Ακόμη κι αν έχανε, θα είχε «κερδίσει»

Είχε πολλά κενά ο Ολυμπιακός για να ασκηθεί κριτική σχετικά με την εικόνα του στο ματς με τον Άρη. Ειδικά ο τρόπος που έδωσε τη δυνατότητα στους γηπεδούχους μετά την ισοφάριση, να φτιάξουν καθαρές φάσεις ώστε να πάρουν το τρίποντο που ήθελαν και χρειάζονταν πολύ περισσότερο από τους Πειραιώτες. Λάθη όπως αυτά που οδήγησαν στο χαμένο πέναλτι και στο δοκάρι του Γκάμα στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο του αγώνα δεν ταιριάζουν σε Ολυμπιακό, αλλά ακόμη κι αν έχανε αυτό το ματς η πρωταθλήτρια και επίδοξη νταμπλούχος ομάδα, πάλι κέρδη θα μετρούσε.

Την παρουσία των μικρών. Του Τζολάκη, του Σουρλή, του Καλογερόπουλου. Με τους δύο πρώτους να μοιάζουν ήδη «ψημένοι», τον πιτσιρικά στόπερ να έρχεται δυναμικά για το μέλλον. Επίσης ότι πήγε στην Θεσσαλονίκη αυθημερόν, έπειτα από μιάμιση προπόνηση μετά από τετραήμερο ρεπό, αλλά έκανε το παιχνίδι του και δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα. Ούτε καλές σχέσεις, ούτε κακές σχέσεις, ούτε τα παραμικρά ευφάνταστα σενάρια.

Κέρδος θα ήταν η απόδοση του Τιάγκο Σίλβα, ασχέτως αν από το πέναλτι που αυτός έκανε ο Γκάμα ευστοχούσε και ο Άρης νικούσε. Ήταν πολύ καλός ο Πορτογάλος, ήταν παντού στο κέντρο, βοηθούσε στη δημιουργία και στον αμυντικό τομέα. Έχει ποιότητα, έχει αρχίσει να τη δείχνει και λογικά θα τη δείχνει και στη νέα σεζόν. Ο Κάιπερς και ο Ντρέγκερ κάνουν το παν για να μείνουν. Το έκαναν στο Χαριλάου. Για τον Ραντζέλοβιτς μόνο το γκολ λείπει και του δημιουργεί ένα άγχος που δεν πρέπει να έχει όταν βρίσκεται στην αντίπαλη περιοχή. Η ισοφάριση, πάντως, από δική του σέντρα ήλθε.

Ο Μαρτίνς δοκίμασε σε αυτό το ματς πάλι τρία σχήματα, αναλόγως με την εξέλιξη. Και φυσικά πολλά νέα πρόσωπα. Και θα το κάνει και την προσεχή Κυριακή (9/5)με τον Αστέρα που επίσης συνέχισε να τιμά το ποδόσφαιρο και την αξιοπιστία του, κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Όπως έκανε και ο Ολυμπιακός στη Θεσσαλονίκη, διότι μη στεκόμαστε στις φάσεις με τον Γκάμα στο τέλος. Στο πρώτο ημίχρονο το γκολ του Μάνου έχει μεγάλη τύχη, όπως και η άμυνα του Άρη στα δοκάρια του Ντρέγκερ και του Κάιπερς. Κι ο Άρης από το γκολ έκανε ξανά ευκαιρία στο...71΄. Η ισοφάριση παραλίγο να γίνει ανατροπή με τον Χασάν. Κι άλλα πολλά, κυρίως σχετικά με τον έλεγχο του παιχνιδιού που είχε κόκκινο χρώμα. Αυτού του Ολυμπιακού, με τις απουσίες και τα νέα παιδιά.

Και κάπως έτσι έγινε ό,τι περίπου και στο 1-1 του Κυπέλλου στο ίδιο γήπεδο. Με τον Άρη που κάνει από τις καλύτερες σεζόν της ιστορίας του, να έχει παίξει έξι φορές φέτος με τον Ολυμπιακό δίχως να έχει μια νίκη. Με τρεις ισοπαλίες, εκ των οποίων οι δύο στην έδρα του και να μοιάζουν με ήττες...

Υ.Γ. Στη φωτογραφία του κειμένου, μετά το 1-1, βλέπουμε σχεδόν μόνο βασικούς! Μόνο που αυτό συνέβη στο τέλος. Εκεί που ο Ολυμπιακός ισοφάρισε και εκεί που παραλίγο να χάσει. Ο ελλιπέστατος Ολυμπιακός των 70 λεπτών, έπρεπε να είναι μπροστά στο σκορ. Κι αυτό λέει τα πάντα...