Εθνική: Και να νικούσε δεν θα περνούσε

Ας μην κρυβόμαστε. Η απογοήτευση για την Εθνική δεν ήταν τόσο το γκολ στις καθυστερήσεις. Αυτό που δέχτηκε από το Κόσοβο, όταν είχε οπισθοχωρήσει για να κρατήσει ένα προβάδισμα που είχε πάρει με ένα όντως πολύ ωραίο γκολ, αλλά στη μοναδική ευκαιρία που έκανε. Λένε ότι με ισοπαλίες δεν πας Μουντιάλ. Λέω ότι με μία φάση σε 90 λεπτά δεν κερδίζεις. Ακόμη κι αν αυτή τη φάση την αξιοποιείς.

Η πραγματικότητα είναι ότι και να νικούσε η Ελλάδα στην Πρίστινα, πάλι δεν θα προκρινόταν. Μαθηματικές ελπίδες θα είχε, όπως και τώρα. Απλά ο αποκλεισμός έρχεται με τρόπο που πείθει ότι δεν άξιζε να έχει άλλες φιλοδοξίες, παρά μόνο μαθηματικές.

Το Κόσοβο δεν απείλησε σε όλη τη διάρκεια του ματς, έως τα τελευταία λεπτά, αλλά άρχιζε να προειδοποιεί βλέποντας ότι η Εθνική γύρισε στο δικό της μισό υπερβολικά πολύ. Όταν ο προπονητής έβαλε κι άλλον στόπερ. Ο Μουρίκι δεν είναι ο κορυφαίος φορ, αλλά είναι επικίνδυνος. Πήγε να σκοράρει τη μία φορά, δεν μπόρεσε. Τη δεύτερη τα κατάφερε, σε φάση που η γεμάτη από κεντρικούς αμυντικούς ελληνική άμυνας δεν μπόρεσε να διώξει τη σέντρα, αλλά ούτε και να αντιμετωπίσει την πρώτη και τη δεύτερη κεφαλιά.

Η ελληνική ομάδα ήταν πολύ κακή σε αγωνιστική εικόνα. Μπορεί να είχε καρδιά που είπε και ο προπονητής της, αλλά μπάλα δεν έπαιξε. Κι όταν δεν παίζεις ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο θα σε τιμωρήσει. Το 0-1 του πρώτου μέρους ήταν δώρο και η Εθνική το άφησε χωρίς να το ανοίξει. Δεν πήγε να καθαρίσει το ματς ούτε σε μία περίπτωση. Ακόμη κι όταν ο Φαν΄τ Σιπ έβαλε τον Μάνταλο για να έχει πιο εύκολες κάποιες επιθέσεις, επιθέσεις δεν έγιναν.

Δεν έχουμε αποκλειστεί ακόμη είπαν Φαν΄τ Σιπ και διεθνείς. Έτσι είναι. Οι βαθμοί και τα κουκιά βγαίνουν με όλο νίκες από εδώ και πέρα. Αλλά ουσιαστικά είχαμε αποκλειστεί ακόμη και με νίκη στο Κόσοβο. Απλώς περιμέναμε ότι θα συνεχιζόταν κάπως ο ενθουσιασμός και η ελπίδα ενόψει των επόμενων αγώνων. Τώρα πάει κι αυτός. Το χειρότερο δεν ήταν ένας αποκλεισμός που έρχεται, διότι αυτός θα ερχόταν. Το πιο άσχημο ήταν ότι η εικόνα της ομάδας αποτέλεσε πισωγύρισμα, ειδικά σε ό,τι είχε να κάνει με το παραγωγικό κομμάτι. Οι απουσίες είναι πολλές, αρκετοί καλοί μπροστά λείπουν. Όμως δεν είναι δικαιολογία, διότι έλειπαν και στο φιλικό με την Ελβετία. Κι εκεί τουλάχιστον είχε παιχτεί ποδόσφαιρο. Χωρίς κυνισμό, αλλά ούτε αυτός έφτασε στην Πρίστινα. Πάμε τώρα για ό,τι καλύτερο με την Σουηδία, αλλά ας δούμε μπάλα. Κι ας μην πάρουμε ούτε ισοπαλία.

Το project Κατάρ δεν θα υλοποιηθεί, θα έχει ενδιαφέρον να προετοιμαζόμαστε μέσω αυτών των αγώνων που ακολουθούν για το επόμενο ευρωπαϊκό. Πώς και με ποιούς, ας κριθεί από τους αρμόδιους...