνο το παρεάκι. Έχει πεθάνει, στον ύπνο του πέθανε, συγκλονιστήκαμε όλοι, δεν είχε θέμα με ναρκωτικά, ήταν υγιέστατος, πέθανε στα 36 του στον ύπνο του. Ο Βασίλης. Όλοι τον ήξεραν ως «Τσίτσου», ήταν το παρατσούκλι του το ιντερνετικό. Ένας αγνός ιδεολόγος Ολυμπιακός, αυτός έτρεχε το σάιτ των ULTRAS, ασχολιόταν πολύ με την εξέδρα, υπήρχε και φόρουμ στο οποίο ανταλλάζαμε ιδέες, τρέχαμε και κάναμε πρόβες στο Καραϊσκάκη. Εκείνο το παρεάκι έβγαλε κι άλλα γνωστά συνθήματα. «Τα καπνογόνα παίρνουνε φωτιά, τα τύμπανα βαράνε δυνατά», αυτό το έβγαλε ο Γιώργος που έκανε κερκίδα μια εποχή, διότι ψάχναμε ένα σύνθημα για όταν μπαίνει στο γήπεδο η ομάδα. Άλλο σύνθημα που βγήκε από εκείνο το παρεάκι ήταν το «θυμάμαι ακόμα ήμουνα παιδάκι». Καθώς και «το μυαλό μου έχω χάσει, μια ζωή μαζί σου έχω περάσει». Τραγούδια ωραία χωρίς βρισιές.

Πότε πρωτοακούστηκε στο γήπεδο το «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό» που έγραψες εσύ;

Ήταν σε ένα ματς γυναικών του Ολυμπιακού στο βόλεϊ, όταν η ομάδα ήταν στην Α2, στον Ρέντη. Ήμασταν στο γήπεδο 20 άτομα. Πρωτοφωνάχτηκε σε μεγάλη κλίμακα με πολύ κόσμο κάποιες μέρες αργότερα, στο αντρικό βόλεϊ του Ολυμπιακού που παίζαμε με τον Ηρακλή. Με γεμάτο πέταλο. Από εκεί άρχισαν να το μαθαίνουν όλο και πιο πολύ και φούντωσε. Το αστείο είναι ότι το πρωτοφωνάζαμε συνεχώς 20 άτομα για να μαθευτεί, ο Γιώργος ο αδελφός του «Τσίτσου» είχε κολλήσει και κατά λάθος φώναζε «όπου πας εσύ θα 'μαι πάντα εγώ να σου τραγουδώ», ενώ το αρχικό ήταν «όπου πας εσύ θα 'μαι πάντα εκεί να σου τραγουδώ». Κι έτσι έμεινε το «εγώ» αντί για το «εκεί».

Οι ULTRAS γιατί σταμάτησαν;

Έσπασε το παρεάκι. Δεν σταμάτησαν όλοι μαζεμένοι, ο καθένας έκοψε τη δική του χρονική στιγμή.

Έπαιξε ρόλο ο θάνατος του «Τσίτσου»;

Όχι, είχε διαλυθεί ήδη το παρεάκι. Διαφωνήσαμε με πολλά, τα οποία δεν θέλω να αναλύσω. Είχαμε φτιάξει και περιοδικό ULTRAS που ήταν κάθε μήνα σε όλους τους συνδέσμους με τη βοήθεια του Μίμη από το PORTO LEONE και των άλλων παιδιών.

Πώς σου ήρθε η ιδέα για αυτά τα λόγια στο τραγούδι;

Ταίριαζε πολύ στον κόσμο του Ολυμπιακού. Διότι μπορεί να το φωνάξει ένας ηλικιωμένος, ένας νέος, ένα παιδί, μία γυναίκα, στο πέταλο, στα επίσημα, παντού. Ξέρεις πού καθιερώθηκε αυτό το τραγούδι και έγινε μαζικό; Όταν πήγαμε εκδρομή στη Λάτσιο για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Θυμάμαι ήμουν Γ' Λυκείου και πήγα στη Ρώμη με 20 ευρώ στην τσέπη. Διότι η μάνα μου όπως και ο πατέρας μου δεν πίστευαν ότι θα πάω και δεν μου έδιναν λεφτά. Το μεσημέρι με παίρνει η μάνα μου τηλέφωνο και με ρωτάει αν θα πάω για φαγητό. Και της λέω «είμαι στο καράβι για Ιταλία».

Τώρα τι δουλειά κάνεις;

Ασχολούμαι με το εμπόριο, έχω δύο μαγαζιά λιανικής.

Τι σημαίνει για εσένα Ολυμπιακός;

Να μην μπορείς να κοιμηθείς πριν από σημαντικό αγώνα. Το χτυποκάρδι της ημέρας του ντέρμπι. Το χτυποκάρδι της ημέρας του αγώνα μπάσκετ με τη Μονακό.

Πας τώρα στο γήπεδο;

Στο μπάσκετ. Έχω διαρκείας. Αλλά αγαπώ το ίδιο το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και όλα τα τμήματα του Ολυμπιακού.

Τι άλλο θα ήθελες να πούμε;

15 χρόνων ήμουν στον σύνδεσμο των Αγίων Αναργύρων και μετά τα υπόλοιπα χρόνια στο Μοσχάτο. Ήταν πολύ ωραία η ενέργεια των δικών μας με τους Αρειανούς που ήρθαν οι Αρειανοί στο Καραϊσκάκη και πήγαν οι δικοί μας στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Μου αρέσει η προσπάθεια που γίνεται να ξεκινήσουν πάλι οι μετακινήσεις σε ένα πολιτισμένο επίπεδο.

Άλλο;

Ανεβαίνουμε στο Βελιγράδι τέσσερα άτομα με αυτοκίνητο χωρίς εισιτήρια! Η ελπίδα μας είναι ότι θα βρούμε εισιτήρια εκεί ή ότι θα μπούμε στο γήπεδο «έτσι». Φιλική πόλη είναι, θα δούμε με ποιον τρόπο θα τα καταφέρουμε. Η ζήτηση για εισιτήρια από τους Ολυμπιακούς στο φάιναλ φορ είναι τρομερή.