Μπορεί να γίνει ακριβότερος Καμαρά κι από τον... Καμαρά!

Βλέποντας ξανά τις φάσεις του αγώνα του Ολυμπιακού με την Σλόβαν σε αυτό το 3-0 που φέρνει τους πρωταθλητές Ελλάδας στους ομίλους του Europa League (η ρεβάνς έχει σημασία, όμως άλλου είδους, η πρόκριση τελείωσε στο Φάληρο) και κοιτάζοντας και τις σημειώσεις στο χαρτί, συνεχώς υπάρχει Αγκιμπού Καμαρά.

Εντάξει, ο Σισέ είναι σε όλα τα γκολ μέσα. Και στα τρία. Έχοντας κάνει ματς για «μάτιασμα», όπως και δυστυχώς συνέβη με τον τραυματισμό στο τέλος. Αλλά ο Αγκιμπού ήταν πρωταγωνιστής στα δύο πρώτα τέρματα, στην αναμπουμπούλα του 1-0 μέχρι να φτάσει η μπάλα στα αριστερό του Μαντί, κοντά στον Σισέ στο δεύτερο, όμως γενικά τον έβρισκες σχεδόν σε κάθε καλή επιθετική παρουσία του Ολυμπιακού. Από δική του πάσα στον Μασούρα άρχισε η φάση της ευκαιρίας του Ελ Αραμπί, από δική του κεφαλιά ο Μαροκινός αστόχησε πριν από το τέλος του πρώτου μέρους, είχε σουτ λίγο άουτ στις αρχές της επανάληψης, έχασε την πολύ καλή ευκαιρία στο 66' με το σουτ που πέρασε λίγο άουτ. Μπορούσε πολύ εύκολα να είχε σκοράρει, όπως έκανε με την Λουντογκόρετς. Όπως ίσως θα μπορούσε να είχε κάνει αν είχε παίξει στη ρεβάνς. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

Το παιδί αυτό έχει φανερή απειρία και πολλές φορές κάνει λάθη εξ΄αιτίας της. Όμως κάνει και τόσα πράγματα μέσα στο γήπεδο, πολύ εντυπωσιακά για την ηλικία και τις παραστάσεις του. Τρέχει συνέχεια, πιέζει αφόρητα τους αντίπαλους, όταν χάνει την μπάλα σπεύδει να την ξανακερδίσει. Μπορεί να παίξει καλά πίσω από τον φορ, στο κέντρο ή και στα πλάγια. Συνεργάζεται σωστά με τους συμπαίκτες του, ξέρει να παίρνει θέσεις στην περιοχή, δεν επηρεάζεται από την ένταση ή τη ροή του αγώνα, διατηρεί συγκέντρωση σε πολύ υψηλό επίπεδο. Αυτό που πραγματικά ταιριάζει να σχολιάσει κανείς ως μεγάλο προτέρημά του είναι ότι γίνεται «ενοχλητικός» για τον αντίπαλο.

Έχει πολλά να δουλέψει, να διορθώσει, να μάθει. Έχει, όμως, ολοφάνερα αυτό το «κάτι» που τον κάνει ήδη να ξεχωρίζει. Μπορεί να μη γίνει ποτέ τόσο ολοκληρωμένος παίκτης όπως είναι ο Μαντί, αλλά επειδή είναι επιθετικός μπορεί κάποτε να γίνει ακριβότερος σε αξία από τον τωρινό ακριβότερο σε αξία παίκτη του Ολυμπιακού. Κάποιοι έχουν προβλέψει πολύ σπουδαίο μέλλον για τον Αγκιμπού. Με το κεφάλι κάτω, με δουλειά και με το χαρακτήρα του Μαντί Καμαρά (έξοχο το γκολ, αλλά ακόμη πιο σπουδαίες οι δηλώσεις του για το δέσιμό του με τον Ολυμπιακό την ώρα που από κάθε μεγάλη λίγκα της Ευρώπης υπάρχει ενδιαφέρον), ο Αγκιμπού λογικά θα γίνει ακόμη ένας παίκτης-ανακάλυψη που θα προκαλέσει κι άλλα θετικά σχόλια για την ικανότητα των στελεχών της πειραϊκής ομάδας να βρίσκουν θησαυρούς.

Ο Μαρτίνς αξίζει πολλά εγκώμια για την εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός μόλις μία εβδομάδα μετά την απογοήτευση στη Βουλγαρίας. Αλλά να εγκωμιάζει κανείς τη δουλειά του Μαρτίνς θα το έχει...«βαρεθεί» κι ο ίδιος ο Πορτογάλος. Πιο πολλά συγχαρητήρια ίσως τού αξίζουν επειδή αντέχει ακόμη και διατηρεί την ψυχραιμία του έχοντας δει όλα όσα έχει δει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για την αναβολή στην έναρξη της Super League, είμαι βέβαιος ότι θα ήθελε να πει πολλά περισσότερα απ' όσα (με ευγένεια πάλι) είπε...

Ο Ολυμπιακός έβαλε τρία γκολ, με έτοιμους Ονιεκούρου και Λόπες μπορεί να γίνει ακόμη πιο θεαματικός επιθετικά, ενώ με τον Ελ Αραμπί στα καλά του ακόμη πιο αποτελεσματικός. Το ότι δεν απειλήθηκε καθόλου αμυντικά από μία ομάδα που σε κάθε παιχνίδι της κάνει πολλές φάσεις ήταν επίσης αξιοσημείωτη εικόνα. Πραγματικά σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι έλειπαν παίκτες μεγάλη αξίας. Που είναι να φύγουν ή που είναι να έρθουν...