Ηρεμιστικό ναι, πανάκεια όχι

Δύο “τεσσάρες” έστω και σε φιλικά δεν χωνεύονται εύκολα. Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν είναι μαθημένος στις ήττες, πόσω μάλλον στο να βλέπει την ομάδα του να φεύγει με βαριά σκορ μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.

Θα είναι ψέματα αν πούμε ότι δεν υπήρχε γκρίνια. Μπορεί να είναι ο Ολυμπιακός ακόμη σε περίοδο προετοιμασίας, όμως, κάποια πράγματα “φωνάζουν” από μακριά. Βέβαια, το ότι οι Πειραιώτες χρειάζονται ενίσχυση σε κέντρο άμυνας και χαφ δεν είναι κάποιο φρέσκο νέο. Το ξέρουμε από τον... Απρίλιο, το έχει πει ο Μαρτίνς από την πρώτη στιγμή που έπιασε δουλειά.

Απλώς, η αναμονή για τις νέες αφίξεις σε συνδυασμό με τις βαριές ήττες είχαν προκαλέσει έναν... πανικό στα social media.

Το φιλικό με την Γκεζτέπε έφτασε στο σημείο να έχει έναν χαρακτήρα, λες και ο Ολυμπιακός έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσει. Όχι ότι έχει κάποιο σοβαρό νόημα, αλλά γιατί δεν θα χωνευόταν άλλο ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα απέναντι σε μία ομάδα που δεν είναι και τόσο γνωστή όπως οι Γκενκ και Αϊντχόφεν.

Ευτυχώς... κέρδισε. Κι ο Ολυμπιακός άφησε για λίγο στην άκρη (σ.σ. δεν τις εξαφάνισε βεβαίως) τις όποιες μουρμούρες είχαν ξεκινήσει από τον κόσμο.

Τίποτα δεν σημαίνει το σημερινό 1-0 επί της Γκεζτέπε. Τίποτα απολύτως. Το μοναδικό που προσφέρει είναι να αποκτήσουν επιτέλους λίγο ηρεμία τα αποδυτήρια, καθώς η αλήθεια είναι πώς από το περασμένο Σάββατο επικρατούσε μία περίεργη κατάσταση...

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις αποφάσεις για τις άρον-άρον επιστροφές των Μάριν, Ενγκελς και Τζούρτζεβιτς στην Αθήνα; Τις εντονότατες παρατηρήσεις του Μαρτίνς μέσω βίντεο για τα αστεία λάθη των παικτών του; Τις δηλώσεις του Πορτογάλου αμέσως μετά την Αϊντχόφεν και τα “καρφιά” για την αγωνιστική νοοτροπία ορισμένων ποδοσφαιριστών του;

Μπορεί να βρισκόμαστε ακόμη σε προετοιμασία, αλλά δυστυχώς στον Ολυμπιακό παίζουν σημαντικότατο ρόλο τα αποτελέσματα. Το έχουμε ξαναζήσει το έργο πριν από πέντε χρόνια με τον Μίτσελ που δεχόταν επίσης “τεσσάρες” και κόντεψε ο Ισπανός να απολυθεί τον Αύγουστο...

Το θετικό από το σημερινό ματς είναι ότι τουλάχιστον ο Λάζαρος άνοιξε λογαριασμό και του έφυγε από πάνω του ένα άγχος. Το θετικό επίσης είναι ότι ο Σισέ σαν να φαίνεται ότι συνήλθε. Βέβαια, άλλη η δυναμική των επιθετικών της Γκενκ και της Αϊντχόφεν και άλλη της Γκεζτέπε. Το βασικό είναι ότι ήταν στοιχειωδώς σοβαρός...

Από εκεί και πέρα, ο Ολυμπιακός δεν το συζητάμε καν ότι έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του να διανύσει. Και ειδικά όταν αναμένεται να υπάρξουν αφίξεις 5-6 παικτών και... βλέπουμε.

Προφανώς και τα πρόσωπα που είδαμε κόντρα στην Γκεζτέπε δεν θα τα ξαναδούμε όλα μαζί σε επίσημο ματς. Αυτό δεν χρειάζεται καν να το αναφέρουμε, είναι αυτονόητο...

Το σημαντικό λοιπόν είναι ότι τουλάχιστον επιστρέφει ο Ολυμπιακός με μία τρόπον τινά ηρεμία στην Ελλάδα, μετά από συνολικά 25 μέρες προετοιμασίας στο εξωτερικό... Και οφείλει να διατηρήσει την ηρεμία του έως και τα παιχνίδια με την Λουκέρνη.